2- بررسی نقش دانشگاه در ارائه نوآوری اجتماعی
2-1- شرح مفهوم دانشگاه و ارائه کالا و خدمات عمومی‌توسط آن
برای درک نقش‌های واقعی و بالقوه دانشگاه در فراهم آوردن نوآوری اجتماعی، ما بر پژوهش‌هایی تکیه می‌کنیم که چگونگی و چرایی مفهوم دانشگاه به عنوان یک موسسه و بازیگر خاص را توضیح میدهند. برای مثال، شین (۲۰۰۴)، اسلاتر و رودس (۲۰۰۴)، دیاکو، هیوز، و مککلوی (۲۰۱۲) نشان میدهند که دانشگاهها چگونه با موقعیتها و تقاضاهای جدید برای بیان و ارائه خدمات پراهمیت به جامعه و ذینفعان خاص مواجهند. اگر ما مفهوم دانشگاه را به عنوان نقشآفرینی استراتژیک در چندین سطوح بیان کنیم، می‌توانیم به لحاظ تجربی مشاهده کنیم که رهبران سازمانی ارشد و گروههای تحقیقاتی در دانشگاهها، صلاحیتهایی را طراحی می‌کنند، و به فشارهایی در جهت تغییر، پاسخ میدهند (برای مثال، اسلاتر و لزلی، ۱۹۹۷؛ شتوک، ۲۰۰۳؛ اسلاتر و رودس، ۲۰۰۴؛ دیاکو، هولمن، و مککلوی، ۲۰۰۹).
بنابراین، دانشگاهها به تغییر در محیط خود پاسخ میدهند. مککلوی و هولمن (۲۰۰۹) بر اساس اقتصاد تکاملی استدلال می‌کنند که دانشگاهها به جای موسسات اجتماعی، در حال تبدیل شدن به کسب‌وکارهای علمی هستند. در گفتمانهای رایج اجتماعی، احتمال کمتری می‌رود که دانشگاهها تاثیر خود بر جامعه مدنی را بیان کنند، بلکه دستاوردهای خود را از لحاظ تجاری برجسته می‌کنند. این گفتمانها به نوبه خود فشار بیشتری بر دانشگاهها و توانایی آنها در کسب منابع (که می‌توانند آن را به شکل خروجیهای قابل اندازهگیری درآورند) وارد می‌کند. دانشگاهها را می‌توان در حال سازگاری تدریجی در فرآیندی که در آن، فراهمآوری خدمات به طور مشترک با مشتریان گوناگون انجام می‌شود، تصور نمود. دیاکو، هولمن، و مککلوی (۲۰۰۹) پیش‌بینی می‌کنند که از لحاظ تجربی و نظری، دانشگاهها به دلیل موقعیت رقابتی خود، ۱) می‌توانند به دلیل فرآیند تمایز، راهها یا جهت‌گیری‌های مختلفی را انتخاب کنند، ۲) می‌توانند با امکان انتخاب در مورد انواع و تعداد خدماتی که باید ارائه‌دهند، روبه‌رو شوند، و ۳) به روابط و شبکه‌هایی با دیگر بازیگران (مثل شرکت‌ها) شکل دهند که بر جایگیری آنها تاثیر می‌گذارد. ما از سنت نظری رایج پیگیری می‌کنیم که بیان می‌دارد که دانشگاهها را باید اینگونه درنظرگرفت که از منابع استفاده می‌کنند و به فشار محیط و ذینفعان بیرونی پاسخ میدهند، و این امر، در طول زمان به تغییر می‌انجامد. در نتیجه، دانشگاهها را می‌توان به عنوان ارائهدهنده خدمات دانشبر گوناگون توصیف نمود.
دانشگاهها سه نوع خدمات دانشبر ارائه میدهند. اینها خدمات محسوب می‌شوند، زیرا بر اساس این تحقیقات، دارای ویژگیهای نامشهود بودن، غیرقابلتفکیک بودن، ناپایداری، و عدم تجانس هستند (تتر، ۲۰۱۴، ۶۰۴-۶۰۵). تفسیر ما از مفهوم تفکیکناپذیری که ویژگی خدمات است، این است که خدمات به صورت مشترک، توسط تولیدکنندگان و مصرفکنندگان آنها ارائه می‌شود. به شکل مشخصتر، استدلال می‌کنیم که دانشگاه سه نوع از خدمات دانشبَر را ارائه می‌دهد: آموزش، پژوهش، و تعامل اجتماعی. ویژگی هر یک از این انواع را می‌توان بر اساس جنبه‌های تعریفشده توسط تتر و هیپ (۲۰۰۲) برشمرد: تعامل نزدیک بین تولید و مصرف؛ ماهیت نامشهود خروجیهای خدمات؛ نقش کلیدی منابع انسانی در فراهمآوری خدمات؛ نقش حیاتی عوامل سازمانی در اجرا؛ و ضعف حقوق مربوط به دارایی فکری در خدمات.
با توجه به پژوهش‌های انجامشده در خصوص خدمات، تحلیل ما این است که دانشگاهها این خدمات را در ارتباط با کاربران (مشتریان) خود ارائه میدهند. کاربران عمده پژوهش و دانش، دانشگاهها و پژوهشگران هستند و پس از آن اغلب، اشاعه دانش به جامعه اتفاق میافتد. کاربران عمده آموزش، دانشجویان هستند که سپس، در طول دوره کاری خود، آنچه را که در دانشگاهها آموخته‌اند، در جامعه اشاعه میدهند. کاربران عمده تعامل اجتماعی را می‌توان هر فرد یا سازمان در جامعه (احتمالاً غیر از دانشگاهها) تلقی نمود.
از نقطه نظر اقتصاددانان، خدمات مبتنی بر دانش که توسط دانشگاهها ارائه می‌شود، عمدتاً دربردارنده دارایی‌های عمومی و خصوصی است. در این معنا، دارایی عمومی می‌تواند به صورت کالا، خدمات، یا هر دو باشد. بر خلاف دارایی خصوصی، دارایی عمومی ویژگیهای رقابتناپذیری و انحصاری نبودن را از خود نشان می‌دهد. رقابتناپذیری به این معناست که کاربرد کالا یا خدمات توسط یک فرد، مانع از استفاده دیگران از آن نمی‌شود. انحصارینبودن به این معناست که نمی‌توان کاربرد آن را منحصر به یک عده خاص کرد، و مانع از استفاده دیگران شد. برخی کالاها هم دارایی عمومی و هم خصوصی هستند؛ به این معنا که دارای ویژگیهای انحصار جزئی و رقابت‌پذیری جزئی هستند. برای مثال، احتمالاً می‌توان آموزش را یک دارایی عمومی‌تلقی نمود، زیرا به دلیل تاثیرات اشاعه و گسترش، سرمایه‌گذاری در آن هم به فرد و هم به جمع، سود می‌رساند. هرچند، آن را احتمالاً می‌توان به دلیل انحصار جزئی و سرمایه‌گذاری فردی که در آن صورت می‌گیرد، به عنوان یک دارایی خصوصی نیز در نظر گرفت. با توجه به تمرکز ما بر نوآوری اجتماعی، خدمات ارائهشده توسط دانشگاه باید خدماتی باشد که، چه از طریق آثار مستقیم و چه آثار غیرمستقیم خود، هدف افزایش رفاه اجتماعی را دنبال می‌کند.
دانشگاه ، نوآوری ، نوآوری اجتماعی ، توسعه پایدار ، علم و صنعت ، دانشگاه نوآور ، نوآوری فنی ، خلاقیت ، دانشگاه تهران ، استاندارد ، استاندارد سازی ، شرکت BRSM ، استاندارد ۱۰۰۱۵ ، استاندارد ۲۹۹۹۰ ، ایزو ۱۰۰۱۵ ، ایزو ۲۹۹۹۰ ، نوآوری اجتماعی ، دانشگاه ، نوآوری ، ارزیابی نوآوری اجتماعی ، ارزشیابی نوآوری ، سنجش عملکرد ، ارزیابی عملکرد ، نوآوری و خلاقیت ، سیستم آموزشی ، آموزش دانشگاهی ، نوآوری عمومی ، کارآفرینی اجتماعی ، سنجش نوآوری اجتماعی، ایزو ۱۰۰۱۵ ، ایزو ۵۶۰۰۲ ، ایزو ۲۹۹۹۰ ، ایزو ۵۶۰۰۰
امور آموزش شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی
منبع : https://brs.ir/node/164