برای افرادی که در صنعت مواد غذایی دخیل نیستند، ممکن است HACCP و سیستم HACCP یکسان باشند، اما در واقعیت تفاوت دارند.
HACCP ابزاری برای ارزیابی خطرات خاص در صنعت است که به جای بازرسی از محصولات نهایی بر جلوگیری از خطرات تمرکز دارد. این ابزار ممکن است در کل زنجیره غذایی از تولید اولیه تا مصرف نهایی به کار گرفته شود.
این با سیستم HACCP که یک سیستم جهانی ایمنی مواد غذایی است فرق دارد. این سیستم شناسایی و کنترل خطرات موجود در فرآیند تولید مواد غذایی را امکان پذیر می‌کند. این کار با پایش و کنترل دقیق هر یک از نقاط کنترل بحرانی فرآیند تولید مواد غذایی بر جلوگیری از خطرات احتمالی متمرکز است. حتی اگر این سیستم در ابتدا از سه اصل تشکیل شده بوده، در طول سالها مورد بازنگری قرار گرفته و تغییرات بسیاری ایجاد شده است تا اجرای آن ساده‌تر و آسان‌تر انجام شود. مفهوم اولیه HACCP هرگز تغییر نکرده است.
سه اصل اصلی HACCP عبارتند از:
1. شناسایی و ارزیابی خطرات مرتبط با محصول غذایی؛ 2. تعیین نقاط کنترل بحرانی برای کنترل خطرات شناسایی شده و 3. ایجاد یک سیستم برای نظارت بر نقاط کنترل بحرانی.
در حال حاضر، پنج مرحله پیش نیاز و هفت اصل مرتبط با کاربرد سیستم HACCP وجود دارد (به الف مراجعه کنید.) مراحل پیش‌نیاز، گام‌های دیگری است که توسط Codex بیان شده‌اند، که لازم است قبل از انجام هفت اصل HACCP انجام شوند. این مراحل ایجاد، اجرا و مدیریت مؤثرتر سیستم HACCP را تضمین می‌کنند.
الف) کاربرد سیستم HACCP در 12 مرحله
پنج مرحله پیش نیاز:
1. تیم HACCP را تشکیل دهید.
2. محصول را توصیف کنید
3.کاربرد مورد نظر را مشخص کنید
4. نمودار جریان را بسازید.
5. نمودار جریان را در محل تایید کنید.
هفت اصل سیستم HACCP:
1. تجزیه و تحلیل خطرات را اجرا کنید.
2. نقاط کنترل بحرانی را تعیین کنید.
3. برای هر نقطه کنترل بحرانی محدودیت‌های اساسی را تعیین کنید.
4. برای هر نقطه کنترل بحرانی یک سیستم نظارت ایجاد کنید.
5. اقدامات اصلاحی ایجاد کنید.
6. فرایندهای تأیید را تعیین کنید.
7. مستندات را ایجاد و از سوابق نگهداری کنید.
سیستم HACCP در مورد هر شرکتی صرف نظر از اندازه آن یا اینکه مستقیم یا غیرمستقیم در زنجیره غذایی دخیل باشد قابل استفاده است. اجرای سیستم HACCP باید توسط برنامه‌های پیش‌نیاز پشتیبانی شود (به بخش ب مراجعه کنید). به عبارت دیگر شرکتی که برای اجرای سیستم HACCP آماده می‌شود باید برنامه‌های پیش نیاز را مطابق با مقررات ملی، آیین‌نامه‌های عملی یا سایر الزامات ایمنی مواد غذایی به صورت اجرائی داشته باشد. برنامه‌های پیش نیاز ذکر شده در زیر ممکن است برای پشتیبانی از سیستم HACCP لحاظ شود، اما همه مشاغل دارای برنامه‌های پیش نیاز یکسانی نیستند.
ب - برنامه های پیش نیاز مشترک ممکن است شامل موارد زیر یا سایر موارد باشند:
• امکانات و تجهیزات
• آموزش پرسنل
• نظافت و بهداشتی
• نگهداری
• بررسی تأمین کننده
• کنترل شیمیایی
• مدیریت پسماند
• مدیریت آفات
• ذخیره و حمل و نقل
• روشهای فراخوان محصول
• برچسب زدن
• مراحل خرید
سیستم HACCP در سراسر جهان پذیرفته و پیاده سازی شده است. اجرای آن در بسیاری از کشورها به یک الزام قانونی برای صنایع غذایی تبدیل شده است.
مدیریت کیفیت ، ایمنی غذا ، استاندارد brc ، شرکت BRS ، گواهینامه brc ، گواهینامه ایزو ، ایزو ۲۲۰۰۰ ، مدیریت ایمنی غذا ، صادرات غذا ، گواهینامه غذا ، استاندارد محصول ، شرکت BRSM ،شرکت معتبر ایزو ، استقرار brc ، مشاوره brc ، سیستم brc ، طرح brc ، طرح haccp ، سیستم haccp، استقرار hacp، مدیریت صنایع غذایی، سیستم صنایع غذا ، گواهینامه غذا
امور آموزش شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی
منبع : https://brs.ir/node/117
کارگران مواد غذایی: آگاهی از علائم ابتلا به ویروس «کوید-19»
در این دستورالعمل، کارگران مواد غذایی عبارتند از دست‌اندرکاران تهیه و توزیع غذا، یعنی اشخاصی که به‌عنوان بخشی از کار خود، مستقیماً به غذای فاقد پوشش دست می‌زنند. در‌عین حال، این تعریف شامل کارکنانی است که ممکن است سطوح درمعرض تماس با مواد غذایی، یا سایر سطوح اتاق که غذای فاقد پوشش در آن تهیه می‌شود، را لمس کنند. از‌اینرو، مدیران، نظافت‌چی‌ها، پیمانکاران تعمیر و نگهداری، کارگران توزیع، و بازرسان مواد غذایی نیز مصداق این عبارت خواهند بود. بنا بر توصیة «سازمان بهداشت جهانی» افرادی که احساس ناخوشی دارند باید در خانه بمانند (12). کارکنانی که در بخش صنایع غذایی کار می‌کنند باید از علائم ابتلا به ویروس «کوید-19» آگاه باشند. متصدیان کسب‌و‌کارهای مواد غذایی لازم است راهنماهای مکتوبی را در رابطه با گزارش‌دهی این علائم و معافیت از سیاست‌های معمول کاری برای کارکنان خود تهیه کنند. شناخت زود‌هنگام علائم از سوی کارکنان، به‌طوری که بتوانند به آزمایش‌ها و مراقبت‌های پزشکی مناسب دسترسی بیابند و خطر سرایت بیماری به همکاران را به حداقل ممکن برسانند، مهم‌ترین بخش مشکل است. علائم شایع ابتلا به ویروس «کوید-19» شامل موارد زیر است:
کارگران صنایع غذایی: جلوگیری از انتشار «کوید-19» در محیط کار
ارائة دستورالعمل‌های مکتوب و آموزش نحوة جلوگیری از انتشار ویروس «کوید-19» به کارکنان شاغل در محیط‌های غذایی ضروری است. انطباق روزمره و عادی با رویه‌های کاری معمول در کسب‌و‌کارهای غذایی، به‌عنوان بخشی از «سیستم‌های مدیریت ایمنی مواد غذایی»، باید متضمن آن باشد که کارگران آلوده به ویروس از محیط‌های غذایی دور نگهداشته شده باشند. کارکنان ناخوش یا افراد دارای علائم ابتلا به «کوید-19» نباید در محل کار حاضر شوند و باید از نحوة تماس با متخصصان پزشکی مطلع شده باشند. این امر ضروری است، چراکه در‌صورت دست زدن فرد آلوده به غذا، امکان آلوده شدن مواد غذایی مربوطه به ویروس، از طریق سرفه و عطسه، یا بر‌اثر تماس دست وجود خواهد داشت. علاوه‌بر آن، بعضاً، افراد آلوده ممکن است فاقد علائم، یا در مرحلة پیش از بروز علائم باشند، و هیچگونه نشانه یا علائمی از بیماری را به‌نمایش نگذارند، یا نشانه‌های خفیفی را بروز دهند که، به‌سادگی نادیده گرفته می‌شوند. ثابت شده است که بعضی از افراد مبتلا، در‌حالی که هنوز فاقد علائم‌اند، ناقل بیماری هستند و قادر به انتشار ویروس‌اند (14-19). این موضوع ضرورت مراعات بهداشت فردی و استفادة صحیح از «تجهیزات محافظت فردی» از سوی تمامی کارکنان شاغل در صنایع غذایی را، صرف‌نظر از وضعیت سلامت ظاهری ایشان، برجسته می‌کند. برقراری سطوح بالای امنیت و مدیریت کارکنان برای تامین محیط کاری عاری از بیماری در کسب‌و‌کارهای حوزة صنایع غذایی ضروری است. برنامه‌های پیش‌نیازی تولید (PRP) باید متضمن آن باشند که کارگران آلوده به «کوید-19» (افراد دارای علائم و ناقلان قطعی فاقد علامت) و افراد «مرتبط»[1] با ایشان (افرادی که در معرض تماس با «موارد قطعی»[2] ابتلا بوده‌اند) از محیط‌های غذایی دور نگهداشته شده‌اند. کارکنان ناخوش یا کارکنان دارای هر‌یک از علائم «کوید-19» نباید کار کنند. مقرر ساختن روش کاری، که بر‌اساس آن کارکنان مجاز به گزارش بیماری خود به‌صورت تلفنی (یا پست الکترونیک) باشند ضروری است تا کارگران در مراحل اولیة ابتلا به «کوید-19» بتوانند اطلاعات قابل اطمینانی را بدست آورند و سریعاً از محیط‌های کار دور نگهداشته شوند. شیوه‌های ایمنی مواد غذایی همچنان باید در بالاترین سطوح استانداردهای بهداشتی، همراه با «سیستم‌های مدیریت ایمنی مواد غذایی» مستقر، در محیط‌های غذایی به‌اجرا گذاشته شوند.
شیوه‌های مطلوب بهداشت کارکنان شامل موارد زیر است:
کارگران صنایع غذایی: استفاده از دستکش‌های یک‌بار مصرف
کارگران صنایع غذایی مجاز به استفاده از دستکش هستند، اما، تعویض مکرر آنها و شستشوی دست‌ها، در فواصل تعویض دستکش و پس از خروج دست از دستکش، ضروری است. پس از انجام امور غیر‌مرتبط با مواد غذایی، همچون باز کردن و بستن درها با دست، و تخلیة سطل‌های زباله، دستکش‌ها باید تعویض شوند. کارگران مواد غذایی باید آگاه باشند که، استفاده از دستکش ممکن است موجب انباشت باکتری بر‌روی سطوح دست شود، بنا‌بر‌این، به‌منظور جلوگیری از آلودگی‌های بعدی مواد غذایی، شستشوی دست‌ها، پس از در‌آوردن دستکش، فوق‌العاده حائز اهمیت است. هنگام استفاده از دستکش، کارگران مواد غذایی باید از لمس دهان و چشم‌های خود پرهیز کنند. در محیط‌های کار با مواد غذایی، استفاده از دستکش‌های یک‌بار مصرف به‌عنوان جایگزین شستشوی دست مجاز نیست. ویروس «کوید-19» می‌تواند دستکش‌های یک‌بار مصرف را به‌همان شیوة نشستن بر روی دست‌های کارگران آلوده کند. خارج کردن دستکش یک بار مصرف از دست ممکن است موجب آلوده شدن دست‌ها شود. استفاده از دستکش‌های یک بار مصرف می‌تواند با القاء حس کاذب امنیت، موجب عدم شستشوی دست‌ها از سوی کارکنان به‌دفعات لازم شود. در‌مقایسه با استفاده از دستکش‌های یک بار مصرف، شستشوی دست‌ها مانع محافظ قوی‌تری در مقابل آلودگی است. حصول اطمینان از تامین امکانات بهداشتی کافی از سوی کسب‌و‌کارهای غذایی ضروری است و لازم است مراقب باشند کارگران مواد غذایی دست‌های خود را به‌طور کامل و مکرر شستشو دهند. وجود صابون معمولی و آب گرم و جاری برای شستشوی دست کافی است. از مواد ضدعفونی کنندة دست می‌توان به‌عنوان اقدامی اضافی استفاده کرد اما آن را نباید جایگزین شستشوی دست کرد.
کارگران مواد غذایی: فاصله‌گذاری اجتماعی در محیط کار
برای کاهش سرعت انتشار ویروس «کوید-19»، فاصله‌گذاری اجتماعی بسیار مهم است. این مهم با کاهش تماس میان افراد احتمالاً آلوده و افراد سالم حاصل می‌شود. تمامی کسب‌و‌کارهای مواد غذایی باید از راهنمای فاصله‌گذاری اجتماعی تا حد‌ممکن پیروی کنند. دستورالعمل‌های «سازمان بهداشت جهانی» دال‌بر حفظ حداقل 1 متر (3 فوت) فاصله در میان همکاران است. چنانچه تحقق این امر در محیط‌های تولید مواد غذایی دشوار باشد، لازم است کارفرمایان اقدامات جایگزینی را برای حفاظت از کارمندان در‌نظر بگیرند (13). مثال‌هایی از اقدامات عملی برای متابعت از راهنمای فاصله‌گذاری اجتماعی در محیط‌های فرآوری مواد غذایی در زیر ارائه شده است:
کارگران مواد غذایی: بیماری «کوید-19» در محل کار
برنامه‌های پیش‌نیاز، که شالودة «سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی» در کسب و کارهای مربوطه‌اند، شامل دستورالعمل‌هایی برای مدیریت بیماری‌های کارکنان در محیط‌های غذایی هستند. از‌جملة این دستورالعملها الزاماتی برای ارائة گزارش بیماری کارکنان و سیاست‌های بازگشت به کار پس از بهبود کارکنان از بیماری است. کارکنان باید برای استفاده و پیروی از این دستورالعملها آموزش دیده باشند و در اولین فرصت بیماری خود را گزارش دهند تا از سرایت «کوید-19» به همکاران خود جلوگیری کنند. شیوه‌های مدیریت کارکنان (به‌عنوان مثال، ارائة گزارش بیماری و ممانعت از کارکرد کارگران بیمار) احتمال بیماری کارگران مواد غذایی با نشانه‌های «کوید-19» در محیط کار را نامحتمل می‌سازد. با‌وجود این، تدوین برنامة اقدامی برای مدیریت رویداد یاد‌شده ضروری است. رویداد محتمل‌تر آنست که کارگر مواد غذایی بیماری خود را از طریق تلفن گزارش دهد. لازم است که کارکنان بدانند که با ارائة گزارش مجاز به ادامة کار با علائم «کوید-19» نیستند، بلکه، باید بیماری خود را از طریق تلفن اطلاع دهند. کارکنانی که احساس ناخوشی دارند نباید پس از گزارش به کار خود ادامه دهند و باید به پزشک مراجعه کند. هرچند، در‌صورت احساس ناخوشی از سوی کارگر مواد غذایی در محیط کار، با علائم کلی «کوید-19»، کارگر یاد‌شده باید به محیطی دور از سایر افراد منتقل شود. در‌صورت امکان، اتاق یا فضایی، همچون دفتر یکی از کارمندان، را انتخاب کنید که بتوان ایشان را پشت در بسته از دیگران جدا کرد. در صورت امکان، برای تهویه پنجره‌ای را باز کنید. انجام هماهنگی‌های لازم برای خروج فوری کارمند ناخوش از محیط مواد غذایی ضروری است. کارمند ناخوش باید از دستورالعمل‌های ملی برای گزارش‌دهی مورد ابتلا/ ابتلای احتمالی به ویروس «کوید-19» پیروی کند. در‌حال انتظار برای دریافت توصیه‌های پزشکی یا انتقال به منزل، ایشان باید از هر‌گونه تماس با سایر کارمندان اجتناب کنند. ایشان ملزم به عدم تماس با سایر افراد، سطوح، و اجسام هستند و به ایشان گفته می‌شود، هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی خود را با دستمال یک‌بار مصرف بپوشانند و دستمال را درون کیسه یا جیب بگذارند و سپس، دستمال را درون سطل زبالة درب‌دار دور بریزند. در‌صورت عدم دسترسی ایشان به دستمال، ایشان باید داخل آرنج خود سرفه یا عطسه کنند. در‌صورت لزوم مراجعه به سرویس بهداشتی در زمان انتظار برای مراقبت‌های پزشکی، ایشان باید، در‌صورت دسترسی، از سرویس جداگانه‌ای استفاده کنند. کلیة سطوح درمعرض تماس با کارمند مبتلا، شامل تمامی سطوح و اشیائی که به‌وضوح با سیالات بدن/ ترشحات تنفسی او آلوده شده‌اند، و کلیة نواحی پر‌تماس، از قبیل سرویس‌های بهداشتی، دستگیره‌های در، و تلفن‌ها، باید تمیز شوند. برای نظافت باید از مواد ضدعفونیکنندة الکلی یا ضد‌عفونی‌کننده‌های سطوح استفاده شود. به‌طور کلی، ثابت شده است که مواد ضدعفونیکنندة الکلی (اتانول، پروپان-2-اُل، پروپان-1-اُل)، در غلظت‌های 70-80%، عفونت‌زایی ویروس‌های پوشش‌دار از قبیل ویروس «کوید-19» را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهند. مواد ضدعفونیکنندة رایج با مواد موثرة مبتنی‌بر ترکیبات آمونیوم چهار‌ظرفیتی و کلرین نیز از خواص ضد‌ویروسی برخوردارند. پس از هر تماس با افراد ناخوش دارای علائم سازگار با عفونت «کوروناویروس»، تمامی کارکنان باید دست‌های خود را برای مدت 20 ثانیه، با آب و صابون، و به‌طور کامل بشویند. در صورت تائید ابتلای کارمندی به «کوید-19»، اعلام مراتب به تمامی نزدیکان کارمند آلوده ضروری خواهد بود، تا ایشان نیز بتوانند اقدامات لازم برای کاهش خطر انتشار ویروس را به‌عمل آورند (21). نمونه‌های تماس در صنایع غذایی می‌تواند شامل هر‌یک از موارد زیر باشد: کارمندانی با تماس رو‌در‌رو یا فیزیکی (یعنی، لمس کردن)؛ هر‌یک از کارمندانی که در فاصلة 1 متری «مورد قطعی» حاضر باشند؛ هر‌یک از افرادی که هر‌گونه مایعات بدن را بدون «تجهیزات حفاظت فردی» کافی (یعنی، دستکش، لباس کار، البسة محافظ) پاک کرده باشند؛ کارمندان همان تیم کاری یا گروه کاری «مورد قطعی»؛ و هر‌یک از کارمندانی که در همان خانوار «مورد قطعی» زندگی می‌کنند. بنا‌بر توصیة «سازمان بهداشت جهانی»، افراد «مرتبط» باید به‌مدت 14 روز پس از آخرین زمان مواجهه با «مورد قطعی» قرنطینه شوند (22). از کارکنانی که در تماس نزدیک با کارمند مبتلا بوده‌اند باید خواسته شود حداقل برای مدت 14 روز از آخرین زمان مواجهه با «مورد قطعی» در خانه بمانند و فاصله‌گذاری اجتماعی را مراعات کنند. در‌صورت احساس هر‌گونه ناخوشی طی مدت زمان انزوای 14 روزة خود، و انجام آزمایش و اثبات ابتلا به «کوید-19»، ایشان خود «مورد قطعی» خواهند بود و باید مطابق دستورالعمل مربوطه مدیریت شوند (22). کارکنان فاقد ارتباط نزدیک با «مورد قطعی» اصلی باید همچنان موارد احتیاطی معمول را مراعات کنند و مطابق معمول به‌کار خود ادامه دهند. سازمان‌دهی کارمندان به‌شکل تیم‌ها یا کارگروه‌های کوچک بروز اختلال در نیروی کار در‌صورت گزارش‌دهی بیماری با علائم «کوید-19» از سوی هر یک از کارمندان را به‌حداقل ممکن می‌رساند. تعطیلی محل کار توصیه نمی‌شود. سیاست بازگشت به کار برای کارکنان مبتلا و سپس بهبود یافته از «کوید-19» باید تدوین شده باشد. بنا‌بر توصیة «سازمان بهداشت جهانی»، «موارد قطعی» می‌توانند با رفع علائم ابتلا، و پس از انجام دو آزمایش «PCR»[3] و دریافت نتایج منفی به فاصلة حداقل 24 ساعت از یکدیگر، از انزوا خارج شوند. در‌صورت عدم امکان انجام آزمایش، مطابق توصیة «سازمان بهداشت جهانی»، بیمار قطعی می‌تواند 14 روز پس از بر‌طرف شدن علائم از انزوا خارج شود (22).
کارگران صنایع غذایی: انتقال و تحویل مواد و محصولات غذایی
تمرکز اصلی در اجرای هر‌گونه اقدامات بهداشتی و ضدعفونیسازی اضافی از سوی کسب‌و‌کارهای مواد غذایی دور نگهداشتن ویروس «کوید-19» از کسب‌و‌کار است. ویروس تنها زمانی وارد محیط کسب‌و‌کار خواهد شد که فرد آلوده‌ای وارد محیط شود یا، محصولات یا اقلام آلوده به‌داخل محوطه آورده شوند. در طول مدت تحویل، رانندگان و سایر کارکنان تحویل مواد به محیط‌های غذایی نباید وسایل نقلیة خود را ترک کنند. مواد ضدعفونیکنندة دست الکلی، موادگندزدا، و دستمال کاغذی باید در اختیار رانندگان قرار داده شود. پیش از ارائة اسناد تحویل به کارکنان محیط‌های غذایی، رانندگان باید از مواد ضدعفونیکنندة دست استفاده کنند. برای اجتناب از ضرورت پاکسازی هر یک از اقلام برگشتی، استفاده از ظروف و بسته‌بندی‌های یک‌بار مصرف ضروری است. در‌صورت استفاده از ظروفی با قابلیت مصرف مجدد، اجرای پروتکل‌های بهداشتی و ضدعفونی مناسب الزامی است. رانندگانی که اقلام مربوطه را به محیط‌های غذایی تحویل می‌دهند باید از مخاطرات بالقوة انتقال ویروس «کوید-19» از طریق تماس آگاه باشند. در صورت لمس سطوح آلوده از سوی رانندگان، یا دست دادن با فرد مبتلایی که دستش آلوده باشد، ویروس می‌تواند به راننده منتقل شود. سطوحی که از احتمال بالای آلودگی به ویروس برخوردارند شامل سطوحی با لمس مکرر از قبیل فرمان خودرو، دستگیره‌های در، دستگاه‌های تلفن همراه، و نظایر آن است. این دلیل اهمیت بالای بهداشت دست، همراه با مراعات فاصله‌گذاری اجتماعی، و اهمیت کلیدی ضدعفونی سطوح تماس برای اجتناب از انتقال آلودگی است. رانندگان باید از فاصله‌گذاری اجتماعی هنگام دریافت اقلام قابل‌تحویل و در زمان تحویل آنها به مشتریان، و ضرورت مراعات اکید نظافت شخصی و استفاده از البسة محافظ و تمیز آگاه باشند. همچنین، رانندگان باید مطلع باشند که حصول اطمینان از حفظ نظافت و ضدعفونی مکرر تمامی ظروف حمل، محافظت از غذاها در مقابل آلودگی، و جدا نگهداشتن آنها از سایر اغذیه‌ای که ممکن است موجب آلودگی‌شان شوند، ضروری است.
[1] Contacts
[2] Confirmed cases
[3] PCR –Polymerase Chain Reaction
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
منبع :http://brs.ir/node/77
جهان با تهدید بی‌سابقة همه‌گیری جهانی «کوید-19» بر‌اثر ویروس «SARS-COV-2»[1] (که ویروس کوید-19 خوانده می‌شود) مواجه شده است. بسیاری از کشورها از توصیه‌های «سازمان بهداشت جهانی»[2] در ارتباط با اجرای اقدامات فاصله‌گذاری اجتماعی به‌عنوان یکی از راه‌های ممکن برای کاهش انتقال بیماری پیروی می‌کنند (1). اجرای این اقدامات به تعطیلی بسیاری از کسب‌و کارها، مدارس و موسسات آموزشی، و ایجاد محدودیت در سفر و گردهمایی‌های اجتماعی منجر شده است. برای برخی مردم، کار کردن از خانه، دورکاری، و شرکت در مذاکرات و همایش‌های آنلاین یا اینترنتی اکنون رفتاری عادی است. هرچند، کارکنان صنایع غذایی از فرصت کار کردن از خانه محروم‌اند و لازم است همچنان در محل کار معمول خود به کار ادامه دهند. برای به‌سلامت پشت‌سر نهادن این همه‌گیری جهانی، حفظ سلامت و ایمنی کلیة کارگران صنایع تولید غذا و زنجیرة تامین حیاتی است. حفظ روند گردش خوراک در‌طول زنجیرة غذایی وظیفه‌ای اساسی است که مشارکت تمامی ذینفعان این زنجیره در آن ضروری است. این امر برای برای جلب اطمینان و اعتماد مصرف کنندگان در رابطه با امنیت و دسترس‌پذیری غذا نیز ضرورت دارد. صنایع غذایی باید از «سیستم‌های مدیریت ایمنی مواد غذایی(FSMS)»[3] مبتنی‌بر اصول «تجزیه و تحلیل خطر و تعیین نقاط کنترل بحرانی (HACCP)»[4] برخوردار باشند تا خطرات ایمنی مواد غذایی را مدیریت و از آلودگی آن جلوگیری کنند. سیستم‌های مدیریت ایمنی مواد غذایی در این صنعت متکی‌بر برنامه‌های پیش‌نیازی[5] است که، اقدامات بهداشتی مناسب، نظافت و ضدعفونیسازی، زون‌بندی نواحی فرآوری، کنترل تامین‌کننده، انبارش، توزیع و حمل‌و‌نقل، و بهداشت و انطباق کارکنان با شرایط کاری از آن جمله‌اند- و این‌همه شرایط و اقدامات اصلی و ضروری تامین محیط بهداشتی برای فرآوری مواد غذایی به‌شمار می‌روند. «مجموعه قوانین اصول کلی بهداشت مواد غذایی[6]» زیربنای مستحکمی را برای پیاده‌سازی اقدامات کلیدی کنترل بهداشت در هر‌یک از مراحل زنجیرة فرآوری، تولید، و بازاریابی مواد غذایی به‌منظور جلوگیری از آلودگی مواد غذایی فراهم کرده است (2). در‌صورت وجود تیم «FSMS» و یا «HACCP» در هر‌یک از کسب‌و‌کارهای حوزة مواد غذایی، حضور اعضای این گروه‌ها در تمامی مذاکرات به‌منظور اطمینان از مرور مداخلات جدید ضمن توجه به ایمنی مواد غذایی ضروری است. چنانچه کسب‌و‌کاری فاقد تیم «FSMS» و یا «HACCP» باشد، لازم است فردی با مسئولیت بررسی احتمال ایجاد ریسک ایمنی مواد غذایی بر‌اثر اقدامات اضافی پیش‌رو تعیین شود. فرد انتصابی باید، برای اخذ مشاوره، با مقامات ایمنی مواد غذایی در ارتباط باشد. حصول اطمینان از انطباق صنایع غذایی با معیارهای لازم برای محافظت کارگران مواد غذایی از ابتلا به «کوید-19»، ممانعت از مواجهه با ویروس یا انتقال آن، و تقویت بهداشت مواد غذایی و روشهای پاکداشت آن ضرورتی فوری است.
هدف از این دستورالعملها بذل توجه به این معیارهای اضافی به‌منظور حفظ سلامت زنجیرة غذایی، و تضمین قابلیت دسترسی مصرف‌کنندگان به منابع غذایی کافی و ایمن است.
انتقال احتمالی ویروس «کوید-19» از طریق غذا
ابتلای مردم به ویروس «کوید-19» از طریق مواد غذایی یا بسته‌بندی آن بسیار نامحتمل است. «کوید-19» بیماری تنفسی است و مسیر اصلی انتقال آن تماس افراد با یکدیگر و از طریق تماس مستقیم با قطرات تنفسی ایجاد شده هنگام سرفه یا عطسة فرد بیمار است. تا‌کنون، هیچگونه شواهدی دال بر ایجاد بیماری تنفسی بر‌اثر ویروس منتقل‌شده از طریق غذا یا بسته‌بندی مواد غذایی به‌دست نیامده است. کروناویروس‌ها قادر به تکثیر در مواد غذایی نیستند؛ این ذرات برای تکثیر نیازمند میزبان حیوانی یا انسانی‌اند (3). تازه‌ترین توصیة «سازمان بهداشت جهانی» آنست که، مطابق شواهد جاری، ویروس «کوید-19» در‌حین تماس نزدیک، و از طریق قطرات سیستم تنفسی (ایجاد‌شده هنگام سرفه یا عطسه) و توسط اقلام ناقل بیماری انتقال می‌یابد (4-10). پس از سرفه یا عطسة فرد مبتلا به «کوید-19»، و با تولید قطراتی که به بینی، دهان، یا چشمان فرد دیگری برسد، ویروس می‌تواند مستقیماً در میان افراد منتشر شود. همچنین، از آنجایی که قطرات تنفسی برای شناور ماندن روی ذرات هوا بیش از اندازه سنگین‌اند، بر‌روی اجسام و سطوح پیرامون فرد مبتلا می‌نشینند. ابتلای افراد بر‌اثر تماس با سطوح، یااجسام آلوده، یا دست فرد مبتلا و سپس دست زدن به دهان، بینی، یا چشمان خود محتمل است. به‌عنوان مثال، این امر ممکن است پس از تماس با دستگیره‌های در یا دست دادن با فرد مبتلا و سپس لمس صورت خوداتفاق بیفتد. در تحقیقات اخیر مدت زمان دوام ویروس «کوید-19» روی سطوح مختلف بررسی شده است و، بر‌اساس آن، ویروس می‌تواند تا 72 ساعت بر‌روی سطوح پلاستیکی و فولاد ضد‌زنگ، برای مدت 4 ساعت روی مس، و تا 72 ساعت بر‌روی مقوا همچنان داوم بیاورد (11). این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی (یعنی در رطوبت و دمای کنترل‌شده) انجام شده است و مقتضی است که در محیط زندگی واقعی محتاطانه تفسیر شود. برای رفع یا کاهش خطر آلودگی ویروسی سطوح اغذیه و مواد بسته‌بندی غذایی بر‌اثر تماس کارگران مواد غذایی با آنها، تقویت معیارهای بهداشت فردی از سوی صنایع غذایی و ارائة آموزش‌های یادآوری اصول پاکداشت مواد غذایی ضروری است (2). منحصراً به‌شرط استفادة صحیح، تجهیزات محافظت فردی[7] از قبیل ماسک و دستکش می‌توانند در کاهش انتشار ویروس‌ها و بیماری‌ها در صنایع غذایی موثر باشند. علاوه‌بر آن، مراعات فاصله‌گذاری اجتماعی و معیارهای سخت‌گیرانة بهداشت و ضدعفونی، و ترویج شستشوی مکرر و موثر دست‌ها، و ضدعفونی کردن آنها در هر‌یک از مراحل فرآوری، تولید، و بازاریابی مواد غذایی، از سوی صنایع غذایی اکیداً توصیه شده است. این اقدامات مانع انتشار ویروس «کوید-19» کارکنان در میان کارگران می‌شود و سلامت نیروی کار را حفظ می‌کند، و کارگران مواد غذایی مبتلا و مجاری تماس مستقیم ایشان را شناسایی و از محل کار جدا می‌کند. گرچه RNA ویروس «کوید-19» از نمونه‌های مدفوع بیماران مبتلا جدا شده است، هیچ گزارش یا شواهدی مبنی بر انتقال ویروس از طریق «مدفوعی-دهانی»[8] در دست نیست. همواره، شستشوی دست پس از استفاده از توالت، خصوصاً هنگام کار با مواد غذایی، اقدامی ضروری است (10).
[1] Sever Acute Respiratory Symptom -Covid 19
[2] WHO
[3] Food Safety Management System
[4] Hazard Analysis Critical Control Point
[5] Pre Requisite-Programs
[6] Codex General Principles of Food Hygiene
[7] PPE (Personal Protective Equipment)
[8] Fecal-oral
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
منبع :http://brs.ir/node/76