آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار
موارد اورژانسی یک رویداد تهدید کننده زندگی است که نیاز به اقدام فوری دارد، اما معمولا قابل کنترل است. موارد فاجعه بار رویدادهای گسترده تری هستند که تقریبا کل جامعه را در بر میگیرند. استراتژی بین المللی سازمان ملل متحد برای کاهش بلایا، موارد فاجعه بار را اینگونه تعریف میکند: یک اختلال جدی در عملکرد جمعیت و یا جامعه که باعث وارد شدن خسارات گسترده به انسانها، مواد، اقتصاد و محیط زیست میشود که فراتر از توان آن جمعیت آسیب دیده و یا جامعه، برای مقابله با آن با استفاده از منابع خود میباشد.
موارد اورژانسی و حوادث فاجعه بار ، شامل موقعیت های خطرناک مختلفی است که ممکن است در داخل و یا در خارج از سازمان اتفاق افتد، که شامل مواردی چون، آتشسوزی ، بلایای طبیعی (مانند سیل، زلزله)، حوادث صنعتی (به عنوان مثال از ریل خارج شدن قطار) نشت شیمیایی، قرار گرفتن در معرض تابش اشعه، تهدید خشونتهای فردی، اقدامات تروریستی، و فوریت های بهداشت عمومی از قبیل شیوع بیماری ها و بیماری های همه گیر میباشد. سازمانهای خدمات درمانی نقش حیاتی در مواجهه با موارد اورژانسی و فاجعه بار دارند. بنابراین، حتی زمانی که موارد اورژانسی و فاجعه بار در خارج از سازمان اتفاق می افتد،سازمانهای خدمات درمانی باید آماده پاسخگویی به چنین رویدادهایی باشند.
فرایندهای آماده سازی برای واکنش و بازیابی بهبود وضعیت بعد از هر دو مورد اورژانسی و فاجعه بار مشابه است. بطور بین المللی چند اصطلاح برای تعریف این روند مورد استفاده قرار میگیرد، از قبیل برنامه ریزی برای بلایا1، مدیریت اورژانس2 و آمادگی اورژانس3.
تعریف زیر را برای استراتژی بین المللی کاهش بلایا از سازمان ملل متحد به کار 'گرفته شده است:
"سازمان و مدیریت منابع و مسئولیت ها برای مقابله با تمام جنبه های سوانح اورژانسی، بویژه؛ آمادگی، پاسخدهی و بازتوانی "
این استانداردها برای سازمان های مراقبت های فوری ولی حساس طراحی شده است، به گونه ای که آنها بتوانند در مواجهه با موارد اورژانسی و یا فاجعه بار بطور جامع و هماهنگ عمل کنند. رویکرد جامع به آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار، شامل کاهش خطرات در ارتباط با موارد اورژانسی یا فاجعه بار، آمادگی متناسب، پاسخ دهی وبازیابی توانایی بعد از مورد اورژانسی و فاجعه است.
ارتباطات جزئی مهم است که تمام مراحل و آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار را مرتبط میسازد و پشتیبانی می کند.
استاندارد آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار شامل زیربخشهای ذیل میشود:
- سرمایه گذاری برای آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار
- داشتن پرسنل مناسب
- آماده شدن برای موارد اورژانسی و فاجعه بار
- پاسخ دهی به موارد اورژانسی و فاجعه بار
- بازتوانی (ریکاوری) ازموارد اورژانسی و فاجعه بار
- تاثیر مثبت بر نتایج
برنامه اعتباربخشی بین المللی Qmentum دارای سه سطح از اعتباربخشی است:
این سطح ها باعث ایجاد و توسعه مجموعه ای از استانداردهای بین المللی شده اند.
استانداردها بیان هدف هستند که بصورت بولد نوشته شده اند و بصورت 1.0، 2.0، 3.0، و ... شماره گزاری شده اند. هر استاندارد کرایتریایی در پی دارد که بیان کننده فعالیت های مورد نیاز برای دستیابی به آن استاندارد میباشند. به عنوان مثال، استاندارد 1.0 با کرایتریای 1.1، 1.2،و ... دنبال شده است. مطابقت با این سری کرایتریا به منزله پیاده سازی استاندارد در سازمان است.
کرایتریا حاوی اطلاعات دیگری نیز هستند:
آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار
سرمایه گذاری برای آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار
راهنما:
یادداشت ها و هشدارها سازمان را از بروز بلایای طبیعی بالقوه از جمله حوادث صنعتی، شیوع بیماری ها و بیماری های همه گیر آگاه میسازد.
راهنما:
طرفین خارجی عبارتند از سایر سازمانهای خدمات بهداشتی و درمانی، ادارات بهداشت عمومی محلی، تامین کنندگان و پیمانکاران، انجمنها، ادارات خدمات ایمنی عمومی ، سازمانهای فعالیتهای عمومی، نمایندگان شهرداری و دیگر سازمانهای دولتی.
راهنما:
برنامه ها و تمرینات (دریل ها) منطقه ای، محلی و چند سازمانی شامل وضع استانداردهای(معیارهای) اورژانس محلی، اقدامات قبل از برنامه ریزی، ارزیابی خطر، ایجاد مقر پزشکی و حوادث، تریاژ درصحنه (on-scene triaging)و درمان در صحنه، آموزش و اعزام کارکنان به مراکز فرمان حوادث مختلف در منطقه خود و بنا بر نیاز؛ تجهیزات، آموزش کارکنان، برنامه ریزی تدارکات (لوژستیک)، مدیریت بحرانی استرس حادثه و مبادله اطلاعات و ارتباطات بین سازمانی است.
2.4 سازمان سیاستها و موافقتنامه های رسمی ای برای کمک رسانی متقابل با سازمانهای همسایه و ارائه کنندگان خدمات اطراف خود دارد که توصیف می کند چگونه منابع، تسهیلات و خدمات در طول یک موقعیت اورژانسی یا فاجعه بار بین طرفین به اشتراک گذاشته خواهد شد.
راهنما:
سیاستها و موافقتنامه های کمک رسانی متقابل، واکنش سریع و بی عیب و نقص و همه جانبه به یک فاجعه را تسهیل میکند. این سیاستها ارتباطات داخلی و خارجی و حدود اختیار را توصیف میکنند، همچنین؛ اینکه چگونه باید شروع کرد و چگونه به درخواست و انواع حوادث پاسخ داد ، چگونه منابع را بسیج کند، دریافت و استفاده کرد ،نحوه (ریکاوری) بازتوانی ، تمهیداتی برای کاهش ریسک نیاز به کمک رسانی متقابل در آینده، مسئولیت پذیری، و هزینه های متقابل و دو جانبه ی کمک رسانی را توصیف میکنند.
داشتن پرسنل مناسب
راهنما:
کمیته آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار شامل نمایندگانی از کادر درمان (به خصوص از بخش اورژانس و جراحی)، پرستاری، خدمات پشتیبانی (به عنوان مثال آزمایشگاه، رادیولوژی، حراست، فنی و مهندسی / تعمیر و نگهداری) و اداری (به عنوان مثال ارتباطات، روابط عمومی ، پرونده پزشکی) می باشد.
نمونه هایی از فعالیت های آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار شامل شناسایی موارد اورژانسی و فاجعه بار محتمل، کاهش خطر ،ایجاد و توسعه برنامه مواجهه با موارد اورژانسی و فاجعه بار، آموزش و شرکت در تمرینات و دریل ها(Drills) میباشد.
راهنما:
تیم واکنش اورژانسی شامل پزشکان، پرستاران، پرسنل حراست، و پرسنل ارتباطات میباشد.
راهنما:
آموزش، شامل کمک های اولیه پیشرفته (چگونگی حفظ جان افراد و جلوگیری از صدمات بیشتر)، فیلد تریاژ(field triage) (مرتب کردن بیماران بر اساس کسانی که نیاز به توجه حیاتی و مراقبت های پزشکی فوری و کسانی که آسیب دیدگیشان جدی نیست)، و نحوه استفاده از استانداردهای جایگزین (Altered Standards) (شرایطی که استانداردهای جایگزین متفاوتی فعال شده اند، چگونه افراد پاسخگو در موارد اورژانس از فعال سازی این استانداردها مطلع خواهند شد و چگونه این استانداردهای درمانی در عمل بکارگرفته میشوند).
راهنما:
برنامه صف آرایی شامل سیاست ها و رویه هایی در مورد چگونگی تماس با افراد پاسخگو در موارد اورژانس میباشد، کجا با هم ملاقات کنند، و چگونه به سیستم مدیریت اورژانس و سازمان گزارش دهند.
راهنما:
این فعالیت ها شامل برنامه ریزی صف آرایی ، آموزش و تمرینات و دریل میشود.
راهنما:
کتابچه راهنما:ی مدیریت اورژانس شامل یافته های ارزیابی احتمال وقوع موارد اورژانسی و فاجعه بار ، آسیب پذیری ها، و ظرفیت ها، برنامه مدیریت اورژانس، رویه ها و سیاستهای پاسخگویی و ریکاوری ، ماژولهای آموزشی و نتایج بدست آمده از تمرینات، دریل ها و رویدادهای واقعی است.
سازمان ها با دو یا بیش از دو مکان از کتابچه راهنمای مدیریت اورژانس یکسان یا مشابهی استفاده می کنند.
آماده شدن برای موارد اورژانسی و فاجعه بار
راهنما:
ارزیابی جامع ریسک موارد ذیل را شناسایی میکند: همه موقعیتهای اورژانسی ممکن، فجایعی که می تواند توانایی ارائه خدمات سازمان را تحت تاثیر قرار دهند، احتمال رخداد این وقایع، و پیامدهای ناشی از این حوادث.
راهنما:
موارد اورژانسی و فاجعه بار شامل انواعی از موقعیت های خطرناک که ممکن است در داخل و یا در خارج از سازمان اتفاق افتد، میباشد. شامل آتش سوزی، بلایای طبیعی (مانند سیل، زلزله)، حوادث صنعتی (به عنوان مثال خارج شدن قطار از ریل)، نشت مواد شیمیایی، قرار گرفتن در معرض اشعه، تهدید به خشونت های شخصی، اقدامات تروریستی، و موارد اورژانس بهداشت وسلامت عمومی از جمله شیوع بیماری ها و بیماری های همه گیر که البته فقط محدود به این موارد نیز نمیشود.
آسیب پذیری سازمان، شرایطی است که در صورت بروز حساسیت سازمان نسبت به تاثیر وقایع را افزایش می دهد. شرایط ممکن است فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی، و یا زیست محیطی باشد. آسیب پذیری می تواند در داخل ساختار فیزیکی سازمان، زنجیره تامین، تاسیسات، کارکنان، حراست، آموزش، ارتباطات و غیره وجود داشته باشد. آسیب پذیری سازمان، تا اندازه ای، اثر (های) احتمالی موارد اورژانسی یا فاجعه بار را مشخص مینماید. با کاهش آسیب پذیری ، سازمان می تواند این اثرات را کاهش دهد.
ظرفیت، ترکیبی از تمام نقاط قوت و منابع در دسترس سازمان است که می توانند تاثیر موارد اورژانسی یا فاجعه را کاهش دهند. ظرفیت ممکن است شامل منابع فیزیکی، سازمانی، اجتماعی یا اقتصادی و پرسنل با مهارت یا توانایی های رهبری و مدیریت باشد. در تعیین ظرفیت، سازمان در دسترس بودن داروها، ملزومات، تجهیزات، تجهیزات محافظت فردی و ضد عفونی کننده، آب، سوخت، غذا، تخت، ملحفه، و حمل و نقل را در نظر میگیرد.
راهنما:
فجایع می توانند سازمان ها و جوامع را بطور کامل در هم شکنند. با درنظرگرفتن آسیب پذیری ها و ظرفیت های بخش گسترده تری از جامعه ، سازمان بهتر میتواند برای پاسخ به فجایع آماده باشد.
عوامل تعیین کننده آسیب پذیری جامعه در فجایع شامل؛ درآمد و وضعیت اجتماعی، شبکه های پشتیبانی اجتماعی، محیط اجتماعی، و شیوه های بهداشت فردی میباشند.
ظرفیت در جامعه شامل داوطلبان آموزش دیده، حمل و نقل، اسکان، خدمات اورژانس، سایر خدمات درمانی و بهداشتی، رسانه های جمعی، تاسیسات، معاملات و مشاغل، کیترینگ، و خدمات اجتماعی میباشد.
راهنما:
موارد محتمل اورژانسی و فاجعه بار اولویت بندی میشوند نتیجتا سازمان میتواند فعالیتهای آمادگی در موارد اورژانسی و فاجعه بار خود را با توجه به مهمترین رویداد سازماندهی کند.
راهنما:
موارد اورژانسی و فاجعه بار محتمل، آسیب پذیری، و ظرفیت ها ممکن است در طول زمان تغییر کنند.
راهنما:
استراتژی کاهش ریسک برای تقویت آمادگی سازمان در موارد اورژانسی و فاجعه بار مورد نیاز است. این شامل شناسایی فعالیتهای کاهش ریسک به منظور کاهش احتمال رخداد یک رویداد و تاثیر آن میشود (به عنوان مثال بهبود ساختاری ایمنی ساختمان ها، ایجاد سیستم های پشتیبان برای عملیات بحرانی، تهیه ذخایر کافی از ملزومات ضروری).
راهنما:
در برنامه مدیریت اورژانس شرایطی که تحت آن، برنامه فعال و غیر فعال میشود شناسایی شده است ، افراد دارای اختیار برای فعال کردن و غیر فعال کردن برنامه مشخص شده اند و اینکه چگونه زمانی که این برنامه فعال و غیر فعال است کارکنان و ارائه دهندگان خدمات و رهبران ارشد سازمان مطلع میشوند.
راهنما:
پذیرش نزدیک به محل ارائه خدمات به مشتری است و مجهز به منبع برق اورژانسی یا قابل حمل کمکی است.
بخشهای درمان مشخصا برای موارد اورژانسی و حاد، سرپایی، مصدومیتهای در حد مرگ، و مصدومین فوت شده اختصاص داده شده اند.
راهنما:
عملیات بحرانی شامل ارتباطات، منابع، امنیت و ایمنی، کارکنان، تاسیسات، و مراقبت از مشتری میشوند.
حفظ عملیات بحرانی به مدت 96 ساعت به نیروهای اجتماعی اجازه می دهد تا برای پشتیبانی، بسیج و به جریان بیافتند. رویه ها می توانند شامل موارد زیر باشند ولی محدود به این موارد نیز نمی شوند؛ حفظ یا گسترش خدمات، حفظ یا تجدید منابع، محدود کردن خدمات، دستیابی به منابع اضافی از خارج از سازمان وجامعه؛ بستن سازمان به روی بیماران جدید و تخلیه.
راهنما:
افراد، به خصوص بیماران، در موارد اورژانسی و فاجعه بار آسیب پذیر هستند و سازمان آماده است تا از ایمنی و امنیت بیماران، خانواده ها، بازدید کنندگان، کارکنان، و ارائه دهندگان خدمات حفاظت کند.
راهنما:
رویه ها مکان ماهواره ها و مسیرهای از پیش تعیین شده را شناسایی میکنند؛ الزامات حمل و نقل، پروتکل های ترخیص، انتقال ایمن بیماران، مقررات مربوط به جابجایی سوابق مشتری، و موافقت نامه هایی که با سازمان های خدمات درمانی دیگر برای دریافت بیماران، امضا شده اند را مشخص میکنند. رویه ها با توجه به اولویت بندی از پیش تعیین شده بیماران و کارکنان و ارائه دهندگان خدمات دخیل در درمان آنها، فعال میشوند.
راهنما:
کارکنان و ارائه دهندگان خدمات ممکن است به دلیل ترس و نگرانی برای خود و خانواده خود، تمایلی به حضور به کار در مواقع اورژانسی یا فاجعه بار نداشته باشند. زمانیکه انتظار می رود کارکنان و ارائه دهندگان خدمات بدلیل وقوع یک وضعیت اورژانسی و یا فاجعه بار مدت زمان طولانی تری در محل کار بمانند، نیاز است که از آنها حمایت شود.
مکانیسم های تشویق کارکنان و ارائه دهندگان خدمات به حضور به کار و حمایت از آنها هنگام کار می تواند شامل ارائه داروهای ضروری و مواد غذایی، اجازه زمان استراحت با حقوق، تهیه محل اسکان برای اعضای خانواده شان، مشوق های مالی و پشتیبانی و حمایت از کارکنان و ارائه دهندگان خدمات و وابستگانشان، از جمله کودکان، افراد مسن، و حیوانات خانگی، میباشند.
راهنما:
هنگام مواجهه با هجوم ناگهانی بیماران بدلیل رخداد یک رویداد بزرگ با تلفات بالا ، سازمانها باید آمادگی لازم را برای افزایش ظرفیت منابع، ساختار فیزیکی، امکانات و تجهیزات و کارکنان داشته باشند.
منابع مورد نیاز برای ایجاد افزایش ظرفیت شامل مواد غذایی، تخت، حمل و نقل، ملحفه، سوخت، تجهیزات حفاظت فردی، تجهیزات ضدعفونی کننده، تجهیزات پزشکی، دارو، و لوازم پزشکی و غیر پزشکی میباشند.
ظرفیت اضافی فیزیکی از طریق ترخیص بیماران سرپایی و انتقال بیماران به سازمانی دیگر بوجود می آید. این شامل پروتکلهای ترخیص زود هنگام، لغو اعمال جراحی الکتیو، تبدیل تخت درمان سرپایی به تخت بیمار بستری، و ایجاد محلهای درمانی جایگزین در راهرو ها، اتاقهای ملاقات ، و یا کافه تریا ها میشود. ظرفیت فیزیکی همچنین شامل گسترش بیمارستان نیز میشود؛ سایت بیمارستانی جایگزین در صورتی که ساختمان بیمارستان به طور کامل درهم بشکند و یا تخریب شود شناسایی شده اند. مدارس، مراکز اجتماعی، و یا مساجد می توانند به عنوان بیمارستان موقت مورد استفاده قرار گیرند.
ظرفیت ساختمانی اضافی شامل پاتولوژی، جداسازی و قرنطینه، و سردخانه (مرده خانه) میباشد.
ظرفیت کارکنان با تعریف نقش ها و مسئولیت های اورژانس افزایش می یابد؛ از جمله: از پیش آشنا کردن کارکنان و ارائه دهندگان خدمات با نقش ها و مسئولیتهای اختصاص داده شده به ایشان، بکارگیری کارکنان و ارائه دهندگان خدمات در کارهای ضروری در زمان اورژانس و شناسایی روابط گزارش دهی درطول زمان موقعیت اورژانس. افزایش ظرفیت بیشتر کارکنان با اعطای حق فعالیت اورژانسی به داوطلبان مجاز(دارای گواهینامه) ارائه خدمات، ایجاد میشود. سازمان دارای سیاست ها و رویه هایی است که: تعیین میکند چه کسی مسئول اعطای حق فعالیت اورژانسی است، نیاز است صحت مجوز فعالیت اخذ شده داوطلبین مورد تایید واقع شده باشد، توصیف میکند که چگونه ارائه دهندگان خدمات که با اعطای حق فعالیت مشغول کار هستند از کارکنان دائمی تشخیص داده میشوند، همچنین این رویه هاو سیاستها شامل مکانیسم هایی برای نظارت بر عملکرد ارائه دهندگان خدمات با حق فعالیت اورژانسی نیز میشوند.
7.10 برنامه مدیریت اورژانس شامل سیاست ها و رویه هایی است برای استفاده از استانداردهای مراقبت درمانی جایگزین در طی یک رویداد با تلفات بالا.
راهنما:
استانداردهای مراقبت درمانی جایگزین به عنوان آخرین چاره در یک رویداد با تلفات بالا استفاده می شوند به منظور تخصیص منابع کمیاب به طوریکه حداکثر تعداد زندگی افراد را نجات داد.
مبنای تخصیص منابع بهداشتی و پزشکی در یک رویداد با تلفات بالا، اخلاقی است و از نظر کلینیکی منطقی است. فرآیند تصمیم گیری این تصمیمات شفاف است و توسط مردم مورد قضاوت قرار میگیرد تا عادلانه باشند.
برنامه مدیریت اورژانس توصیف میکند که چه کسی اختیار فعال سازی استانداردهای جایگزین مراقبت درمانی را دارد و تحت چه شرایطی می توان آنها را بکار گرفت و چه زمانی باید از آنها کناره گیری کرد و به استانداردهای مراقبت درمانی معمول بازگشت.
7.11 سازمان به طور منظم برنامه مدیریت اورژانس را با تمرینات و دریل آزمایش میکند.
راهنما:
آزمایش های منظم، شامل هر دو دریل کوچک، و در مقیاس بزرگ میباشد. حداقل یک نمونه اورژانسی و یا یک جزء از برنامه مدیریت اورژانس بطور هر سه ماه یکبار تست میشود و دریلهای تخلیه کردن برای هر شیفت بطور سالانه برگزار می شوند. رهبران سازمان کارکنان و ارائه دهندگان خدمات را تا جای ممکن به شرکت در تستهای برنامه مدیریت اورژانس تشویق می کنند و مشارکت آنان را پایش و مستند میکنند.
واکنش سازمان به یک موقعیت اورژانسی و فاجعه بار واقعی میتواند بعنوان امتحانی برای برنامه مدیریت اورژانس آن در نظر گرفته شود.
پاسخ دهی به موارد اورژانسی و فاجعه بار
راهنما:
اطلاع رسانی اولیه کمک می کند تا سازمان برای پاسخ به رویدادهای واقعی آماده شود.
راهنما:
به کارکنان و ارائه دهندگان خدمات در مورد کدهای استاندارد شده، نقشها و مسئولیتها و الزام به پاسخگویی سریع هنگامیکه برنامه مدیریت ارژانس فعال شده است، آموزش و تمرین داده میشود.
راهنما:
استفاده از کدها، اطلاعات ضروری را به سرعت انتقال داده و سوء تفاهم را به حداقل می رساند، در عین حال از وحشت در میان بیماران و بازدید کنندگان جلوگیری میکند.
کدهای فعال سازی مدیریت اورژانس ممکن است از کدهای داخلی مورد استفاده در بیمارستان (به عنوان مثال کد قرمز، کد آبی) متفاوت باشد.
کدهای استاندارد شده ممکن است بین سازمان، مناطق و کشورها متفاوت باشد. شرح زیر نمونه ای است از یک سیستم استانداردشده سیستم کد گذاری: هشدار - وضعیت فاجعه باری محتمل است و سطح آمادگی افزایش می یابد؛ سطح 1 - یک وضعیت فاجعه بار وجود دارد، اما می توان آن را با منابع در دست و کارکنان حاضر در محل، مدیریت کرد؛ سطح 2 - یک وضعیت فاجعه بار وجود دارد و در حال غلبه بر کارکنان و منابع در دست است ، اما می توان آن را توسط کارکنان بیشتر و منابع اضافی در دسترس سازمان مدیریت کرد؛ سطح 3 - یک وضعیت فاجعه بار وجود دارد ودر حال غلبه بر کل سازمان است، نیاز به کمک خارج از سازمان میباشد.
راهنما:
سیستمهای مدیریت اورژانس یک رویکرد برای پاسخگویی و مدیریت موارد اورژانسی و فاجعه بار میباشند. هدف آنها هماهنگ کردن خدمات و فعالیت ها حین و پس از یک موقعیت اورژانسی و فاجعه بار است.
انواع مختلف سیستم های مدیریت اورژانس، از جمله سیستم فرماندهی حادثه به طور گسترده ای مورد استفاده قرار میگیرند. سیستم فرماندهی حادثه برای ساختار بخشیدن به فعالیتها در پنج حوزه کلیدی عملکردی، بکار گرفته میشود: فرمان، عملیات، برنامه ریزی، تدارکات، و امور مالی و اداری.
9.2 سیستم مدیریت اورژانس یک محل مرکزی را برای مدیریت پاسخدهی سازمان درموارد اورژانسی شناسایی میکند.
راهنما:
سیستم فرماندهی حادثه به این مکان به عنوان قرارگاه فرماندهی اشاره میکند.
راهنما:
سیستم فرماندهی حادثه نقش های اصلی زیر را مشخص میکند: فرمانده ، ستاد فرماندهی (افسر اطلاعات عمومی، افسر ایمنی و امنیتی، افسر پزشکی و افسر رابط)، رئیس عملیات، ، رئیس برنامه ریزی، رئیس تدارکات و رئیس امور مالی.
راهنما:
این اطلاعات شامل موارد ذیل میباشد: ساختار فرماندهی، اطلاعات تماس برای ارسال فرمان، نام و نقش، و اطلاعات تماس با افراد حاضر در ساختار فرماندهی.
راهنما:
به یکپارچه سازی نیاز است تا پاسخ های هماهنگ و بی نقصی به موارد اورژانسی و فاجعه بار در سطح جامعه داده شود.
سازمانهای دیگر عبارتند از؛ سایر سازمان های خدمات درمانی، اولین سازمانهای پاسخگو پس از فاجعه (آتش نشانی، پلیس و آمبولانس) و سازمان های دولتی مانند بهداشت و درمان عمومی و امنیت و ایمنی عمومی.
راهنما:
برنامه ارتباطی، اطلاعات و پیام های ضروری ای که باید ارسال و دریافت شوند را شناسایی میکند ، مشخص میکند که باید به دست چه کسی برسند، و سازمان چگونه پیامها را ارسال خواهد کرد.
راهنما:
پرسنل کلیدی داخلی می تواند شامل افراد ذیل شوند؛ مدیرعامل یا رئیس و رهبران ارشد بیمارستان ؛ سرپرست بخشها؛ و رهبران حراست سازمان، کنترل عفونت، آمادگی اورژانس، خدمات آزمایشگاهی، تصویربرداری تشخیصی، تاسیسات ساختمان، مدیریت ریسک، ارتباطات، اطلاعات، داروسازی، رهبران اخلاقی و معنوی ، خدمات اجتماعی.
مخاطبین کلیدی خارجی می توانند شامل موارد ذیل گردند؛ ادارات سلامت و بهداشت عمومی، خدمات آتش نشانی ، خدمات پزشکی اورژانس، مرکز ارتباطات/ اعزام اورژانس، خدمات پلیس، آزمایشگاه های منطقه ای، پزشکی قانونی، سازمان های اورژانس محلی و یا منطقه ای، مکانهای برگزاری مراسم تشییع جنازه، مقامات بهداشتی ملی، محلی، منطقه ای، و بین المللی.
راهنما:
سیاست ها و رویه ها تعیین میکنند که چه نوع اطلاعاتی به اشتراک گذاشته شوند؛ (نام بیماران تحت درمان، نام فوت شدگان، و اطلاعات بالینی بیماران) و این اطلاعات به چه کسی داده شود؛ (خویشاوندان درجه اول و خانواده (وراث)، خدمات اورژانس، سازمان های دولتی، سایر سازمان های خدمات بهداشت و سلامت و رسانه ها).
10.4 سازمان دارای یک روش ارتباطی است که تنها برای دریافت اطلاعات اورژانس و فاجعه بار مورد استفاده قرار میگیرد.
راهنما:
این روش ارتباطی برای دریافت اطلاعات به طور منظم از صحنه حادثه، تلفات وارده و وضعیت صحنه حادثه مورد استفاده قرار می گیرد.
روش های ارتباط می تواند شامل تلفن، فکس، روزنامه ها، و رادیوها باشند.
راهنما:
ذینفعان داخلی شامل؛ کارکنان، ارائه دهندگان خدمات، بیماران و خانواده ایشان میشود. ذینفعان خارجی شامل؛ آزمایشگاهها، آتش نشانی، پلیس و اورژانس خدمات پزشکی، رسانه ها، دیگر سازمان های خدمات بهداشتی و درمانی، اداره بهداشت و سلامت عمومی محلی و مقامات دولتی محلی میشود.
برنامه ارتباطات برای کنترل شایعات ، حفظ ارتباط با رسانه ها، حفظ تماس با خدمات اورژانس و تامین کنندگان و فراهم آوردن اطمینان خاطر برای کارکنان، بیماران و خانواده های آنان، مردم و سایر ذینفعان آسیب دیده، ضروری است. این طرح شامل یک فرایند تکرار اطلاعات حیاتی می باشد.
بازتوانی (ریکاوری) ازموارد اورژانسی و فاجعه بار
راهنما:
تاسیسات ضروری شامل برق، آب قابل حمل، آب مقطر، سوخت، گازهای طبی و سیستم های خلاء میباشند.
سیستم های ضروری شامل موارد ذیل میشوند؛ آسانسور / پله برقی، سیستم گرمایشی، تهویه و سیستم های خنک کننده، بخار برای ضدعفونی کردن، سیستم های ارتباطی (به عنوان مثال تلفن، فکس، تلفن های همراه، فراخوان (Pager)، و سیتمهای ارتباطی داخلی intercoms) و سیستم های اطلاعاتی.
راهنما:
بازگرداندن عملیات عادی شامل تاسیسات خدماتی، بازسازی یا ترمیم سازه های فیزیکی و پاک کردن، تفکیک، و دفع زباله است.
راهنما:
این رویه می تواند شامل دوباره پرینت گرفتن و یا آپلود اسناد از هر پایگاه داده سالم باشد، کپی برداشتن از اسناد صوتی، یا به دست آوردن نسخه کپی از گیرندگانی که قبلا نسخ بین آنها توزیع شده، مانند مطب پزشکان و یا دیگر سازمان های خدمات بهداشتی و درمانی. سیاست ها و رویه ها شامل تدابیر مناسبی برای محافظت از حریم خصوصی و محرمانه نگهداشتن اطلاعات بیماران در هنگام بازیابی اطلاعات می باشد.
راهنما:
آنچه از آن خنثی کردن defusingنام برده میشود ، که اغلب بطور غیررسمی و گاهی اوقات در صحنه انجام می شود.
خنثی کردن defusing طراحی شده است تا به کارکنان و ارائه دهندگان خدمات در کوتاه مدت برای مقابله با مشکلات کمک کند و به نیازهای فوری آنها رسیدگی کند. خنثی کردن به کارکنان و ارائه دهندگان خدمات اطمینان میدهد که احساسات آنها طبیعی است، به آنها می گوید که مواظب چه علائمی باشند و به آنها یک شماره تلفن میدهد تا بتوانند به کسی دسترسی پیدا کنند که بتوانند با او صحبت کنند.
12.2 سازمان یک فرایند گفتگو با کارمندان، ارائه دهندگان خدمات، مجروحان و خانواده های آنان، و جامعه پس از حادثه دارد.
راهنما:
فرایند گفتگو طراحی شده است برای تسکین علائم حاد، ارزیابی نیاز به پیگیری و در صورت امکان ایجاد حس تسلی.
بسته به دامنه موقعیت اورژانسی یا فاجعه، گفتگو می تواند در یک جلسه غیر رسمی کوچک با کسانی که درگیر هستند برگزار شود یا در اشل بزرگتر مانند همایش آزاد با حضور سازمان های شریک و جامعه برگزار شود.
یک نمونه فرایند گفتگو، مدل میچل است، یک فرآیند 7 مرحله ای که ساختار بحث گروهی به مدت 1 تا 10 روز پس از حادثه را پیشنهاد میکند.
12.3سازمان برای کارکنان و ارائه دهندگان خدمات، دسترسی مستمر به حمایت مداوم عاطفی و مشاوره، فراهم می کند.
راهنما:
مشاوره یک به یک می تواند به کارکنان و ارائه دهندگان خدمات کمک کند تا با استرس، غم و اندوه، و فقدان مقابله کنند.
12.4 سازمان یک برنامه مداخله در بحران برای حمایت از کارکنان و ارائه دهندگان خدمات دارد.
راهنما:
برنامه مداخله بحران طراحی شده است برای کمک به بهبودی و بازتوانی (ریکاوری) کارکنان و ارائه دهندگان خدمات از وضعیت اظطراری یا فاجعه بار، از طریق اجازه دادن به آنان که در زمان وقوع حادثه در مورد آن صحبت کنند بدون آنکه مورد قضاوت یا انتقاد قرار گیرند. تاکید همیشه بر ایمن نگه داشتن مردم و بسرعت بازگرداندن آنها به سطوح طبیعی تر عملکرد است.
تاثیر مثبت بر نتایج
راهنما:
آنچه از آن تجزیه و تحلیل پس از حادثه قبلی (Ex Post Analysis) نام برده میشود، هدف این است که ارزیابی شود سازمان با چه کیفیتی آماده پاسخ به حوادث واقعی یا دریل / تمرینات بوده و سپس بازتوانی خود را بازیافته. با انجام یک تجزیه و تحلیل کامل (به عنوان مثال تجزیه و تحلیل علل ریشه ای root cause analysis و یا حالات شکست و تجزیه و تحلیل اثرات failure mode and effects ) سازمان می تواند نقاط شکست و یا ضعف در برنامه ها و سیستمهای خود را شناسایی کند.
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
منبع :https://brs.ir/node/85
فرایند ممیزی مطابق با سیستم SHS : 2020 به تاریخ هشتم تیر ماه سال 1399 توسط ممیزان شرکت بیکران راهکار سعادت BRS در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی همدان (ابن سینا) برگزار گردید.
در این فرایند تمامی واحدهای دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی همدان از جمله دندانپزشکی کودکان، ارتودنتیکس، پریودنتیکس، پروتزهای دندان، دندانپزشکی ترمیمی، اندودنتیکس، جراحی دهان، فک و صورت، بیماریهای دهان و تشخیص، رادیولوژی دندان، آسیب شناسی دهان و فک، مواد دندانی و دندانپزشکی اجتماعی توسط ممیزان BRS بر اساس SHS : 2020 ممیزی و با توجه به رعایت تمامی پروتکلهای بهداشتی و اصول ایمنی در مواجهه با ویروس کرونا و ریسکهای بهداشتی، این سازمان معظم موفق به اخذ گرید A در انطباق با SHS : 2020 گردید.
دکتر میراسماعیلی ریاست دانشکده دندانپزشکی، در جلسه پایانی ممیزی، از روند استقرار این طرح در دانشکده اعلام رضایت فرمودند و تمامی کارکنان دانشکده را به رعایت مجدانه امور مرتبط با طرح SHS :2020 و بهبود مستمر در آن ملزم دانستند.
همچنین ایشان از تیم ممیزی شرکت BRS بابت ممیزی تخصصی و ارائه راهکارهای فنی تشکر و به کمیته SHS دانشگاه در ارائه گزارش هر چه سریعتر موارد ارئه طریق فرمودند.
امور ممیزی سیستمهای مدیریت و استانداردهای ایزو شرکت BRS، این موفقیت بزرگ را به دانشگاه دندانپزشکی همدان در مقابله با اپیدمی کرونا و همچنین به مردم شریف همدان به سبب برخورداری از چنین مرکز ایمن و مجهزی تبریک عرض می نماید.
شرکت BRS تمام تلاش خود را در ممیزی سختگیرانه استانداردها علی الخصوص استاندارهای ایمنی و بهداشتی به کار گرفته و خواهد گرفت و امید است با رعایت فراگیر موارد ایمنی و بهداشتی بر اساس استانداردهای ملی و بین المللی در همه سازمانهای عمومی و خصوصی در ریشه کن شدن چنین اپیدمی های گامهای بزرگی برداشته شود .
BRS اولین صادر کننده طرح ایمنی و بهداشت SHS : 2020 در ایران
روابط عمومی شرکت BRS
جهان با تهدید بی‌سابقة همه‌گیری جهانی «کوید-19» بر‌اثر ویروس «SARS-COV-2»[1] (که ویروس کوید-19 خوانده میشود) مواجه شده است. بسیاری از کشورها از توصیه‌های «سازمان بهداشت جهانی»[2] در ارتباط با اجرای اقدامات فاصله‌گذاری اجتماعی به‌عنوان یکی از راه‌های ممکن برای کاهش انتقال بیماری پیروی میکنند (1). اجرای این اقدامات به تعطیلی بسیاری از کسب‌و کارها، مدارس و موسسات آموزشی، و ایجاد محدودیت در سفر و گردهمایی‌های اجتماعی منجر شده است. برای برخی مردم، کار کردن از خانه، دورکاری، و شرکت در مذاکرات و همایش‌های آنلاین یا اینترنتی اکنون رفتاری عادی است. هرچند، کارکنان صنایع غذایی از فرصت کار کردن از خانه محروم‌اند و لازم است همچنان در محل کار معمول خود به کار ادامه دهند. برای به‌سلامت پشت‌سر نهادن این همه‌گیری جهانی، حفظ سلامت و ایمنی کلیة کارگران صنایع تولید غذا و زنجیرة تامین حیاتی است. حفظ روند گردش خوراک درطول زنجیرة غذایی وظیفه‌ای اساسی است که مشارکت تمامی ذینفعان این زنجیره در آن ضروری است. این امر برای برای جلب اطمینان و اعتماد مصرف کنندگان در رابطه با امنیت و دسترس‌پذیری غذا نیز ضرورت دارد. صنایع غذایی باید از «سیستمهای مدیریت ایمنی مواد غذایی(FSMS)»[3] مبتنی‌بر اصول «تجزیه و تحلیل خطر و تعیین نقاط کنترل بحرانی (HACCP)»[4] برخوردار باشند تا خطرات ایمنی مواد غذایی را مدیریت و از آلودگی آن جلوگیری کنند. سیستمهای مدیریت ایمنی مواد غذایی در این صنعت متکی‌بر برنامه‌های پیش‌نیازی[5] است که، اقدامات بهداشتی مناسب، نظافت و ضد‌عفونی‌سازی، زون‌بندی نواحی فرآوری، کنترل تامین‌کننده، انبارش، توزیع و حمل‌و‌نقل، و بهداشت و انطباق کارکنان با شرایط کاری از آن جمله‌اند- و این‌همه شرایط و اقدامات اصلی و ضروری تامین محیط بهداشتی برای فرآوری مواد غذایی به‌شمار می‌روند. «مجموعه قوانین اصول کلی بهداشت مواد غذایی[6]» زیربنای مستحکمی را برای پیاده‌سازی اقدامات کلیدی کنترل بهداشت در هر‌یک از مراحل زنجیرة فرآوری، تولید، و بازاریابی مواد غذایی به‌منظور جلوگیری از آلودگی مواد غذایی فراهم کرده است (2). درصورت وجود تیم «FSMS» و یا «HACCP» در هر‌یک از کسب‌و‌کارهای حوزة مواد غذایی، حضور اعضای این گروه‌ها در تمامی مذاکرات به‌منظور اطمینان از مرور مداخلات جدید ضمن توجه به ایمنی مواد غذایی ضروری است. چنانچه کسب‌و‌کاری فاقد تیم «FSMS» و یا «HACCP» باشد، لازم است فردی با مسئولیت بررسی احتمال ایجاد ریسک ایمنی مواد غذایی بر‌اثر اقدامات اضافی پیش‌رو تعیین شود. فرد انتصابی باید، برای اخذ مشاوره، با مقامات ایمنی مواد غذایی در ارتباط باشد. حصول اطمینان از انطباق صنایع غذایی با معیارهای لازم برای محافظت کارگران مواد غذایی از ابتلا به «کوید-19»، ممانعت از مواجهه با ویروس یا انتقال آن، و تقویت بهداشت مواد غذایی و روش‌های پاکداشت آن ضرورتی فوری است.
هدف از این دستورالعملها بذل توجه به این معیارهای اضافی به‌منظور حفظ سلامت زنجیرة غذایی، و تضمین قابلیت دسترسی مصرف‌کنندگان به منابع غذایی کافی و ایمن است.
انتقال احتمالی ویروس «کوید-19» از طریق غذا
ابتلای مردم به ویروس «کوید-19» از طریق مواد غذایی یا بسته‌بندی آن بسیار نامحتمل است. «کوید-19» بیماری تنفسی است و مسیر اصلی انتقال آن تماس افراد با یکدیگر و از طریق تماس مستقیم با قطرات تنفسی ایجاد شده هنگام سرفه یا عطسة فرد بیمار است. تا‌کنون، هیچگونه شواهدی دال بر ایجاد بیماری تنفسی بر‌اثر ویروس منتقل‌شده از طریق غذا یا بسته‌بندی مواد غذایی به‌دست نیامده است. کروناویروس‌ها قادر به تکثیر در مواد غذایی نیستند؛ این ذرات برای تکثیر نیازمند میزبان حیوانی یا انسانی‌اند (3). تازه‌ترین توصیة «سازمان بهداشت جهانی» آنست که، مطابق شواهد جاری، ویروس «کوید-19» در‌حین تماس نزدیک، و از طریق قطرات سیستم تنفسی (ایجاد‌شده هنگام سرفه یا عطسه) و توسط اقلام ناقل بیماری انتقال می‌یابد (4-10). پس از سرفه یا عطسة فرد مبتلا به «کوید-19»، و با تولید قطراتی که به بینی، دهان، یا چشمان فرد دیگری برسد، ویروس میتواند مستقیماً در میان افراد منتشر شود. همچنین، از آنجایی که قطرات تنفسی برای شناور ماندن روی ذرات هوا بیش از اندازه سنگین‌اند، بر‌روی اجسام و سطوح پیرامون فرد مبتلا می‌نشینند. ابتلای افراد بر‌اثر تماس با سطوح، یااجسام آلوده، یا دست فرد مبتلا و سپس دست زدن به دهان، بینی، یا چشمان خود محتمل است. به‌عنوان مثال، این امر ممکن است پس از تماس با دستگیره‌های در یا دست دادن با فرد مبتلا و سپس لمس صورت خوداتفاق بیفتد. در تحقیقات اخیر مدت زمان دوام ویروس «کوید-19» روی سطوح مختلف بررسی شده است و، بر‌اساس آن، ویروس میتواند تا 72 ساعت بر‌روی سطوح پلاستیکی و فولاد ضد‌زنگ، برای مدت 4 ساعت روی مس، و تا 72 ساعت بر‌روی مقوا همچنان داوم بیاورد (11). این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی (یعنی در رطوبت و دمای کنترل‌شده) انجام شده است و مقتضی است که در محیط زندگی واقعی محتاطانه تفسیر شود. برای رفع یا کاهش خطر آلودگی ویروسی سطوح اغذیه و مواد بسته‌بندی غذایی بر‌اثر تماس کارگران مواد غذایی با آنها، تقویت معیارهای بهداشت فردی از سوی صنایع غذایی و ارائة آموزش‌های یادآوری اصول پاکداشت مواد غذایی ضروری است (2). منحصراً به‌شرط استفادة صحیح، تجهیزات محافظت فردی[7] از قبیل ماسک و دستکش می‌توانند در کاهش انتشار ویروس‌ها و بیماری‌ها در صنایع غذایی موثر باشند. علاوه‌بر آن، مراعات فاصله‌گذاری اجتماعی و معیارهای سخت‌گیرانة بهداشت و ضدعفونی، و ترویج شستشوی مکرر و موثر دست‌ها، و ضدعفونی کردن آنها در هر‌یک از مراحل فرآوری، تولید، و بازاریابی مواد غذایی، از سوی صنایع غذایی اکیداً توصیه شده است. این اقدامات مانع انتشار ویروس «کوید-19» کارکنان در میان کارگران میشود و سلامت نیروی کار را حفظ میکند، و کارگران مواد غذایی مبتلا و مجاری تماس مستقیم ایشان را شناسایی و از محل کار جدا میکند. گرچه RNA ویروس «کوید-19» از نمونه‌های مدفوع بیماران مبتلا جدا شده است، هیچ گزارش یا شواهدی مبنی بر انتقال ویروس از طریق «مدفوعی-دهانی»[8] در دست نیست. همواره، شستشوی دست پس از استفاده از توالت، خصوصاً هنگام کار با مواد غذایی، اقدامی ضروری است (10).
[1] Sever Acute Respiratory Symptom -Covid 19
[2] WHO
[3] Food Safety Management System
[4] Hazard Analysis Critical Control Point
[5] Pre Requisite-Programs
[6] Codex General Principles of Food Hygiene
[7] PPE (Personal Protective Equipment)
[8] Fecal-oral
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
منبع :http://brs.ir/node/76
یکی از دغدغه های صاحبان کسب کار اطلاع و آگاهی از هزینه های ایجاد، پیاده سازی و نگهداری از سیستم مدیریت کیفیت بر پایه استانداردهای جهانی ایزو است.
هزینه‌های تدوین و ثبت سیستم مدیریت رسمی، بسته به اندازه و پیچیدگی سازمان و فرایندهای داخلی‌تان، متغیر هستند.
می‌توانید برخی از این هزینه‌ها را با استفاده از مشاوره ایزو (مشاورهای برون سازمانی) کاهش دهید. دلیل این موضوع به‌خصوص آن است که مشاور برون‌سازمانی ریسک اشتباهات مجدد یا نداشتن الزامات مهم استاندارد را کاهش میدهد.
شرکت BRS تمهیدات مناسبی را برای بسیاری از صاحبان کسب و کار از جمله کسب و کارهای خلاق و نوآور ، کسب و کارهای واقع در مناطق محروم، شرکتهای چند ملیتی ، صنایع ارز آور و .. برای دریافت گواهینامه های بین المللی ایزو از مراجع IAF در نظر گرفته است.
برای اطلاع از نحوه قیمت گذاری و اخذ استاندارد ایزو می توانید با واحد ثبت و صدور گواهینامه شرکت BRS به شماره 26761281 تماس حاصل فرمایید.
امور ثبت و صدور گواهینامه BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
منبع :https://brs.ir/node/74
چه به دنبال کسب گواهی باشید و چه صرفاً بخواهید استانداردهای ایزو 9001 را به اجرا درآورید، فقط یک راه برای رسیدن به این هدف دارید:
در مسیر کسب این گواهی، احتمالاً باید مراحلی را دنبال کنید:
شرکت بین المللی BRS تحت اعتبار IAS امریکا ، TURKAK ترکیه و گروه داخلی بیکران راهکار سعادت زیر نظر اداره استاندارد ایران و مرکز ملی تایید صلاحیت، ارائه دهنده خدمات ثبت و صدور گواهینامه های ایزو و استاندارد های جهانی
امور ثبت و صدور گواهینامه BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
منبع : https://brs.ir/node/73