راهکارهای کشورهای مختلف برای رفع فقر و رشد نوآوری و مسئولیت اجتماعی

سیاست­گزاران، نهادهای غیردولتی، مؤسسات خیریه و کارآفرینان در سرتاسر دنیا، توجه­ فزاینده­ای نسبت به «نوآوری اجتماعی» به عنوان ابزاری برای پرداختن به مشکلات مختلف، از فقر و بی­خانمانی گرفته تا تخریب محیط زیست، نشان داده­اند. اما معنای حقیقی این اصطلاح چیست؟ این اصطلاح به عنوان یک مفهوم نسبتاً جدید، فاقد معنای ثابت است. در معنای گسترده، این اصطلاح می­تواند به خدمات و محصولات جدید، یا فرایندها، قوانین و مقررات جدید اشاره داشته باشد که به برآورده­ شدن یک نیاز اجتماعی، مانند کاهش تعداد افراد بی­خانمان در خیابان­ها، تحصیل کودکان، یا حصول اطمینان از اینکه کالاها به­طور مستمر برای دستمزد عادلانه تولید می­شوند، کمک می­کند. مزایای نوآوری اجتماعی در هر کجا که انجام شود، به­جای افراد، به کل جامعه تعلق دارد، اگرچه در برخی از موارد، پروژه­های نوآوری اجتماعی می­توانند سود و بازده سرمایه­گذاری نیز دربر داشته باشند.

 با رواج و عمومیت یافتن مفهوم نوآوری اجتماعی، تلاش­های بیشتری برای نظم بخشیدن به این رشته، با تعریف واضح و روشن این اصطلاح و تجزیه و تحلیل بهترین فعالیت­ها، صورت گرفته است. تاکنون تلاش­های کمی برای بررسی این مسئله انجام گرفته است که کشورها چگونه می­توانند نوآوری اجتماعی را ترویج کرده و افراد جامعه را قادر به نوآوری سازند. هدف این شاخص و گزارش هیئت دولت نیز بررسی این مسئله بوده و با همکاری بنیاد نیپون انجام شده است.

شاخص نوآوری اجتماعی 2016، ظرفیت نوآوری اجتماعی در 45 کشور ـ از گروه 20 و کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه­ی اقتصادی ـ و کشورهای دیگر را مورد ارزیابی قرار داده تا برخی روندهای قابل­توجه در اقتصادهای درحال­توسعه را به تصویر بکشد. کشورهای حاضر در این شاخص، بر اساس چهار معیار، امتیاز می­گیرند که در مجموع، نشان­دهنده­ی ظرفیت آن­ها برای توسعه­ی نوآوری اجتماعی خواهد بود:

چارچوب نهادی و سیاستی، دسترسی به بودجه­ی مالی، سطح کارآفرینی و گستردگی شبکه­های جامعه­ی مدنی.[1]

مهم­ترین یافته­های شاخص و این مقاله عبارت­اند از:

نتایج کلی شاخص

·       ایالات متحده در صدر شاخص نوآوری اجتماعی 2016، با کسب 79 امتیاز از 100 امتیاز شده است. این کشور ابتدا در کارآفرینی و سپس در معیارهای چارچوب سیاستی و نهادی و تأمین بودجه­ی مالی، امتیاز کسب کرده، اما در کسب امتیاز از معیار عمق شبکه­ی جامعه­ی مدنی، موفق نبوده و رتبه­ی یازدهم را در میان کشورها به دست آورده است. باتوجه­به این که نوآوری اجتماعی از راه­کارهای جزء به کل، به­جای دولت بزرگ نشأت می­گیرد، و از این­رو هماهنگ با عقاید سیاسی غالب در ایالات متحده است، به نظر نمی­رسد رتبه­ی آمریکا در این شاخص، جای شگفتی داشته باشد. اما این نتایج نشان­دهنده­ی حمایت قانونی و سیاسی برای این مفهوم، برای مثال از طریق دفتر نوآوری­های اجتماعی و مشارکت مدنی و صندوق نوآوری اجتماعی که هردو در سال 2009 راه­اندازی شده­اند نیز هست.

·       بریتانیا، بهترین چارچوب سازمانی و حمایت سیاسی برای نوآوری اجتماعی را دارا است. بریتانیا رتبه­ی دوم را در مجموع کسب کرده و سیاست­های نوآوری اجتماعی آن، الگوهای مناسبی هستند که سایر کشورها می­توانند آن را معیاری برای خود قرار دهند. دولت­های متوالی در بریتانیا، قوانینی برای حمایت از پروژه­های نوآوری اجتماعی و کسب­وکارها وضع کرده­اند، و این در حالی است که سیاست­هایی مانند ابتکار «جامعه­ی بزرگ» از سال 15-2010 نیز، بودجه­ی مالی و حمایت سازمانی برای نوآوری­های زیادی را فراهم کرده­اند.

·       کره­ی جنوبی در منطقه­ی آسیا-اقیانوسیه، در صدر است، و رتبه­ی دوازدهم را دارد. اگرچه این کشور فاقد استراتژی ملی نوآوری اجتماعی است، اما از شرکت­های اجتماعی حمایت کرده و بودجه­ی مالی و یارانه برای این کسب­وکارها ارائه می­کند. شهر سئول با ابتکارهای فراوان مانند داده­های باز و ارتباطات مستقیم، در نوآوری اجتماعی پیش­تاز بوده است: این شهر شامل 90% اطلاعات عمومی، شامل پروژه­های پیشنهادی توسط مقامات شهری بوده و پیشنهادها و نظرات شهروندان را برای بهبود پروژه­ها، به کار گرفته است.

·       ژاپن و اسپانیا در میان برجسته­ترین کشورهای ناکارآمد قرار دارند. با در نظر گرفتن سطح درآمد، رتبه­ی پایین­تری نیز برای ژاپن دور از ذهن نیست: اکثر نوآوری­های اجتماعی، بودجه­ی خصوصی دریافت کرده­اند (اگرچه شرکت­های غیرانتفاعی می­توانند درخواست کمک از دولت مرکزی داشته باشند)، و عوامل اجتماعی، از خطرپذیری کارآفرینی جلوگیری می­کنند. به همین ترتیب، اسپانیا (رده­ی 28م) با رتبه­ای پایین­تر از کنیا (27م) در شاخص، قابل­توجه است: اگرچه این کشور در نوآوری­های اتحادیه­ی اروپا مشارکت دارد، اما آگاهی کمی در رابطه با نوآوری اجتماعی به عنوان یک مفهوم یکپارچه در این کشور وجود دارد و همچنین فاقد استراتژی­ها و بودجه­ی مالی در سطح ملی است.

چارچوب سیاستی و نهادی

·       نوآوری اجتماعی نیازمند اطلاعات است، اما کشورهای کمی به اندازه­ی کافی داده­های باز دارند. متخصصان، سیاست­های مربوط به شفافیت اطلاعات را یکی از عناصر سازنده در نوآوری اجتماعی، به­ویژه در ارائه­ی خدمات اجتماعی در سطح جامعه می­دانند. در این شاخص، EIU (واحد اطلاعات اکونومیست)، تنها به نُه کشور، امتیاز بالا را اعطا کرده است، که نشان می­دهد آیا دولت­ها، اطلاعات مربوطه را جمع­آوری و منتشر می­کنند یا نه، و آیا در رابطه با تأثیر و نیاز به نوآوری اجتماعی، تحقیق و بررسی می­کنند: بلژیک، شیلی، دانمارک، فرانسه، آلمان، لهستان، سوئد، بریتانیاا و ایالات متحده.

·       چارچوب­های قانونی برای شرکت­های اجتماعی، هنوز محدود هستند. یکی از عوامل بسیار مهم این است که آیا یک کشور، دارای چارچوب قانونی برای شرکت­های اجتماعی هست یا نه. تعریف این ساختارها، باعث تشویق کارآفرینان اجتماعی شده، از مدیران حمایت قانونی به عمل می­آورد، و ابهامات مربوط به تعاریف را از بین می­برد. تاکنون، این چارچوب­ها به­جای قانون، استثناء بوده­اند: تنها هفت کشور در این شاخص، دارای این قوانین هستند، درحالی­که 12 کشور دیگر، طرح­هایی برای اجرای این مقررات دارا می­باشند. شرکت­های سهامی عام در بریتانیا (که در سال 2006 تأسیس شده­اند) و شرکت­های سودآور ایالات متحده (از سال 2010)، معیارهای جهانی به شمار می­روند.

تأمین مالی

·       کانادا بهترین محیط مالی برای نوآوری اجتماعی را داراست. کانادا (رده­ی سوم)، تعهد یکپارچه­ی خود برای تأمین مالی نوآوری اجتماعی در سال­های اخیر را هم در سطح ملی و هم استانی، از طریق نوآوری­هایی مانند تأسیس صندوق نوآوری اجتماعی جامعه و دانشگاه و صندوق بازنشستگی اجتماعی انتاریو، نشان داده است. این کشور همچنین سابقه­ی طولانی در نوآوری­های مربوط به تأمین مالی، مانند ایجاد صندوق سرمایه­گذاری توسعه­ی اقتصادی نوا اِسکوشیا، داشته است که به سرمایه­گذاران امکان دریافت اعتبار مالیاتی در جوامع محلی را می­دهد و در سال 1999 آغاز به کار کرده است.

·       تأمین مالی، هدف نهایی نیست. خطری که از لحاظ تأمین مالی و سرمایه­گذاری بیشتر، نوآوری و شرکت­های اجتماعی را تهدید می­کند این است که خود تأمین مالی، و نه پرداختن به مسائل اجتماعی، به یک هدف تبدیل شده و پروژه­ها یا شرکت­ها، بیش از حد مدیون حامیان مالی خود هستند. با توجه انحصاری به صرفه­جویی در هزینه برای مقامات دولتی یا سودآوری برای سرمایه­گذاران (مثلاً از لحاظ اوراق قرضه­ی تأثیر اجتماعی یا بازده مورد انتظار از شرکت­های اجتماعی)، نگرانی این است که ستون مربوط به پروژه­های نوآوری اجتماعی، بالاتر از سایر برنامه­های اجتماعی که به­طور مستقیم دریافت بودجه داشته­اند، خواهد بود.

---

استاندارد نوآوری ، مسئولیت اجتماعی ، استاندارد ملی ، گواهینامه ایزو ، نوآوری اجتماعی ، تامین مالی ، شرکت brs ، شرکت ایزو ، شرکت استاندارد ، گواهینامه استاندارد ، ایزو نوآوری ، ایزو اجتماعی ، اخذ ایزو ، اخذ استاندارد ، نوآوری اجتماعی ، ارزیابی نوآوری اجتماعی ، استاندارد ایزو ، استاندارد نوآوری ، استاندارد ارزیابی ، ممیزی ایزو ، صدور ایزو ، گواهینامه نوآوری ، گواهینامه ایزو ، شرکت صدور گواهینامه ، شرکت ممیزی ، کارآفرینی اجتماعی، شاخص ارزیابی ، ایزو ۵۶۰۰۲ ، شرکت brsm

امور آموزش شرکت BRS

تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰

تلفن : [phone]

www.BRSMENA.com

www.BRS.ir

#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی

منبع : https://brs.ir/node/173​