هنگامی که ما در محل کار امور را به انجام میرسانیم، انرژی و خوشبختی مثبت را وارد زندگی شخصی خود میکنیم. ما از طریق کار معناداری که با ارزشهای ما همسو باشد و از مردم و جوامع اطراف ما پشتیبانی کند، به دنبال اغنای خود هستیم. با توجه به این مطلب، در حال حاضر نیروی کار دچار یک مشکل فرسودگی اساسی است. کارمندان ساعات بیشتر را با تعطیلات کمتر یا تعطیلات کاری و بدون پاداش سپری میکنند. در نتیجه، آنها شغلهای بیشتری را تغییر میدهند، زیرا انگیزه کمتری برای وفاداری وجود دارد. در یک پژوهش تحقیقاتی با کرونوس[1]، دریافتیم که تقریبا یک سوم از این اصطکاکها به دلیل فرسودگی شغلی است.(8)
در یک مطالعه دیگر -این مورد با استیپل[2] - متوجه شدیم که نیمی از کارمندان بعد از اتمام روز کاری استاندارد و معمول خود، کارهای اضافی را از خانه انجام میدهند.(9) مدیران انتظار دارند که کارمندانشان به ایمیلها و تماسهای تلفنی آنها در شب، آخر هفته و برخی مواقع حتی در زمانی که آنها در تعطیلات هستند، پاسخ دهند. تقریبا نیمی از کارمندان احساس میکنند که وقت کافی در خارج از کار ندارند تا بتوانند در فعالیتهای شخصی شرکت کنند. متاسفانه چکهای پرداختی آنها نشاندهنده افزایش کلان (در میزان حقوق) براساس زمان اختصاص داده شده آنها به شغل خود نیست. چیزی که امور را وخیمتر میکند، این است که در حالی که دستمزدها حتی با رشد تورم هم منطبق نیستند، سود شرکتها رو به افزایش است که این باعث میشود بسیاری از کارکنان احساس بدرفتاری، بی ارزشی و حتی بیشتر، احساس هرز رفتن کنند.
ما همچنین از برخی از مشکلات عمده بهداشتی رنج میبریم که بر بهرهوری و بهزیستی ما تأثیر میگذارند و بر سر راه اغنای ما قرار میگیرند. یکی از عوارض فرسودگی، کم خوابی است و بیش از یک سوم ما کمتر از هفت ساعت میخوابیم، در حالی که طبق گفتههای بنیاد ملی خواب[3]، ما باید در شبانهروز حداقل هفت ساعت خواب داشته باشیم.(10) همچنین در بیش از دوسوم کارکنان اضافه وزن یا چاقی وجود دارد، چیزی که تا حدودی به وعدههای غذایی قابل استناد است که به تنهایی میخوریم تا این که به وعدههای ناهاری که با همکاران خود بیرون میرویم(11) و تا حدی به دلیل افزایش دلایل افزاینده فرسودگی و استرس و دلایل ناشی از آن است، که اغلب منجر به پرخوری میشود. در حقیقت، وقتی از هزاران کارمند خواستیم که بزرگترین مانع عملکرد کاری خود را ذکر کنند، نیمی از آنها از استرس یاد کردند.(12) هنگام اضطراب و استرس، انجام صحیح کار و سالم بودن دشوار است، و مانعی بر سر راه پروژههایی است که باید انجام دهید.
سلامت روان همچنین بر سلامتی و خوشبختی ما تأثیر میگذارد. حدود 20 درصد از کارمندان از بیماری روانی رنج میبرند و مصرف داروهای ضد افسردگی در طی ده سال گذشته 400 درصد افزایش یافته است.(13) از آنجا که کارمندان درآمد بیشتری کسب نمیکنند، پسانداز کمتری دارند و همین امر باعث میشود که استرس بیشتری داشته باشند. یک سوم کارمندان در تامین هزینههای خانه مشکل دارند و از 50 درصد کسانی که در کارت اعتباری خود تعادل دارند، یک چهارم هر ماه در پرداخت حداقل هزینهها مشکل دارند.(14) سرانجام، کارمندان احساس انزوا بیشتری میکنند، زیرا اغلب روابط عمیقی با هم تیمیهای خود ایجاد نمیکنند و هنگامی که مشاغل را تغییر میدهند، حتی این اتصالات از بین میروند که منجر به فرهنگهای سازمانی ضعیفتر میشود. برای این کتاب، فیوچر وورکپِلیس با ویرجین پالس در مطالعه جهانی اتصال به کار، 2،052 کارمند و مدیر از ده کشور همکاری کرد.(15) سی و نه درصد از شرکتکنندگان ما گفتند که آنها "گاهی"، "اغلب"، یا "همیشه" در محل کار احساس تنهایی میکنند. جای تعجب نیست که نسلهای جوان – آنهایی که به احتمال زیاد برای برقراری ارتباط با همکاران خود به فنآوری متکی هستند - نسبت به نسلهای قدیمی تنهاتر بودند (45 درصد از ژن Z (نسل زد یا نسل اینترنت) در مقابل 36 درصد ژن ایکس و 29 درصد از کودک نسل انفجار[4] (یا بیبیبومرها)).
[1] Kronos
[2] Staples
[3] National Sleep Foundation
[4] baby boomers
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
ممیزی، شرکت ایزو، شرکت معتبر استاندارد، اداره استاندارد ، شرکت استاندارد ، شرکت معتبر ایزو، شرکت بیکران ، صدور گواهینامه ، ایزو 22000 ، ایزو 45001 ، ایزو 14001 ، ایزو 9001 ، صدور از مرجع ناسی ، صدور گواهینامه معتبر، منابع انسانی ، سرمایه انسانی ، نیروی انسانی
منبع :https://brs.ir/node/100
شاخصهایی که از سال 1500 (از طریق برخی ارزیابیها حتی از سال 1200) تا 1800 بیروند بودند، طی چند دهه تغییر کردند. از دهه 1820 تا دهه 1870، بریتانیا، آمریکا، فرانسه و آلمان یکی یکی از گروه مورد نظر خارج شدند. مسیر دو شاخص این کشورها(خروجی بر حسب نفر و دستمزد واقعی متوسط[1]_توسعهای فوقالعاده در تاریخ دنیا بود.
باتوجه به ارزیابیهای کنونی، خروجی بر حسب نفر در بریتانیا در سال 1815 با پایان جنگهای ناپلئونی، افزایشی صعودی را حفظ کرد و هرگز برنگشت. این خروجی از دهه 1830 تا سرتاسر دهه 1860 رشد چشمگیری داشت. اکنون در آمریکا خروجی بر حسب نفر به عنوان افزایش صعودی حفظ شده در حدود سال 1820 در نظر گرفته میشود. در فرانسه و بلژیک، این خروجی در دهه 1830 افزایش قابلتوجهی داشت و آلمان و پروس[2] نیز در دهه 1850 این افزایش را داشتند. این افزایشهای فوقالعاده همیشه با مورخ اقتصادی آمریکا یعنی والت روستوف[3] مرتبط هستند، کسی که اولین محققی بود که این افزایشها را مشخص کرد. او این افزایشها را توسعه[4] مینامد - توسعه نسبت به رشد اقتصادی پایدار.
حقوق واقعی متوسط نمونه مورد نظر را دنبال کرد. در بریتانیا، دستمزد روزانه در صنایع که برای آن دادههایی داریم، در سال 1820 یا حدود آن افزایش حفظشدهای داشت_که این مسئله کمی بعد از زمانی بود که خروجی برحسب کارگر کاهش پیدا کرد. در آمریکا، دستمزدها در اواخر دهه 1830 کاهش پیدا کردند. کشورهایی که یکی یکی شاهد افزایش بهرهوری خود بودند، شاهد افزایش دستمزدهای واقعی خود نیز بودند. (فصل 2 افزایشهای مورد نظر را میسنجد). مورخ اقتصادی آلمانی متولد لهستان یورگن کوسزینسکی[5] کاهش دستمزد را دهه 1930 آشکار کرد. او که یک مارکسیست افراطی بود، در اقتصادهای افراطی تنها بدتر شدن شرایط کار و افزایش تهیدستی را دید. هنوز دادههای او حتی پس از اصلاحاتش نشان میدهند که تا قبل از اواسط دهه نوزدهم، دستمزدها تا حد زیادی در تمام کشورهایی که او مطالعه کرده است کاهش یافتند: آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان.
با تسریع رشد چهار کشور در خروجی بر حسب نفر و دستمزدها، هر کدام از اعضای گروه مورد نظر از طریق ادامه دادن به تجارت با رهبران و افزایش تجارت به منظور بهره بردن از تفاوتهای بروزکننده، میتوانست سریعتر رشد کند_به طور خلاصه از طریق شنا کردن در جریان پسرو، مانند ماهیان پشت یک نهنگ.
نظرات پیشگام در مورد توسعه که توسط دو دانشمند برجسته اقتصاد نوین یعنی کوسزینسکی و روستو [6]بیان شد، اقدام فوقالعادهای را شکل داد که غرب در قرن نوزدهم انجام داد. مورخان و اقتصاددانان پرسیدند، منشا این پدیدههای بیسابقه چه بوده است؟ اقتصاددانان از تفکر اقتصادی معمول یا سنتی استفاده کردند.
بسیاری از اقتصاددانان معمول فرض کردند که پاسخ مورد نظر در افزایش شدید سهم سرمایه_دستگاهها و تجهیزات_در مزارع و کارخانجات طی قرن نوزدهم قرار دارد. اما شکل گیری سرمایه نمیتواند _حتی به صورت جزیی_افزایش خروجی سرانه در ایالات متحده از اواسط قرن نوزدهم تا قرن بیستم را به درستی تبیین کند. در واقع، افزایش سرمایه و و زمین مورد استفاده، تنها یک سوم این افزایش را تبیین کرد. رشد سرمایه در قرن هجدهم ممکن است برای تبیین رشد کم و متغیر بهرهوری در آن دوره کافی بوده باشد. اما رشد سرمایه در قرن نوزدهم گرچه تسریع شد، نمیتوانسته است افزایش بهرهوری و دستمزدها را قدرت بخشد. به خاطر بازدههای نزولی، رشد پایدار یا حفظشده سرمایه نمیتواند به تنهایی رشد پایدار یا حفظشده خروجی بر حسب کارگر و متوسط درآمد واقعی را ایجاد کند.
برخی از اقتصاددانان سنتی دشواری را احساس کردند و بیان کردند که پاسخ مورد نظر در اقتصادهای مقیاس قرار دارد. آنها بیان کردند، زمانی که کار افزایش پیدا کرد و سرمایه حفظ شد، خروجی بر حسب کارگر (و برحسب واحد سرمایه) افزایش پیدا کرد. اما بهرهوری حدود سه برابر بین سالهای 1820 و 1913 در آمریکا و بریتانیا، آنقدر افزایش زیادی نیست که آن را به اقتصادهای مقیاس نشئتگرفته از توسعه کار و سرمایه نسبت داد. و اگر چنین توسعهای در آن دوره تاثیر زیادی داشته است، چرا یک توسعه مشابه از دهه 1640 تا دهه 1790 هیچ تاثیر قابل مقایسهای نداشته است_یا در واقع هیچ تاثیری نداشته است؟ علاوهبراین، اگر اقتصادهای مقیاس بهرهوری و دستمزدها را تا حد زیادی افزایش داده بودند، چرا در ایتالیا و اسپانیا تاثیر مشابهی ایجاد نکردند؟ جمعیتهای مازاد آن کشورها برای جستجوی فرصتهای اقتصادی بهتر، به آمریکای شمالی و جنوبی فرار کردند. علاوهبراین، دستیابی به اقتصادهای مقیاس جدید طی قرن بیستم در اقتصادهای کاهشی، باید کار دشوارتری میبوده است. افزایشهای کار و افزایشهای سرمایه که میتوانستند اقتصادهای مقیاس جدید را تغذیه کنند، فروکش کردند. هنوز خروجی بر حسب کارگر و دستمزدها به رشد کردن طی بیشترین بخش قرن بیستم تا اوایل دهه 1970 ادامه دادند. (بهرهوری با سرعتی بین 1925 و 1950 افزایش پیدا کرد، حتی طی دوران رکود اقتصادی شدید دهه 1930 و دوباره از 1950 تا 1975 افزایش داشت).
سایر اقتصاددانان سنتی فرض کردند که پاسخ مورد نظر در توسعههای مداوم بازرگانی داخل کشورها و توسعههای تجارت بین کشورها طی بیشترین بخش قرن مورد نظر قرار دارد_خارج شدن مردم از خودرایی و ایجاد کانالهای جدید و راهآهنها متصلکننده بازارها. البته، افقهای گستردهتر به دانش اقتصادها_اقتصادهای کاهشی و سایر اقتصادها_ افزود، در مورد اینکه چه چیزی باید تولید شود و حتی چگونه تولید شود. اما ما قبلاً در این نقطه بودهایم. اگر تمام تجاری شدن و تجارت از ونیز قرونوسطایی و برگز[7] تا گلاسگو [8]قرن هجدهم و لندن، برای افزایش خروجی بر حسب کارگر و دستمزدها کافی نبودند، ما به سختی میتوانیم باور کنیم که توسعههای نهایی بازرگانی و تجارت در قرن نوزدهم، بهرهوری و دستمزدها را تا حد زیادی افزایش داد. علاوهبراین، حتی اگر بازرگانی و تجارت برای یک اقتصاد کاهشی مهم بودند، نمیتوانستند رشد نامحدود خروجی و دستمزدها را که به نظر میرسید آشکار میشدند، قدرت بخشند. زمانی که پدیده جهانی شدن کامل شود، تجارت به عنوان موتور رشد، سوختش تمام میشود.
در دنیای اجتماعی، تقریباً هیچ چیز کاملاً مشخص نیست. اما به نظر میرسد که تنها افزایش دانش اقتصادی، دانش نحوه تولید و دانش اینکه چه چیزی تولید شود، میتوانسته است افزایش شدید در بهرهوری ملی و دستمزدهای واقعی در کشورهای کاهشی را ایجاد کند. همانطور که دیردر مکگلوسکی[9] میگوید، "نوآوری به جای خودداری[10] حاکم بوده است". و ما میگوییم، نوآوری به جای تجارت حاکم بوده است.
با گذر زمان، تاکید نوینگرا بر افزایش دانش_و این فرض که همیشه دانش بیشتری وجود دارد_بر تاکیدهای سنتی بر سرمایه، مقیاس، بازرگانی و تجارت غلبه کردهاند. اما این دانش از کجا میآید؟ این نوآوری چه کسی است؟
[1] average real wage
[2] Prussia
م: نام منطقهای نزدیک آلمان کنونی
[3] W. Rostow
[4] take-offs
[5] Jürgen Kuczynski
[6] Rostow
[7] Bruges
م : شهری در بلژیک
[8] Glasgow
[9] Deirdre McCloskey
[10] abstinence
اقصتاد مدرن ، شکوفایی ، نوآوری ، استاندارد ، سیستم اقتصادی ، سیستم مدیریت ، مدیریت پول ، مدیریت هزینه ، دارایی ها ، دارایی نامشهود ، نوآوری اجتماعی ، ایزو ، گواهینامه ایزو
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #مشاوره #مشاوره_مدیریت #مشاوره_ایزو #مشاوره_استاندارد #مشاوره_سیستم #برندسازی
منبع :https://brs.ir/node/91