سیاستگزاران، نهادهای غیردولتی، مؤسسات خیریه و کارآفرینان در سرتاسر دنیا، توجه فزایندهای نسبت به «نوآوری اجتماعی» به عنوان ابزاری برای پرداختن به مشکلات مختلف، از فقر و بیخانمانی گرفته تا تخریب محیط زیست، نشان دادهاند. اما معنای حقیقی این اصطلاح چیست؟ این اصطلاح به عنوان یک مفهوم نسبتاً جدید، فاقد معنای ثابت است. در معنای گسترده، این اصطلاح میتواند به خدمات و محصولات جدید، یا فرایندها، قوانین و مقررات جدید اشاره داشته باشد که به برآورده شدن یک نیاز اجتماعی، مانند کاهش تعداد افراد بیخانمان در خیابانها، تحصیل کودکان، یا حصول اطمینان از اینکه کالاها بهطور مستمر برای دستمزد عادلانه تولید میشوند، کمک میکند. مزایای نوآوری اجتماعی در هر کجا که انجام شود، بهجای افراد، به کل جامعه تعلق دارد، اگرچه در برخی از موارد، پروژههای نوآوری اجتماعی میتوانند سود و بازده سرمایهگذاری نیز دربر داشته باشند.
با رواج و عمومیت یافتن مفهوم نوآوری اجتماعی، تلاشهای بیشتری برای نظم بخشیدن به این رشته، با تعریف واضح و روشن این اصطلاح و تجزیه و تحلیل بهترین فعالیتها، صورت گرفته است. تاکنون تلاشهای کمی برای بررسی این مسئله انجام گرفته است که کشورها چگونه میتوانند نوآوری اجتماعی را ترویج کرده و افراد جامعه را قادر به نوآوری سازند. هدف این شاخص و گزارش هیئت دولت نیز بررسی این مسئله بوده و با همکاری بنیاد نیپون انجام شده است.
شاخص نوآوری اجتماعی 2016، ظرفیت نوآوری اجتماعی در 45 کشور ـ از گروه 20 و کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعهی اقتصادی ـ و کشورهای دیگر را مورد ارزیابی قرار داده تا برخی روندهای قابلتوجه در اقتصادهای درحالتوسعه را به تصویر بکشد. کشورهای حاضر در این شاخص، بر اساس چهار معیار، امتیاز میگیرند که در مجموع، نشاندهندهی ظرفیت آنها برای توسعهی نوآوری اجتماعی خواهد بود:
چارچوب نهادی و سیاستی، دسترسی به بودجهی مالی، سطح کارآفرینی و گستردگی شبکههای جامعهی مدنی.[1]
مهمترین یافتههای شاخص و این مقاله عبارتاند از:
· ایالات متحده در صدر شاخص نوآوری اجتماعی 2016، با کسب 79 امتیاز از 100 امتیاز شده است. این کشور ابتدا در کارآفرینی و سپس در معیارهای چارچوب سیاستی و نهادی و تأمین بودجهی مالی، امتیاز کسب کرده، اما در کسب امتیاز از معیار عمق شبکهی جامعهی مدنی، موفق نبوده و رتبهی یازدهم را در میان کشورها به دست آورده است. باتوجهبه این که نوآوری اجتماعی از راهکارهای جزء به کل، بهجای دولت بزرگ نشأت میگیرد، و از اینرو هماهنگ با عقاید سیاسی غالب در ایالات متحده است، به نظر نمیرسد رتبهی آمریکا در این شاخص، جای شگفتی داشته باشد. اما این نتایج نشاندهندهی حمایت قانونی و سیاسی برای این مفهوم، برای مثال از طریق دفتر نوآوریهای اجتماعی و مشارکت مدنی و صندوق نوآوری اجتماعی که هردو در سال 2009 راهاندازی شدهاند نیز هست.
· بریتانیا، بهترین چارچوب سازمانی و حمایت سیاسی برای نوآوری اجتماعی را دارا است. بریتانیا رتبهی دوم را در مجموع کسب کرده و سیاستهای نوآوری اجتماعی آن، الگوهای مناسبی هستند که سایر کشورها میتوانند آن را معیاری برای خود قرار دهند. دولتهای متوالی در بریتانیا، قوانینی برای حمایت از پروژههای نوآوری اجتماعی و کسبوکارها وضع کردهاند، و این در حالی است که سیاستهایی مانند ابتکار «جامعهی بزرگ» از سال 15-2010 نیز، بودجهی مالی و حمایت سازمانی برای نوآوریهای زیادی را فراهم کردهاند.
· کرهی جنوبی در منطقهی آسیا-اقیانوسیه، در صدر است، و رتبهی دوازدهم را دارد. اگرچه این کشور فاقد استراتژی ملی نوآوری اجتماعی است، اما از شرکتهای اجتماعی حمایت کرده و بودجهی مالی و یارانه برای این کسبوکارها ارائه میکند. شهر سئول با ابتکارهای فراوان مانند دادههای باز و ارتباطات مستقیم، در نوآوری اجتماعی پیشتاز بوده است: این شهر شامل 90% اطلاعات عمومی، شامل پروژههای پیشنهادی توسط مقامات شهری بوده و پیشنهادها و نظرات شهروندان را برای بهبود پروژهها، به کار گرفته است.
· ژاپن و اسپانیا در میان برجستهترین کشورهای ناکارآمد قرار دارند. با در نظر گرفتن سطح درآمد، رتبهی پایینتری نیز برای ژاپن دور از ذهن نیست: اکثر نوآوریهای اجتماعی، بودجهی خصوصی دریافت کردهاند (اگرچه شرکتهای غیرانتفاعی میتوانند درخواست کمک از دولت مرکزی داشته باشند)، و عوامل اجتماعی، از خطرپذیری کارآفرینی جلوگیری میکنند. به همین ترتیب، اسپانیا (ردهی 28م) با رتبهای پایینتر از کنیا (27م) در شاخص، قابلتوجه است: اگرچه این کشور در نوآوریهای اتحادیهی اروپا مشارکت دارد، اما آگاهی کمی در رابطه با نوآوری اجتماعی به عنوان یک مفهوم یکپارچه در این کشور وجود دارد و همچنین فاقد استراتژیها و بودجهی مالی در سطح ملی است.
· نوآوری اجتماعی نیازمند اطلاعات است، اما کشورهای کمی به اندازهی کافی دادههای باز دارند. متخصصان، سیاستهای مربوط به شفافیت اطلاعات را یکی از عناصر سازنده در نوآوری اجتماعی، بهویژه در ارائهی خدمات اجتماعی در سطح جامعه میدانند. در این شاخص، EIU (واحد اطلاعات اکونومیست)، تنها به نُه کشور، امتیاز بالا را اعطا کرده است، که نشان میدهد آیا دولتها، اطلاعات مربوطه را جمعآوری و منتشر میکنند یا نه، و آیا در رابطه با تأثیر و نیاز به نوآوری اجتماعی، تحقیق و بررسی میکنند: بلژیک، شیلی، دانمارک، فرانسه، آلمان، لهستان، سوئد، بریتانیاا و ایالات متحده.
· چارچوبهای قانونی برای شرکتهای اجتماعی، هنوز محدود هستند. یکی از عوامل بسیار مهم این است که آیا یک کشور، دارای چارچوب قانونی برای شرکتهای اجتماعی هست یا نه. تعریف این ساختارها، باعث تشویق کارآفرینان اجتماعی شده، از مدیران حمایت قانونی به عمل میآورد، و ابهامات مربوط به تعاریف را از بین میبرد. تاکنون، این چارچوبها بهجای قانون، استثناء بودهاند: تنها هفت کشور در این شاخص، دارای این قوانین هستند، درحالیکه 12 کشور دیگر، طرحهایی برای اجرای این مقررات دارا میباشند. شرکتهای سهامی عام در بریتانیا (که در سال 2006 تأسیس شدهاند) و شرکتهای سودآور ایالات متحده (از سال 2010)، معیارهای جهانی به شمار میروند.
· کانادا بهترین محیط مالی برای نوآوری اجتماعی را داراست. کانادا (ردهی سوم)، تعهد یکپارچهی خود برای تأمین مالی نوآوری اجتماعی در سالهای اخیر را هم در سطح ملی و هم استانی، از طریق نوآوریهایی مانند تأسیس صندوق نوآوری اجتماعی جامعه و دانشگاه و صندوق بازنشستگی اجتماعی انتاریو، نشان داده است. این کشور همچنین سابقهی طولانی در نوآوریهای مربوط به تأمین مالی، مانند ایجاد صندوق سرمایهگذاری توسعهی اقتصادی نوا اِسکوشیا، داشته است که به سرمایهگذاران امکان دریافت اعتبار مالیاتی در جوامع محلی را میدهد و در سال 1999 آغاز به کار کرده است.
· تأمین مالی، هدف نهایی نیست. خطری که از لحاظ تأمین مالی و سرمایهگذاری بیشتر، نوآوری و شرکتهای اجتماعی را تهدید میکند این است که خود تأمین مالی، و نه پرداختن به مسائل اجتماعی، به یک هدف تبدیل شده و پروژهها یا شرکتها، بیش از حد مدیون حامیان مالی خود هستند. با توجه انحصاری به صرفهجویی در هزینه برای مقامات دولتی یا سودآوری برای سرمایهگذاران (مثلاً از لحاظ اوراق قرضهی تأثیر اجتماعی یا بازده مورد انتظار از شرکتهای اجتماعی)، نگرانی این است که ستون مربوط به پروژههای نوآوری اجتماعی، بالاتر از سایر برنامههای اجتماعی که بهطور مستقیم دریافت بودجه داشتهاند، خواهد بود.
امور آموزش شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی
منبع : https://brs.ir/node/173
به دلیل به شیوع ویروس کرونا و دستورالعمل ممیزی از راه دور شرکت بین المللی BRSM، ممیزی شرکت گاز استان قم نیز به صورت ریموت توسط ممیزان شرکت بیکران راهکار سعادت به انجام رسید.
با توجه به مسئولیت اجتماعی شرکت BRSM و اهمیت مقابله با فراگیری پاندمی کرونا برای مدیران ارشد این شرکت بعنوان یک شرکت پیشرو در ارائه خدمات ممیزی و صدور گواهینامه های استاندارد، از ابتدای سال جاری دستورالعمل های مرتبط به تمامی نمایندگی های این شرکت ابلاغ گردید.
از جمله اتفاقات میمون در این ارتباط، انجام ممیزی های از راه دور با رعایت تمامی اصول ممیزی است که شرکت بیکران راهکار سعادت نماینده این شرکت نیز از ابتدای سال بسیاری از ممیزیها را به صورت ریموت برگزار و با این اقدام موجبات افزایش رضایت ذی نفعان و همراهی با پرسنل خدوم بهداشت کشور را در پی داشته است.
در این راستا ممیزی شرکت گازاستان قم نیز به صورت ریموت در آبان 1399 برگزار گردید که در این فرایند استاندارد های ISO 9001:2015 ، ISO 14001:2015 ، ISO 45001:2018 ، ISO 10002:2018 ، ISO10004:2018 در مراقبتی اول خود و استاندارد ISO 50001:2018 در مرحله صدور مورد ممیزی ممیزانشرکت بیکران راهکار سعادت قرار گرفت که پس از 5 روز متمادی و با حضور 5 ممیز خبره استانداردهای مدیریت، این سازمان موفق به دریافت تاییدیه ممیزان و ادامه روند موفق خود در حفظ و نگهداری استانداردهای پیشین و استقرار استاندارد مدیریت انرژی در سازمان متبوعه گردید.
در این ممیزی تمامی امور مشترکین شرکت گاز استان قم، در سطح استان، که در ۸ اداره گاز مستقر می باشند مورد بررسی ممیزان قرار گرفتند که از این تعداد؛ سه اداره در سطح شهر قم (مناطق ۱ الی ۳) و در شهرهای کهک – قنوات – جعفریه – دستجرد و سلفچگان، هر کدام، یک اداره مورد ممیزی ممیزان قرار گرفت.
مدیریت ارشد و کارکنان شرکت بیکران راهکار سعادت امیدوارند که بتوانند با استفاده از ممیزان خبره ، استفاده صحیح از فناوری و همکاری سازمانهای مورد ممیزی، تعداد بیشتری از ممیزی ها به صورت ریموت انجام گردند تا بتوان همگام با کادر نظام سلامت کشور به مقابله همگانی در جهت جلوگیری شیوع این ویروس خانمان سوز پرداخت.
گازرسانی، گاز قم ، استاندارد ایمنی ، استاندارد محیط زیست ، استاندارد بهداشت ، استاندارد رضایت مشتری ، استاندارد شکایت مشتری ، استاندارد مدیریت انرژی ، استاندارد مدیریت محیط زیست ، استاندارد کیفیت ، استاندارد ایزو ، شرکت BRSM ، شرکت استاندارد ، استاندارد قم ، استاندارد بین المللی
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
منبع :https://brs.ir/node/169
2- بررسی نقش دانشگاه در ارائه نوآوری اجتماعی
2-1- شرح مفهوم دانشگاه و ارائه کالا و خدمات عمومی‌توسط آن
برای درک نقش‌های واقعی و بالقوه دانشگاه در فراهم آوردن نوآوری اجتماعی، ما بر پژوهش‌هایی تکیه میکنیم که چگونگی و چرایی مفهوم دانشگاه به عنوان یک موسسه و بازیگر خاص را توضیح میدهند. برای مثال، شین (۲۰۰۴)، اسلاتر و رودس (۲۰۰۴)، دیاکو، هیوز، و مککلوی (۲۰۱۲) نشان میدهند که دانشگاهها چگونه با موقعیتها و تقاضاهای جدید برای بیان و ارائه خدمات پراهمیت به جامعه و ذینفعان خاص مواجهند. اگر ما مفهوم دانشگاه را به عنوان نقشآفرینی استراتژیک در چندین سطوح بیان کنیم، می‌توانیم به لحاظ تجربی مشاهده کنیم که رهبران سازمانی ارشد و گروههای تحقیقاتی در دانشگاهها، صلاحیتهایی را طراحی میکنند، و به فشارهایی در جهت تغییر، پاسخ میدهند (برای مثال، اسلاتر و لزلی، ۱۹۹۷؛ شتوک، ۲۰۰۳؛ اسلاتر و رودس، ۲۰۰۴؛ دیاکو، هولمن، و مککلوی، ۲۰۰۹).
بنابراین، دانشگاهها به تغییر در محیط خود پاسخ میدهند. مککلوی و هولمن (۲۰۰۹) بر اساس اقتصاد تکاملی استدلال میکنند که دانشگاهها به جای موسسات اجتماعی، در حال تبدیل شدن به کسب‌وکارهای علمی هستند. در گفتمانهای رایج اجتماعی، احتمال کمتری می‌رود که دانشگاهها تاثیر خود بر جامعه مدنی را بیان کنند، بلکه دستاوردهای خود را از لحاظ تجاری برجسته میکنند. این گفتمانها به نوبه خود فشار بیشتری بر دانشگاهها و توانایی آنها در کسب منابع (که میتوانند آن را به شکل خروجیهای قابل اندازهگیری درآورند) وارد میکند. دانشگاهها را میتوان در حال سازگاری تدریجی در فرآیندی که در آن، فراهمآوری خدمات به طور مشترک با مشتریان گوناگون انجام میشود، تصور نمود. دیاکو، هولمن، و مککلوی (۲۰۰۹) پیش‌بینی میکنند که از لحاظ تجربی و نظری، دانشگاهها به دلیل موقعیت رقابتی خود، ۱) میتوانند به دلیل فرآیند تمایز، راهها یا جهت‌گیری‌های مختلفی را انتخاب کنند، ۲) میتوانند با امکان انتخاب در مورد انواع و تعداد خدماتی که باید ارائه‌دهند، روبه‌رو شوند، و ۳) به روابط و شبکه‌هایی با دیگر بازیگران (مثل شرکتها) شکل دهند که بر جایگیری آنها تاثیر می‌گذارد. ما از سنت نظری رایج پیگیری میکنیم که بیان می‌دارد که دانشگاهها را باید اینگونه درنظرگرفت که از منابع استفاده میکنند و به فشار محیط و ذینفعان بیرونی پاسخ میدهند، و این امر، در طول زمان به تغییر می‌انجامد. در نتیجه، دانشگاهها را میتوان به عنوان ارائهدهنده خدمات دانشبر گوناگون توصیف نمود.
دانشگاهها سه نوع خدمات دانشبر ارائه میدهند. اینها خدمات محسوب میشوند، زیرا بر اساس این تحقیقات، دارای ویژگیهای نامشهود بودن، غیرقابلتفکیک بودن، ناپایداری، و عدم تجانس هستند (تتر، ۲۰۱۴، ۶۰۴-۶۰۵). تفسیر ما از مفهوم تفکیکناپذیری که ویژگی خدمات است، این است که خدمات به صورت مشترک، توسط تولیدکنندگان و مصرفکنندگان آنها ارائه میشود. به شکل مشخصتر، استدلال میکنیم که دانشگاه سه نوع از خدمات دانشبَر را ارائه میدهد: آموزش، پژوهش، و تعامل اجتماعی. ویژگی هر یک از این انواع را میتوان بر اساس جنبه‌های تعریفشده توسط تتر و هیپ (۲۰۰۲) برشمرد: تعامل نزدیک بین تولید و مصرف؛ ماهیت نامشهود خروجیهای خدمات؛ نقش کلیدی منابع انسانی در فراهمآوری خدمات؛ نقش حیاتی عوامل سازمانی در اجرا؛ و ضعف حقوق مربوط به دارایی فکری در خدمات.
با توجه به پژوهشهای انجامشده در خصوص خدمات، تحلیل ما این است که دانشگاهها این خدمات را در ارتباط با کاربران (مشتریان) خود ارائه میدهند. کاربران عمده پژوهش و دانش، دانشگاهها و پژوهشگران هستند و پس از آن اغلب، اشاعه دانش به جامعه اتفاق میافتد. کاربران عمده آموزش، دانشجویان هستند که سپس، در طول دوره کاری خود، آنچه را که در دانشگاهها آموخته‌اند، در جامعه اشاعه میدهند. کاربران عمده تعامل اجتماعی را میتوان هر فرد یا سازمان در جامعه (احتمالاً غیر از دانشگاهها) تلقی نمود.
از نقطه نظر اقتصاددانان، خدمات مبتنی بر دانش که توسط دانشگاهها ارائه میشود، عمدتاً دربردارنده دارایی‌های عمومی و خصوصی است. در این معنا، دارایی عمومی میتواند به صورت کالا، خدمات، یا هر دو باشد. بر خلاف دارایی خصوصی، دارایی عمومی ویژگیهای رقابتناپذیری و انحصاری نبودن را از خود نشان میدهد. رقابتناپذیری به این معناست که کاربرد کالا یا خدمات توسط یک فرد، مانع از استفاده دیگران از آن نمی‌شود. انحصارینبودن به این معناست که نمی‌توان کاربرد آن را منحصر به یک عده خاص کرد، و مانع از استفاده دیگران شد. برخی کالاها هم دارایی عمومی و هم خصوصی هستند؛ به این معنا که دارای ویژگیهای انحصار جزئی و رقابت‌پذیری جزئی هستند. برای مثال، احتمالاً میتوان آموزش را یک دارایی عمومی‌تلقی نمود، زیرا به دلیل تاثیرات اشاعه و گسترش، سرمایهگذاری در آن هم به فرد و هم به جمع، سود می‌رساند. هرچند، آن را احتمالاً میتوان به دلیل انحصار جزئی و سرمایهگذاری فردی که در آن صورت میگیرد، به عنوان یک دارایی خصوصی نیز در نظر گرفت. با توجه به تمرکز ما بر نوآوری اجتماعی، خدمات ارائهشده توسط دانشگاه باید خدماتی باشد که، چه از طریق آثار مستقیم و چه آثار غیرمستقیم خود، هدف افزایش رفاه اجتماعی را دنبال میکند.
دانشگاه ، نوآوری ، نوآوری اجتماعی ، توسعه پایدار ، علم و صنعت ، دانشگاه نوآور ، نوآوری فنی ، خلاقیت ، دانشگاه تهران ، استاندارد ، استاندارد سازی ، شرکت BRSM ، استاندارد ۱۰۰۱۵ ، استاندارد ۲۹۹۹۰ ، ایزو ۱۰۰۱۵ ، ایزو ۲۹۹۹۰ ، نوآوری اجتماعی ، دانشگاه ، نوآوری ، ارزیابی نوآوری اجتماعی ، ارزشیابی نوآوری ، سنجش عملکرد ، ارزیابی عملکرد ، نوآوری و خلاقیت ، سیستم آموزشی ، آموزش دانشگاهی ، نوآوری عمومی ، کارآفرینی اجتماعی ، سنجش نوآوری اجتماعی، ایزو ۱۰۰۱۵ ، ایزو ۵۶۰۰۲ ، ایزو ۲۹۹۹۰ ، ایزو ۵۶۰۰۰
امور آموزش شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی
منبع : https://brs.ir/node/164
1- در صورت درخواست خرید مراتب طبق دستورالعمل خرید و خدمات (SOP01-P09) انجام میشود.
2- تامین کنندگان در سازمان شامل چهار دسته ی کشاورز ، واسطه ، پیمانکار و تولید کننده می باشد.
§ کشاورز تامین کننده خرمای باهسته که محصول را بدون هیچ واسطه ای به کارخانه می فروشد.
§ واسطه تامین کننده ای است که محصول را از شخص سوم خریداری و بدون هیچ دستکاری و اعمال فرایند ، به سازمان می فروشد.
§ پیمانکار تامین کننده ای است که بنا به درخواست سازمان خدماتی انجام میدهد ؛ مثل شعباتی که خرمای باهسته را بی هسته میکنند ، آزمایشگاه های همکاری که آزمون های درخواستی را برای سازمان انجام میدهند و غیره.
§ تولید کننده تامین کننده ای است که خود مواد اولیه را خریداری و با اعمال فرایند بر روی محصول ، آن را به مشتری عرضه می کند. مثل کارخانه تولید کننده آرد برنج و نشاسته ذرت ، ملزومات بسته بندی ، مواد ضدعفونی کالا.
3- لیست تامین کنندگان (F02-P09) تنظیم و در آن کد ،گروه و فعالیت هر یک مشخص شده است.
4- کد تامین کنندگان توسط سیستم حسابداری سپیدار مشخص میشود. لذا بسیاری از تامین کنندگان قابلیت به علت عدم تاثیر بر فرایند تولیدی کارخانه ، قابلیت ارزیابی ندارد.
5- ارزیابی تامین کنندگان (F03-P09) به منظور مشخص کردن امکان ادامه فعالیت با آنها سالیانه انجام شود، ارزیابی تامین کنندگان فراخور محصولات و خدمات آن ها متفاوت است:
a. تامین کنندگان خرمای با هسته: به صورت مداوم و طی جلسات مختلف (حداقل دو بار در سال) بازدید می گردند، برای خرید از این تامین کنندگان کیفیت خرما به صورت هر ورودی چک می شود و با توجه به مشخص بودن مزارع آنها، مقرر شده است در صورت تغییر سموم و آفت کش ها، به شرکت خرمای ماغر اطلاع داده شده تا پس از بررسی و در صورت لزوم از آنها تست pesticide اخذ شود.
b. تامین کنندگان خرمای برشی/بی هسته: به صورت مداوم (موقع بی هسته کردن حداقل یک بار به ازای هر سفارش) از محل بی هسته کردن بازدید به عمل می آید تا از رعایت PRP آن ها اطمینان حاصل شود، همچنین مدارک شناسایی و ردیابی آن ها نیز چک می گردد تا از مزارع نا مرغوب خرید صورت نگرفته باشد. فرم بازرسی دوره ای تامین کنندگان برای ثبت این بازرسی ها تهیه شده است
c. تامین کنندگان مواد بسته بندی: با توئجه به قرارداد های بسته شده با مشتری، خواص واد بسته بندی تخمین زده می شود و در هر صورت از تامین کنندگانی خرید می شود که با گرید مواد عذایی (Food grade) داشته باشند، در صورت الازم مشتری تست های مختلف نیز اخذ می شود، ارزیابی آنها طب قچک لیست مربوطه صورت می گیرد. فرم بازرسی دوره ای تامین کنندگان برای ثبت این بازرسی ها تهیه شده است
6- جدول ارزیابی دارای سه قسمت اهمیت ، امتیاز خام و امتیاز می باشد.
7- امتیاز خام باتوجه به عملکرد و سوابق کارکرد تامین کننده و طبق جدول شماره 1 مندرج در فرم ارزیابی تامین کنندگان بین اعداد 1 تا 4 تعیین میشود.
8- در هر ردیف میزان اهمیت و امتیاز خام در هم ضرب شود و عدد حاصل در ستون امتیاز ثبت گردد.
9- مجموع امتیاز ها (E) نشان دهنده امتیاز تامین کننده خواهد بود.
10- سازمان های دولتی جز تامین کنندگان پیمانکاری به حساب می آیند ولی به علت عدم انتخاب این سازمان ها توسط کارخانه و اینکه اقدامات این سازمان ها از سوی دولت تعیین میشود ، لذا نیازی به ارزیابی ندارند.
11- در هنگام تصمیم گیری برای انتخاب تامین کنندگان با توجه به لیست تامین کنندگان معتبر اقدام به عقد قرارداد می شود.
12- در صورتیکه محصول تولیدی توسط تامین کننده دارای شرایط خاصی باشد که تاثیرگذار برایمنی مواد غذایی باشد از تامین کننده اطلاعات کافی دریافت می گردد. مانند (تاریخ انقضاء مواد ورودی یا نحوه نگهداری و ... )
13- سوابق کیفی محصولات دریافت شده از تامین کنندگان و پیمانکاران ثبت گردد.
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
ممیزی، شرکت ایزو، شرکت معتبر استاندارد، اداره استاندارد ، شرکت استاندارد ، شرکت معتبر ایزو، شرکت بیکران ، صدور گواهینامه ، ایزو ۲۲۰۰۰ ، ایزو ۴۵۰۰۱ ، ایزو ۱۴۰۰۱ ، ایزو ۹۰۰۱ ، صدور از مرجع ناسی ، صدور گواهینامه معتبر، ایزو ۲۲۰۰۰ ،مدیریت کیفیت ، استاندارد کیفی ، ایزو ۹۰۰۱ ، سیستم مدیریت ، گواهینامه ایزو ۹۰۰۱ ، گواهینامه استاندارد ، اخذ ایزو ۹۰۰۱ ، ایزو ۹۰۰۱ ویرایش ۲۰۱۵، مستندات ایزو
منبع : https://brs.ir/node/161
نوآوری اجتماعی (SI) به عنوان راهی جدید برای پرداختن به نیازهای پیچیده اجتماعی، ارائه میشود. علاقه به نوآوری اجتماعی تا حدی شدت گرفتهاست که از آن، به عنوان یک جذابیت جهانی نام برده میشود (راجرز، ۲۰۰۸). سازمانهای موجود در بخش دولتی، خصوصی، غیردولتی و کارآفرینی، پول و دیگر منابع را به تقویت رشد نوآوری اجتماعی و سرمایهگذاریهای مرتبط، مثل بنگاههای اجتماعی، اختصاص میدهند (مثل: شرکت خدمات ملی و اجتماعی، ۲۰۱۶؛ کمیسیون اروپا،۲۰۱۶؛ دولت کانادا، ۲۰۱۴؛ بنیاد خانوادگی جی. دبلیو. مککانل، ۲۰۱۷). در نتیجه، این عرصه به حوزه مهم عمل ارزیابان تبدیل میشود.
انجام پژوهش در مورد نوآوری اجتماعی و بنگاههای اجتماعی، روندی رو به رشد دارد، از جمله در ارتباط با ارزیابی. تحقیقات گذشته. این پزوهشها، توصیفکننده کاربرد طیف متنوعی از انواع رویکردهای نوآورانه در این حوزه جدید میباشند (آنتادزه و وستلی، ۲۰۱۲؛ تپسی، ۲۰۱۴؛ پتون، مک کگ و وهیپیهانا، ۲۰۱۵؛ پریسکیل و بیر، ۲۰۱۲). ظاهراً تقسیمبندیها و تفاوتهایی دیده میشود، البته در بین آنها که در مورد نوآوری اجتماعی مینویسند، و آنها که در مورد بنگاههای اجتماعی، مینویسند. علاوه بر آن، مفهومسازی نامشخص از نوآوری اجتماعی و روابط بین آن با بنگاههای اجتماعی، به چالش آموختن از تجربه‌های متخصصان این حوزه جدید، میافزاید (سوونسون، سزیجارتو، میلی و کازنز، ۲۰۱۶؛ کنها، بنورث و الیویرا، ۲۰۱۵؛ ادواردز-شاچتر و والاس، ۲۰۱۵).
ما در خلال یک مرور سیستماتیک و تلفیق پژوهشهای تجربی مربوط به ارزیابی نوآوریهای اجتماعی در دو تحقیق گذشته (که هدف ما در آنجا توصیف شیوههای ارزیابی در پیشزمینه نوآوری اجتماعی، عوامل محرک آنها و نحوه تاثیرگذاری آنها بر نوآوری اجتماعی بود)، با این تقسیمبندیها و چالشهای مفهومی مواجه شدیم (میلی، سزیجارتو، سونسون و کازنز، ۲۰۱۶).همچنین، پیامدهای آن در رابطه با طرح ارزیابی را مورد بررسی قراردادیم (سوونسون و همکاران، ۲۰۱۶). در اینجا، ما این پرسشها را در نظر میگیریم: چگونه میتوان گزارشهای تجربی شیوههای ارزیابی را در پیشزمینههای نوآوری اجتماعی و بنگاههای اجتماعی، مقایسه نمود؟ پیامدهای آن برای ارزیابان و کسانی که در این حوزه به ارزیابی میپردازند، چیست؟
1- تعریف نوآوری اجتماعی و بنگاه اجتماعی
"نوآوری اجتماعی" و "بنگاه اجتماعی"، به شیوههای متنوعی تعریف شدهاند (مثلا: کنها و همکاران، ۲۰۱۵؛ پل و ویله، ۲۰۰۹؛ وستلی، ۲۰۱۳). برخی از تعریفها گسترده و مبهم هستند، و متمایزکردن نوآوری اجتماعی و بنگاه اجتماعی را از تداخلها و واسطههای اجتماعی معمول، با دشواری مواجه میکنند (سوونسون و همکاران، ۲۰۱۶). تناقض موجود بین تعریفها، و کاربرد واژههای مرتبط به جای یکدیگر، مثل تلفیق نوآوری اجتماعی و کارآفرینی اجتماعی (آنتادزه و وستلی، ۲۰۱۰)، احتمالاً با تازگی نسبی، جذب سریع و جذابیت نوآوری اجتماعی و بنگاههای اجتماعی در بین طیفی از حوزهها و بخشهای مختلف، مرتبط میباشد. ما به عنوان بخشی از تحقیقمان (سوونسون و همکاران، ۲۰۱۶)، تعاریف موجود نوآوری اجتماعی در پژوهشهای مفهومی را با موارد موجود در نمونه مطالعات تجربی خود در رابطه با ارزیابی در پیشزمینه نوآوری اجتماعی، مقایسه نمودیم. ما به دنبال ویژگیهایی بودیم که نوآوری اجتماعی را از دیگر انواع مداخله اجتماعی، از جهاتی که از لحاظ ارزیابی مهم باشد، متمایزکند. ما به شکل مختصر، در زیر به یافتههای این پژوهش اشاره میکنیم، و در ادامه، ویژگیهای بنگاههای اجتماعی را که از طریق یک تحقیق مشابه بر روی پژوهشهای صورتگرفته در مورد این مفهوم، استخراج شده است، برمیشمریم.
۱-۱- نوآوری اجتماعی
آنتادزه و وستلی (۲۰۱۰)، نوآوری اجتماعی را به این شکل تعریف میکنند: "فرآیندی پیچیده از محصولات، فرایندها و یا برنامههایی که به شکلی چشمگیر، روندهای پایه‌ای، منابع و جریانهای قدرت، و یا تلقی از سیستم اجتماعی را که نوآوری در آن رخ میدهد، تغییر میدهند" (ص ۲). تمرکز بر فرآیند در نوآوری اجتماعی، به عنوان یک "امر ناگزیر" توصیف شدهاست (هوبرت، ۲۰۱۰، ص ۴۲). احتمالاً میتوان تاکید شدید بر همکاری و تولید مشترک (از طریق آزمایش و اغلب با بهره‌گیری آشکار از "تفکر طرحمحور")، را نیز در آن گنجاند (مثل: ادواردز-شاچتر و والاس، ۲۰۱۵). همکاری بین بازیگران متعدد، به عنوان شیوهای برای پرورش خلاقیت تقویت میشود (مثل: هوبرت، ۲۰۱۰)، و میتواند شامل متوسل شدن به منابع مختلف تامین مالی، از جمله از بخش خصوصی، باشد. تعهد نسبت به رویکردهای مشارکتی در نوآوری اجتماعی را میتوان به نحوه تعریف نتایج مورد نظر بسط داد، و از جمله تعریف مشترک اینکه چه نوع از تغییر به عنوان بخشی از فرآیند نوآوری اجتماعی مورد نیاز است، بیآنکه خصوصیت نتایج موردنظر از پیش تصریحگردد (کهنا و همکاران، ۲۰۱۵؛ مورای، کالیر-گرایس و مولگان، ۲۰۱۰). زبان مربوط به تغییر اجتماعی، تغییر سیستمی و دگرگونی مشترک است، به ویژه در رابطه با مقیاسبندی عمودی (از طریق سطوح یک سیستم)، به عنوان مکمل مقیاسبندی جانبی (گسترش به دیگر حوزه‌های جغرافیایی یا افراد بیشتر)، (برای مثال، نگاه کنید به: وستلی، آنتادزه، ریدل، رابینسون و جئوبی، ۲۰۱۴).
در رابطه با نوآوری اجتماعی، اندیشیدن به پیچیدگی، در تحقیقات مفهومی و تجربی، آشکار است، و برای مثال، بر روابط غیرخطی بین ورودی و اثر، اهمیت پیشزمینه و سازمان، و ویژگی نوظهور نتایج، تاکید میکند. پیچیدگی، در فرایندهای درون اقدامات نوآوری اجتماعی (برای مثال، عوامل پویای اجتماعی در همکاری)، مشکلاتی که نوآوری اجتماعی آنها را هدف میگیرد (برای مثال، فقر به عنوان یک مسئله پیچیده)، و محیط پیرامون (برای مثال، تغییر جمعیتی سریع) مشاهده شدهاست (در رابطه با منابع پیچیدگی، نگاه کنید به: پریسکیل و همکاران، ۲۰۱۴). شایان ذکر است که گاه، تعاریف نوآوری اجتماعی اینگونه فرض میگیرند که تغییرات یا دگرگونیهای سیستمی مفید است (پل و ویله، ۲۰۰۹)، و این همسو با دیدگاه داهلر-لارسن (۲۰۱۶) است مبنی بر اینکه پروژه نوآوری، معانی ضمنی مثبت دارد، حتی با وجود این حقیقت که چیز جدید، همیشه بهتر نیست.
با توجه به تنوع موجود بین نوآوریهای اجتماعی و مداخلههای اجتماعی معمول، ما تفاوت بین آنها را مربوط به درجهبندی میدانیم. ویژگیهایی که در بالا مورد بحث قرار گرفتند، باید به صورت ابتکاری و به عنوان مقوله‌های انگیزاننده برای هدایت درک نوآوری و تاثیرگذاری بر طرح ارزیابی، مورد استفاده قرارگیرند (سونسون و همکاران، ۲۰۱۶)، و نه به عنوان تعاریفی از نقطهنظر عملیاتی (پتون، ۲۰۰۷).
1-2- بنگاه اجتماعی
بنگاه اجتماعی، اصطلاحی است که اغلب با نوآوری اجتماعی همراه است، اما برخلاف نوآوری اجتماعی، عمدتاً به ویژگیهای یک سازمان، و نه یک فرایند یا مداخله، اشاره دارد (برای مثال، نگاه کنید به: آنتادزه و وستلی، ۲۰۱۰؛ کهنا و همکاران، ۲۰۱۵).
دانشگاه ، نوآوری ، نوآوری اجتماعی ، توسعه پایدار ، علم و صنعت ، دانشگاه نوآور ، نوآوری فنی ، خلاقیت ، دانشگاه تهران ، استاندارد ، استاندارد سازی ، شرکت BRSM ، استاندارد ۱۰۰۱۵ ، استاندارد ۲۹۹۹۰ ، ایزو ۱۰۰۱۵ ، ایزو ۲۹۹۹۰ ، نوآوری اجتماعی ، دانشگاه ، نوآوری ، ارزیابی نوآوری اجتماعی ، ارزشیابی نوآوری ، سنجش عملکرد ، ارزیابی عملکرد ، نوآوری و خلاقیت ، سیستم آموزشی ، آموزش دانشگاهی ، نوآوری عمومی ، کارآفرینی اجتماعی ، سنجش نوآوری اجتماعی، ایزو ۱۰۰۱۵ ، ایزو ۵۶۰۰۲ ، ایزو ۲۹۹۹۰ ، ایزو ۵۶۰۰۰
امور آموزش شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی
منبع : https://brs.ir/node/160