بیکران راهکار سعادت

ثبت و صدور گواهینامه های بین المللی استاندارد

بیکران راهکار سعادت

ثبت و صدور گواهینامه های بین المللی استاندارد

استانداردهای آموزش در دانشگاه ها و نوآوری اجتماعی

 نوآوری خدمات دارای چهار ویژگی زیر است: خدمات دارای محیطی ناپایدار و ناروشن هستند؛ تعریف محدوده خدمات می‌تواند دشوار باشد؛ خدمات تعاملی هستند، و مستلزم مشارکت مشتری در فرایندهای نوآوری هستند؛ و به دلیل تنوع­پذیری بالای آنها، ممکن است شرکت‌ها در هنگام نوآوری خدمات، از مجموعه‌ای از رویکردهای موردی و موقتی استفاده کنند. به علاوه، رویکرد چندعاملی در نوآوری اجتماعی به شناسایی نحوه تعامل بین تاثیر عوامل و تعیین نتیجه (از لحاظ زمان، جهت، و موفقیت خدمات) کمک می‌کند. چهار رویکرد مشارکت در نوآوری اجتماعی خدماتی عبارتند از افزایش مشهود بودن، پرداختن به عدم تفکیک­پذیری تحویل (مثلاً از طریق خودآموزی یا ارائه خدمات به خود)، گسترش زمانی از طریق گسترش زمان تحویل، و تغییر روش از عدم تجانس و متمایل شدن به خدمات استانداردتر. این جریان از تحقیقات در خصوص خدمات، ما را تلویحا به این درک می‌رساند که نوآوری در خدمات، دربردارنده جنبه‌هایی از خدمات، فناوری، کالاها، و تحویل می‌باشد

در نتیجه اعلان های یونسکو (1998-2009) ، در سالهای اخیر آگاهی جهانی به مسئولیت مؤسسات آموزش عالی در استفاده دانش و منابع شان برای خدمت به کل جامعه افزایش یافته است. از این نظر ، اعلامیه جهانی یونسکو در مورد آموزش عالی قرن بیست و یکم ، در ماده 6.ب. اظهار می دارد که :

" آموزش عالی باید نقش خود را در خدمت رسانی به جامعه ، به ویژه فعالیت های خود با هدف فقرزدایی ، تحمل پذیری ، خشونت ،بی سوادی ، گرسنگی ، تخریب محیط زیست و بیماری ،را عمدتاً از طریق یک رویکرد بین رشته ای در تحلیل مشکلات و موضوعات تقویت کند .”

دانشگاه ها معمولاً نقش مهمی در تحریک تغییرات فناوری و نوآوری برای تجاری سازی از طریق همکاری دانشگاه و صنعت داشته اند ، هرچند متأسفانه، جامعه غالبا مورد غفلت واقع شده است. بسیاری از حوزه­های فعلی در دانشگاه ها روی جلسات کلاس درس تمرکز دارند که این امردانشجویان را از دنیای واقعی بیرون می کشد. این در حالیست که مشارکت جامعه دانشگاهی در شیوه های نواوری اجتماعی، نقش مهمی در ترسیم آینده از طریق تقویت پتانسیلهای خلاقانه ایفا می کند بطوریکه نقش معمول دانشگاه­ها باید تغییر کند و آنها باید نقش خود را در تولید و انتشار نواوری­های اجتماعی به درستی ایفا کنند. دانشگاهها می توانند این کار را از طریق فعالیتهای تحقیقاتی و با ایجاد راههای انتقال نوآوری اجتماعی از مسیر ارتباط با سازمانهای مختلف انجام دهند .

از جمله تلاش های شناخته شده ابتکار عمل دولت ژاپن است که بر تولید مهندسین جهانی از طریق مراکز بین المللی تأکید دارد.  دانشجویان کشورهای مختلف برای حل مشکلات واقعی که جوامع جنوب شرقی آسیا با آن مواجهند، از طریق یک برنامه بین المللی نوآوری اجتماعی همکاری می­کنندچندین دانشگاه دیگر نیز برای آموزش رهبران آینده در مورد تغییرات اجتماعی و محیطی ، برنامه های مشخصی مانند  استنفورد در بنیادها و مسئولیت اجتماعی شرکتی[1]،  فوکو در مورد کارآفرینی اجتماعی و هاروارد در مورد نوآوری در حکمرانی را آغاز کرده اند.

مشارکت دانشگاهها در زمینه اجتماعی نیز در مدل مسئولیت نوآوری اجتماعی دانشگاه (RUSI) قابل مشاهده است که به عنوان الگویی برای دانشگاه ها برای پاسخگویی به مسئولیت های اجتماعی با استفاده از کارکردهای اساسی شان مانند تدریس ، تحقیق ، مدیریت و دسترسی اجتماعی به نوآوری اجتماعی است.یک پژوهش مسئولانه و نوآوری اجتماعی می توانند از تقاطع  بین سه عنصر اصلی ، یعنی برنامه درسی ، تحقیق و تعامل اجتماعی بدست آیند.



[1] CSR

نوآوری اجتماعی ، دانشگاه ، نوآوری ، ارزیابی نوآوری اجتماعی ، ارزشیابی نوآوری ، سنجش عملکرد ، ارزیابی عملکرد ، نوآوری و خلاقیت ، سیستم آموزشی ، آموزش دانشگاهی ، نوآوری عمومی ، کارآفرینی اجتماعی ، سنجش نوآوری اجتماعی، ایزو 10015 ، ایزو 56002 ، ایزو 29990 ، ایزو 56000

امور آموزش شرکت BRS

تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰

تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱

www.BRSMENA.com

www.BRS.ir

#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی

منبع : https://brs.ir/node/127

نوآوری در دانشگاهها و ارزیابی نوآوری اجتماعی در محیطهای آکادمیک (مقاله پژوهشی)

جهانی سازی باعث علاقه وافر به دو موضوع به ظاهر متفاوت در سرتاسر جهان شده است: دانشگاه ها به عنوان موتورهای نوآوری و مناطق به عنوان موتورهای رشد اقتصادی.دانشگاه نهادی است که قرن ها وجود داشته و از زمان آغاز فعالیت ، همواره ماموریت خود  را تغییر داده و به روز کرده است و در این راستا اهداف و فعالیت های خود را با نیازهای نوآورانه فعلی (فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی ، فناوری و نهادی) در سطح جهانی و محلی تطبیق داده است.

موسسات دانشگاهی با تولید و انتشار دانش به عملکرد سیستم های نوآوری کمک می کنند. اقتصادهای دانش­محور، مبتنی بر نوآوری هستند، اگرچه دانشگاه‌ها در تحریک تغییرات فناوری و نوآوری نقش داشته‌اند، از آنجا که تمرکز آن‌ها بر تجاری‌سازی دانش فنی بوده، سهم آن‌ها در نوآوری‌های اجتماعی کاملا ناشناخته است. نوآوری‌های فناوری منشأ رشد اقتصادی است اما اذعان می‌شود که رشد اقتصادی بسیاری از مشکلات اجتماعی از جمله نابرابری را حل نمی‌کند.

اصطلاح "نوآوری اجتماعی" (SI) از دو کلمه کاملاً نامربوط تشکیل شده است ،اما هنگامی که با هم استفاده می شوند ، یک بعد جدید بوجود می آورند ، که در معنای ساده، ایده ها ، رویکردها یا فرآیندهای جدید برای رفع نیازهای اجتماعی است.

 اگر ما مفهوم دانشگاه را به عنوان نقش­آفرینی راهبردی در چندین سطح بیان کنیم، می‌توانیم به لحاظ تجربی مشاهده کنیم که رهبران سازمانی ارشد و گروه­های تحقیقاتی در دانشگاه‌ها، صلاحیت­هایی را طراحی می‌کنند، و به فشارهایی در جهت تغییر، پاسخ می‌دهند. دانشگاه­ها به جای موسسات اجتماعی، در حال تبدیل شدن به کسب‌وکارهای علمی هستند. در گفتمان­های رایج اجتماعی، احتمال کمتری می‌رود که دانشگاه‌ها تاثیر خود بر جامعه مدنی را بیان کنند، بلکه دستاوردهای خود را از لحاظ تجاری برجسته می‌کنند. این گفتمان­ها به نوبه خود فشار بیشتری بر دانشگاه‌ها و توانایی آنها در کسب منابع (که می‌توانند آن را به شکل خروجی­های قابل اندازه­گیری درآورند) وارد می‌کند. دانشگاه‌ها را می‌توان در حال سازگاری تدریجی در فرآیندی که در آن، فراهم­آوری خدمات به طور مشترک با مشتریان گوناگون انجام می‌شود، تصور نمود. . ادبیات نوآوری بیش از حد به نوآوری‌های فناوری علاقه‌مند است. بنابراین، بحث در مورد انتقال فناوری در تجاری‌سازی دانش متمرکز است.

دانشگاه‌ها به منظور جذب یا حمایت از کارآفرینان برای انتقال فناوری از دانشگاه‌ها، شتاب‌دهنده‌ها، انکوباتورها (مراکز رشد) و پارک‌های علم و فناوری را ایجاد می‌کنند. این شرکت‌‌ها، شرکت‌های انتفاعی هستند و علم را به سمت کسب و کار و تجارت می‌برند.

دانشگاه‌ها یکی از بازیگران مهم در تولید دانش پیشرفته هستند. با انتقال دانش به استفاده اجتماعی، دانشگاه‌ها می‌توانند مزایای بسیاری برای جامعه بوجود آورند. با این حال، فعالیت‌های انتقال فناوری با این منطق ثبت اختراع انجام می‌شود که هدف نهایی درآمدهای حاصل از مجوز یا ایجاد استارت‌آپ‌های سودآور است. از لحاظ تجربی و نظری، دانشگاه‌ها به دلیل موقعیت رقابتی خود، ۱) می‌توانند به دلیل فرآیند تمایز، راه­ها یا جهت‌گیری‌های مختلفی را انتخاب کنند، ۲) می‌توانند با امکان انتخاب در مورد انواع و تعداد خدماتی که باید ارائه‌دهند، روبه‌رو شوند، و ۳) به روابط و شبکه‌هایی با دیگر بازیگران (مثل شرکت‌ها) شکل دهند که بر جای­گیری آنها تاثیر می‌گذارد.

هدف این مقاله، جلب توجه محققان به این مسئله است که چگونه دانشگاه‌ها می‌توانند به بازیگران فعال در انتقال نوآوری‌های اجتماعی به مؤسسات اجتماعی تبدیل شوند. با توجه به اینکه در ادبیات نوآوری در مورد انتقال فناوری از دانشگاه‌ها به شرکت‌های اجتماعی، متشکل از شرکت‌های اجتماعی، سازمان‌های غیردولتی، سازمان‌های دولتی و شرکت‌ها شکاف‌‌هایی وجود دارد، محقق به دنبال ارائه چارچوبی برای ارزیابی نواوری اجتماعی در دانشگاهها و تشویق بیشتر متولیان این حوزه به تاثیر گذاری بر موضوعات اجتماعی و اصلاح چالشهای اجتماعی به صورت پایدار است.

 پژوهش حاضر با بحث دربارۀ مفاهیم نوآوری اجتماعی و ارزیابی آن  در دانشگاهها و مراکز اموزشی آغاز می‌شود، سپس با جمع آوری مفاهیم و شاخصها از طریق روش فراترکیب به ارائه چارچوبی برای ارزیابی نوآوری اجتماعی در دانشگاهها می پردازد. ‌


نوآوری اجتماعی یک چترواژه (اصطلاح فراگیر) است که طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها را پوشش می‌دهد که از نوآوری‌های اجتماعی مبتنی بر بازار مانند محصولات تجارت منصفانه و انرژی تجدید‌پذیر گرفته تا نوآوری‌هایی که نمی‌توانند در بازارهای رقابتی منظم مانند بخش‌های وسیعی از زمینه‌های فرهنگ، کمک به جوانان و سایر خدمات اجتماعی عملیاتی گردند، متغیر هستند .یک تعریف عملی توسط بنیاد جوانان نوآوری‌ اجتماعی را این گونه مد نظر قرار می‌گیرد: "هر راه‌حل جدید و مفید برای رفع یک نیاز یا یک مشکل اجتماعی، که بهتر از رویکردهای موجود است (یعنی مؤثرتر، کارآمدتر، پایدارتر یا منصفانه‌تر است) و برای آن، ارزش (منافع) ایجاد شده در درجه اول به افراد جامعه به عنوان یک کل تعلق می‌گیرد تا به افراد خصوصی". با توجه به این تعریف، ادغام نوآوری اجتماعی در دستور کار دانشگاه ممکن است با دو مشکل اساسی روبرو شود: پیچیدگی نوآوری‌های اجتماعی و دشواری ارزیابی آن‌ها. با توجه به تعریف تغییر اجتماعی به عنوان هرگونه فعالیتی که منجر به تغییر پیامدهای خاصی می­شود، خواه این فعالیت پیشرونده باشد خواه پسرونده، خواه نتیجه­بخش باشد خواه نتیجه بخش نباشد، می­توان با قاطعیت نشان داد که نوآوری اجتماعی (یعنی تغییرساز بودن) مستلزم استفاده از یک رویکرد پایدار در بهبود جامعه با انجام یک اقدام مثبت در راستای مرتفع ساختن مشکلات اجتماعی است.

اقدامات توسعه یافته برای نوآوری‌های تجاری به دلیل تفاوت‌های آن‌ها برای نوآوری‌های اجتماعی قابل اجرا نیستند. به عنوان مثال، چند مدل ‌اندازه‌گیری شناخته شده مانند جدول امتیازی اتحادیه نوآوری، نوآوری‌های اجتماعی را مد نظر قرار نمی‌دهند. برخی از معیارها نظیر سیستم شاخص‌های اجتماعی اروپا بویژه برای جذب ابعاد اجتماعی مناسب هستند، اما هدف آن‌ها، درک نوآوری اجتماعی نیست. به همین ترتیب، اقدامات دارای تأثیر اجتماعی نوآوری (یعنی، تولید، سودمندی، جامعیت، ثروت، برابری و شمول) را باید مورد شناسایی قرار داد، که از این جهت که نوعی "چک لیست" از اهداف سیاست / مدیریت نوآوری اجتماعی را ارائه می‌دهند که در آن می‌توان اهداف خاص یک سیاست خاص را با یکدیگر مقایسه نمود، می‌توانند راهنمایی‌های مفیدی را برای سیاستگذاران، محققان دانشگاه و دست‌اندرکاران ارائه نمایند .رویکردهای ارزیابی مورد استفاده در ارزیابی تأثیر تحقیق و پژوهش در چهار گروه طبقه‌بندی می‌شوند : کتاب‌شناسی، مطالعات موردی، تجزیه و تحلیل اقتصادی و بررسی همتا.

دانشگاه‌ها به منظور جذب یا حمایت از کارآفرینان برای انتقال فناوری از دانشگاه‌ها، شتاب‌دهنده‌ها، انکوباتورها (مراکز رشد) و پارک‌های علم و فناوری را ایجاد می‌کنند. این شرکت‌‌ها، شرکت‌های انتفاعی هستند و علم را به سمت کسب و کار و تجارت می‌برند.

یک بحث عمده در مورد نقش دانشگاه به این مربوط می‌شود که آیا دانشگاه می‌تواند مستقیماً در نوآوری کسب‌وکار و پیشرفت اقتصادی دخیل باشد، و در صورتی که پاسخ مثبت است، چگونه؟ شش مکانیسم عمده که می‌توان از طریق آنها، پژوهش‌های آکادمیک را به صنعت اشاعه داد، عبارتند از: افزایش پایه دانش؛ آموزش دانش‌آموختگان ماهر؛ طراحی ابزار/روش‌های علمی جدید؛ شکل­دهی به شبکه‌ها و برانگیختن تعامل اجتماعی؛ تقویت ظرفیت حل مسئله علمی و فنی؛ و ایجاد شرکت‌های جدید.( ستیندمار،2016) اخیراً یک بررسی گسترده که بر روی تحقیقات پیشین انجام شده‌است، به شکلی ویژه، به مشارکت مستقیم دانشگاه در تولید دارایی­های شخصی مثل حق ثبت اختراع و استارت‌آپ پرداخته‌است . در برابر این تمرکز بر تجاری­سازی، یک بررسی جدید، نقش دیگری از دانشگاه را با عنوان "مشارکت آکادمیک" شناسایی نموده‌است. مشارکت آکادمیک در صنعت، می‌تواند از شرکت داشتن دانشمندان آکادمیک در پژوهش‌های مشترک و همکاری­ها، قراردادهای تحقیقاتی، و مشاوره، تا انتقال فناوری به صورت رسمی‌تر، متغیر باشد، و این مفهوم، به تجسم راه­های بسیاری که دانشگاه‌ها می­توانند از طریق آنها با صنعت تعامل داشته باشند، کمک می‌کند. هرچند، این بررسی در مورد تعامل دانشگاه و صنعت، توجه کمی ‌به نوآوری اجتماعی مبذول می‌دارد.


برای دهه­ های متوالی، دانشگاه­ها دانشجویان خود را تشویق می‌کردند تا از طریق فعالیت‌های اجتماعی و خیریه، در اجتماع محلی خود مشارکت داشته باشند. این فعالیت‌ها عمدتا خیریه هستند، و سبب تقویت نوآوری اجتماعی نمی‌شوند. اخیراً بسیاری از دانشگاه‌ها سعی کرده‌اند که نوآوری اجتماعی را تشویق نمایند، مثلا از راه تاسیس مراکز اختصاصی نوآوری اجتماعی، انجام تحقیقات، و برگزاری کارگاه­های آموزشی آزاد، و نیز، تقویت آموزش و مشارکت دانشجویان. این مراکز، معمولاً علاوه بر شرح و به تصویر کشیدن فعالیت‌های خود، در فعالیت‌هایی شرکت می‌کنند که ذینفعان مختلف را گردهم می­آورند.

نوآوری اجتماعی ، دانشگاه ، نوآوری ، ارزیابی نوآوری اجتماعی ، ارزشیابی نوآوری ، سنجش عملکرد ، ارزیابی عملکرد ، نوآوری و خلاقیت ، سیستم آموزشی ، آموزش دانشگاهی ، نوآوری عمومی ، کارآفرینی اجتماعی ، سنجش نوآوری اجتماعی

امور آموزش شرکت BRS

تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰

تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱

www.BRSMENA.com

www.BRS.ir

#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی

منبع : https://brs.ir/node/126


نوآوری در دانشگاهها و ارزیابی نوآوری اجتماعی در محیطهای آکادمیک (مقاله پژوهشی)

جهانی سازی باعث علاقه وافر به دو موضوع به ظاهر متفاوت در سرتاسر جهان شده است: دانشگاه ها به عنوان موتورهای نوآوری و مناطق به عنوان موتورهای رشد اقتصادی.دانشگاه نهادی است که قرن ها وجود داشته و از زمان آغاز فعالیت ، همواره ماموریت خود  را تغییر داده و به روز کرده است و در این راستا اهداف و فعالیت های خود را با نیازهای نوآورانه فعلی (فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی ، فناوری و نهادی) در سطح جهانی و محلی تطبیق داده است.

موسسات دانشگاهی با تولید و انتشار دانش به عملکرد سیستم های نوآوری کمک می کنند. اقتصادهای دانش­محور، مبتنی بر نوآوری هستند، اگرچه دانشگاه‌ها در تحریک تغییرات فناوری و نوآوری نقش داشته‌اند، از آنجا که تمرکز آن‌ها بر تجاری‌سازی دانش فنی بوده، سهم آن‌ها در نوآوری‌های اجتماعی کاملا ناشناخته است. نوآوری‌های فناوری منشأ رشد اقتصادی است اما اذعان می‌شود که رشد اقتصادی بسیاری از مشکلات اجتماعی از جمله نابرابری را حل نمی‌کند.

اصطلاح "نوآوری اجتماعی" (SI) از دو کلمه کاملاً نامربوط تشکیل شده است ،اما هنگامی که با هم استفاده می شوند ، یک بعد جدید بوجود می آورند ، که در معنای ساده، ایده ها ، رویکردها یا فرآیندهای جدید برای رفع نیازهای اجتماعی است.

 اگر ما مفهوم دانشگاه را به عنوان نقش­آفرینی راهبردی در چندین سطح بیان کنیم، می‌توانیم به لحاظ تجربی مشاهده کنیم که رهبران سازمانی ارشد و گروه­های تحقیقاتی در دانشگاه‌ها، صلاحیت­هایی را طراحی می‌کنند، و به فشارهایی در جهت تغییر، پاسخ می‌دهند. دانشگاه­ها به جای موسسات اجتماعی، در حال تبدیل شدن به کسب‌وکارهای علمی هستند. در گفتمان­های رایج اجتماعی، احتمال کمتری می‌رود که دانشگاه‌ها تاثیر خود بر جامعه مدنی را بیان کنند، بلکه دستاوردهای خود را از لحاظ تجاری برجسته می‌کنند. این گفتمان­ها به نوبه خود فشار بیشتری بر دانشگاه‌ها و توانایی آنها در کسب منابع (که می‌توانند آن را به شکل خروجی­های قابل اندازه­گیری درآورند) وارد می‌کند. دانشگاه‌ها را می‌توان در حال سازگاری تدریجی در فرآیندی که در آن، فراهم­آوری خدمات به طور مشترک با مشتریان گوناگون انجام می‌شود، تصور نمود. . ادبیات نوآوری بیش از حد به نوآوری‌های فناوری علاقه‌مند است. بنابراین، بحث در مورد انتقال فناوری در تجاری‌سازی دانش متمرکز است.

دانشگاه‌ها به منظور جذب یا حمایت از کارآفرینان برای انتقال فناوری از دانشگاه‌ها، شتاب‌دهنده‌ها، انکوباتورها (مراکز رشد) و پارک‌های علم و فناوری را ایجاد می‌کنند. این شرکت‌‌ها، شرکت‌های انتفاعی هستند و علم را به سمت کسب و کار و تجارت می‌برند.

دانشگاه‌ها یکی از بازیگران مهم در تولید دانش پیشرفته هستند. با انتقال دانش به استفاده اجتماعی، دانشگاه‌ها می‌توانند مزایای بسیاری برای جامعه بوجود آورند. با این حال، فعالیت‌های انتقال فناوری با این منطق ثبت اختراع انجام می‌شود که هدف نهایی درآمدهای حاصل از مجوز یا ایجاد استارت‌آپ‌های سودآور است. از لحاظ تجربی و نظری، دانشگاه‌ها به دلیل موقعیت رقابتی خود، ۱) می‌توانند به دلیل فرآیند تمایز، راه­ها یا جهت‌گیری‌های مختلفی را انتخاب کنند، ۲) می‌توانند با امکان انتخاب در مورد انواع و تعداد خدماتی که باید ارائه‌دهند، روبه‌رو شوند، و ۳) به روابط و شبکه‌هایی با دیگر بازیگران (مثل شرکت‌ها) شکل دهند که بر جای­گیری آنها تاثیر می‌گذارد.

هدف این مقاله، جلب توجه محققان به این مسئله است که چگونه دانشگاه‌ها می‌توانند به بازیگران فعال در انتقال نوآوری‌های اجتماعی به مؤسسات اجتماعی تبدیل شوند. با توجه به اینکه در ادبیات نوآوری در مورد انتقال فناوری از دانشگاه‌ها به شرکت‌های اجتماعی، متشکل از شرکت‌های اجتماعی، سازمان‌های غیردولتی، سازمان‌های دولتی و شرکت‌ها شکاف‌‌هایی وجود دارد، محقق به دنبال ارائه چارچوبی برای ارزیابی نواوری اجتماعی در دانشگاهها و تشویق بیشتر متولیان این حوزه به تاثیر گذاری بر موضوعات اجتماعی و اصلاح چالشهای اجتماعی به صورت پایدار است.

 پژوهش حاضر با بحث دربارۀ مفاهیم نوآوری اجتماعی و ارزیابی آن  در دانشگاهها و مراکز اموزشی آغاز می‌شود، سپس با جمع آوری مفاهیم و شاخصها از طریق روش فراترکیب به ارائه چارچوبی برای ارزیابی نوآوری اجتماعی در دانشگاهها می پردازد. ‌


نوآوری اجتماعی یک چترواژه (اصطلاح فراگیر) است که طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها را پوشش می‌دهد که از نوآوری‌های اجتماعی مبتنی بر بازار مانند محصولات تجارت منصفانه و انرژی تجدید‌پذیر گرفته تا نوآوری‌هایی که نمی‌توانند در بازارهای رقابتی منظم مانند بخش‌های وسیعی از زمینه‌های فرهنگ، کمک به جوانان و سایر خدمات اجتماعی عملیاتی گردند، متغیر هستند .یک تعریف عملی توسط بنیاد جوانان نوآوری‌ اجتماعی را این گونه مد نظر قرار می‌گیرد: "هر راه‌حل جدید و مفید برای رفع یک نیاز یا یک مشکل اجتماعی، که بهتر از رویکردهای موجود است (یعنی مؤثرتر، کارآمدتر، پایدارتر یا منصفانه‌تر است) و برای آن، ارزش (منافع) ایجاد شده در درجه اول به افراد جامعه به عنوان یک کل تعلق می‌گیرد تا به افراد خصوصی". با توجه به این تعریف، ادغام نوآوری اجتماعی در دستور کار دانشگاه ممکن است با دو مشکل اساسی روبرو شود: پیچیدگی نوآوری‌های اجتماعی و دشواری ارزیابی آن‌ها. با توجه به تعریف تغییر اجتماعی به عنوان هرگونه فعالیتی که منجر به تغییر پیامدهای خاصی می­شود، خواه این فعالیت پیشرونده باشد خواه پسرونده، خواه نتیجه­بخش باشد خواه نتیجه بخش نباشد، می­توان با قاطعیت نشان داد که نوآوری اجتماعی (یعنی تغییرساز بودن) مستلزم استفاده از یک رویکرد پایدار در بهبود جامعه با انجام یک اقدام مثبت در راستای مرتفع ساختن مشکلات اجتماعی است.

اقدامات توسعه یافته برای نوآوری‌های تجاری به دلیل تفاوت‌های آن‌ها برای نوآوری‌های اجتماعی قابل اجرا نیستند. به عنوان مثال، چند مدل ‌اندازه‌گیری شناخته شده مانند جدول امتیازی اتحادیه نوآوری، نوآوری‌های اجتماعی را مد نظر قرار نمی‌دهند. برخی از معیارها نظیر سیستم شاخص‌های اجتماعی اروپا بویژه برای جذب ابعاد اجتماعی مناسب هستند، اما هدف آن‌ها، درک نوآوری اجتماعی نیست. به همین ترتیب، اقدامات دارای تأثیر اجتماعی نوآوری (یعنی، تولید، سودمندی، جامعیت، ثروت، برابری و شمول) را باید مورد شناسایی قرار داد، که از این جهت که نوعی "چک لیست" از اهداف سیاست / مدیریت نوآوری اجتماعی را ارائه می‌دهند که در آن می‌توان اهداف خاص یک سیاست خاص را با یکدیگر مقایسه نمود، می‌توانند راهنمایی‌های مفیدی را برای سیاستگذاران، محققان دانشگاه و دست‌اندرکاران ارائه نمایند .رویکردهای ارزیابی مورد استفاده در ارزیابی تأثیر تحقیق و پژوهش در چهار گروه طبقه‌بندی می‌شوند : کتاب‌شناسی، مطالعات موردی، تجزیه و تحلیل اقتصادی و بررسی همتا.

دانشگاه‌ها به منظور جذب یا حمایت از کارآفرینان برای انتقال فناوری از دانشگاه‌ها، شتاب‌دهنده‌ها، انکوباتورها (مراکز رشد) و پارک‌های علم و فناوری را ایجاد می‌کنند. این شرکت‌‌ها، شرکت‌های انتفاعی هستند و علم را به سمت کسب و کار و تجارت می‌برند.

یک بحث عمده در مورد نقش دانشگاه به این مربوط می‌شود که آیا دانشگاه می‌تواند مستقیماً در نوآوری کسب‌وکار و پیشرفت اقتصادی دخیل باشد، و در صورتی که پاسخ مثبت است، چگونه؟ شش مکانیسم عمده که می‌توان از طریق آنها، پژوهش‌های آکادمیک را به صنعت اشاعه داد، عبارتند از: افزایش پایه دانش؛ آموزش دانش‌آموختگان ماهر؛ طراحی ابزار/روش‌های علمی جدید؛ شکل­دهی به شبکه‌ها و برانگیختن تعامل اجتماعی؛ تقویت ظرفیت حل مسئله علمی و فنی؛ و ایجاد شرکت‌های جدید.( ستیندمار،2016) اخیراً یک بررسی گسترده که بر روی تحقیقات پیشین انجام شده‌است، به شکلی ویژه، به مشارکت مستقیم دانشگاه در تولید دارایی­های شخصی مثل حق ثبت اختراع و استارت‌آپ پرداخته‌است . در برابر این تمرکز بر تجاری­سازی، یک بررسی جدید، نقش دیگری از دانشگاه را با عنوان "مشارکت آکادمیک" شناسایی نموده‌است. مشارکت آکادمیک در صنعت، می‌تواند از شرکت داشتن دانشمندان آکادمیک در پژوهش‌های مشترک و همکاری­ها، قراردادهای تحقیقاتی، و مشاوره، تا انتقال فناوری به صورت رسمی‌تر، متغیر باشد، و این مفهوم، به تجسم راه­های بسیاری که دانشگاه‌ها می­توانند از طریق آنها با صنعت تعامل داشته باشند، کمک می‌کند. هرچند، این بررسی در مورد تعامل دانشگاه و صنعت، توجه کمی ‌به نوآوری اجتماعی مبذول می‌دارد.


برای دهه­ های متوالی، دانشگاه­ها دانشجویان خود را تشویق می‌کردند تا از طریق فعالیت‌های اجتماعی و خیریه، در اجتماع محلی خود مشارکت داشته باشند. این فعالیت‌ها عمدتا خیریه هستند، و سبب تقویت نوآوری اجتماعی نمی‌شوند. اخیراً بسیاری از دانشگاه‌ها سعی کرده‌اند که نوآوری اجتماعی را تشویق نمایند، مثلا از راه تاسیس مراکز اختصاصی نوآوری اجتماعی، انجام تحقیقات، و برگزاری کارگاه­های آموزشی آزاد، و نیز، تقویت آموزش و مشارکت دانشجویان. این مراکز، معمولاً علاوه بر شرح و به تصویر کشیدن فعالیت‌های خود، در فعالیت‌هایی شرکت می‌کنند که ذینفعان مختلف را گردهم می­آورند.

نوآوری اجتماعی ، دانشگاه ، نوآوری ، ارزیابی نوآوری اجتماعی ، ارزشیابی نوآوری ، سنجش عملکرد ، ارزیابی عملکرد ، نوآوری و خلاقیت ، سیستم آموزشی ، آموزش دانشگاهی ، نوآوری عمومی ، کارآفرینی اجتماعی ، سنجش نوآوری اجتماعی

امور آموزش شرکت BRS

تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰

تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱

www.BRSMENA.com

www.BRS.ir

#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی

منبع : https://brs.ir/node/126


نمونه دستورالعمل آموزش در طراحی سیستم مدیریت کیفیت بر اساس استانداردهای ایزو

1- هدف:

هدف از تدوین این دستورالعمل حصول اطمینان از صلاحیت و آگاهی پرسنل ، شناسایی و تعیین نیازهای آموزشی ، برنامه ریزی و اجرای آموزش ونحوه تعیین میزان اثر بخشی آموزشها برای کلیه پرسنل که فعالیتهای مرتبط باایمنی وانطباق محصول را بر عهده دارند می باشد.

 2- دامنه کاربرد :

کلیه فعالیتهای مرتبط با آموزش کارکنان در سطح سازمان را در بر می گیرد .

 3-تعاریف :

کمیته آموزشی: کمیته آموزشی متشکل ا ز مدیریت ، سرپرست تیم ایمنی مواد غذایی ,مدیرفنی و مسئول آموزش  می باشد .

نیازهای تخصصی : نیازهای فنی و سیستمی  مشاغل می  باشد .

نیازهای عمومی : نیازهای اداری  ، پرسنلی  که صرفاً در راستای پیش نیاز دوره های تخصصی پیش بینی می گردد ازقبیل کامپیوتر ، زبان عمومی و

4- دستورالعمل :

1-4- تامین منابع انسانی :

- مدیران هر یک از واحدهای سازمان متناسب با شرح وظایف موجود در سازمان و فرآیندهای جاری, آتی سازمان(فرآیندهای تولیدی, کنترلی, اداری موجود و جدید و...) در صورتیکه برای اجرای بهینه این فرآیندها  نیاز به نیروی انسانی بیشتر یا متخصص داشته باشند در صورتیکه امکان آموزش و ایجاد این نیروها در سازمان وجود نداشته باشد مدیر واحد طی نامه ,نیروی مورد نیاز خود را اعلام و از مسئول کارگزینی در خواست جذب نیرو می نمایند در صورت تایید مدیریت مدیر امور اداری ومالی موظف به جذب نیرو انسانی میشود. جذب نیرو با درج آگهی در روزنامه یا از طریق دوستان آشنایان و یا وزارت کار  انجام می شود افراد مراجعه کننده فرم مشخصات پرسنلی را تکمیل نموده و پس از مصاحبه با نظر مدیر واحد مربوطه و مدیریت استخدام صورت می گیرد.( بدیهی است که در هنگام مصاحبه اولین ملاک جهت تعیین صلاحیت فرد مراجعه کننده تطابق تحصیلات ، تجربه , مهارت و آموزشهای دیده شده فرد با شناسنامه مشاغلF01-W05می باشد)

تذکر:کلیه افراد مرتبط با تولید ویا هریک از پرسنل که ممکن است با مواد غذایی در تماس قرار گیرند  قبل از استخدام بایستی تحت معاینات پزشکی قرارگیرند و گواهی بهداشتی معتبر دریافت نمایند و به صورت دوره ای این معاینات بایستی تکرار شود.

2-4 - آموزش:

- برای کلیه پرسنل سازمان که کارهای موثر برایمنی مواد غذایی ویا انطباق محصول انجام میدهند متناسب با مسئولیتهای آن شرح وظایف و شرایط احراز مورد نیاز برای هر سمت سازمانی توسط کمیته آموزش تدوین می گردد و به تصویب مدیریت می رسد این شرایط احراز بایستی شامل تحصیلات ,تجربه ,مهارت و آموزش باشد که در شناسنامه مشاغلF01-W05 ذکر می شود.

- به طور کلی در سازمان می بایست به طور دوره ای (هرساله) و موردی(در مواقع استخدام نیروی جدید,تغییر سمت سازمانی و...) نیازهای آموزشی کارکنان شناسایی و تعیین گردد به همین منظور می بایست مراحل زیر صورت گیرد:

1- معرفی کلیه افراد جدید الاستخدام و نیز ارسال هرگونه انتقال و تغییر پست سازمانی افراد طی نامه ای از طرف مسئول کارگزینی به مسئول آموزش بمنظور تعیین نیازهای آموزشی (مانند : آشنایی با الزامات سیسیتم مدیرت ایمنی مواد غذایی ومدیریت کیفیت از قبیل روشهای اجرائی , بهداشت فردی ومحیط برای پرسنل جدید الزام می باشد)

2-تهیه خلاصه اطلاعات آموزشی و تخصصی و نیز تعیین آموزش های مورد نیاز برای هر پست سازمانی از روی شناسنامه مشاغل هر پست سازمانی , طی فرم شناسنامه آموزشی پرسنل F02-W05  توسط مسئول آموزش

3- تشکیل پرونده آموزشی برای کلیه پرسنل موثر بر ایمنی وکیفیت (حاوی مدارک و سوابق شغلی ، تحصیلی و آموزشی و .) توسط مسئول آموزش

4- ارسال فرم اعلام نیاز آموزشی F03-W05 (هر ساله) به مدیران واحد ها توسط مسئول آموزش

5- تکمیل فرم اعلام نیاز آموزشی دوره ای کارکنان موثربر ایمنی وانطباق محصول وعودت آن به واحدآموزش توسط مدیران واحدها

6- درصورت نیاز به دوره آمـوزشی که در برنامه های سالانه دیده نشده اعـلام نیاز آمـوزشی به صورت مـوردی طبق  فرم اعلام نیاز آموزشی F03-W05 توسط مدیران واحد ها

7- بررسی نیاز های آموزشی و مطابقت آن با نیاز های آموزشی ثبت شده در شناسنامه آموزشی پرسنل و شرح وظایف ، اولویت بندی آموزش ها با توجه به اهداف و سیاستهای  شرکت توسط مسئول آموزش

8- درصورت نیاز مکاتبه با موسسات آموزشی جهت اطلاع از زمانبندی دوره های آموزشی ، هزینه آنها و انتخاب  مناسب ترین دوره ها توسط مسئول آموزش

9- گرفتن تأییدیه مدیریت برای نیازهای آموزشی تعیین شده جهت تخصیص بودجه آموزشی توسط  مسئول آموزش

10- تهیه برنامه آموزشی (سال مربوطه) طی فرم برنامه زمانبندی آموزشی F04-W05 توسط مسئول آموزش

11- ایجاد شرایط حضور پرسنل مورد نظر درکلاسها طبق فرم برنامه زمانبندی آموزش F04-W05 توسط مسئول آموزش

12- ثبت سوابق آموزشی جدید در فرم شناسنامه آموزشی F02-W05  هر یک از پرسنل شرکت کننده  درکلاسها توسط مسئول آموزش

13- صدورگواهینامه برای آموزش های داخلی و یا پیگیری  و دریافت گواهینامه از موسسه برگزارکننده آموزش و  قرار دادن آن در پرونده آموزشی پرسنل توسط مسئول آموزش

14-ارسال فرم اثر بخشی دوره های آموزشی F05-W05 پس از پایان دوره مطابق با زمان تعیین شده در برنامه آموزشی( زمان تعیین اثربخشی دوره با نظر مدرس دوره مشخص می گردددر غیر اینصورت یکماه پس از اتمام دوره) به مدیران واحدهای  مربوطه یا مسئول مطلع از دوره برگزار شده توسط مسئول آموزش

15- ثبت نتایج اثر بخشی دوره ها آموزشی در شناسنامه آموزش F02-W05 و ارائه نظریه مسئول آموزش در  فرم اثر بخشی آموزش

تذکر:کلیه پرسنل سازمان بنا به صلاحیت تائید شده از سوی سازمان حائز سمتهای مناسب می گردند وطی جلسات بازنگری مدیریت در صورت ارتقاء سطح صلاحیت افراد تغییر سمت برای آنها بوجود می آید.



5-مدارک ذیربط:

- شناسنامه مشاغل                                          F01-W05                        

- شناسنامه آموزشی                                           F02-W05

- اعلام نیاز آموزشی                                         F03-W05

- برنامه زمانبندی آموزشی                                  F04-W05

- اثر بخشی دوره های آموزشی                                         F05-W05

استاندارد کیفیت ، سیستم مدیریت کیفیت ، استاندارد کیفی ، کالیبراسیون ، کنترل کیفی ، کنترل کیفیت ، استاندارد ایزو ، شرکت معتبر ایزو ، شرکت استاندارد ، استاندارد ملی ، استاندارد ایزو ، شرکت بین المللی ایزو ، مرکز ملی تایید صلاحیت ، روش اجرایی ایزو ، BRSM , BRS ، شرکت BRSM

امور آموزش شرکت BRS

تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰

تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱

www.BRSMENA.com

www.BRS.ir

#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی

منبع : http://brs.ir/node/127

1- هدف :

هدف از تدوین این دستورالعمل، ارائه مکانیزمی جهت حصول اطمینان از  انطباق کیفی و بهداشتی محصول با نیازمندیهای مشخص شده، از طریق انجام کنترل وبازرسی و همچنین تعیین نحوه کنترل تصدیق صحه گذاری محصولات از ورود کالا به سازمان, حین تولید تا محصول نهایی و نیز نحوه کالیبراسیون تجهیزات پایش و اندازه گیری می باشد.

2- دامنه کاربرد :

این دستورالعمل تمامی فعالیتهای مربوط به اندازه گیری و آزمون وکالیبراسیون تجهیزات کنترلی راشامل می شود.

3- تعاریف :

ابزارآلات و تجهیزات: منظور، وسایل و دستگاههای بازرسی، اندازه گیری و آزمون می باشند که جهت انطباق محصول با مشخصات تعیین شده، بکار می روند.

4- روش اجرا :

4-1-بازرسی وآزمون:

1-اقلام ورودی :

1-1-کنترل اقلام ورودی:

اقلام ورودی در سازمان که برکیفیت محصولات و یا مخاطرات محصول تاثیر گذار می باشد شامل مواد اولیه, مواد افزودنی و اقلام بسته بندی می باشد. مسئولیت کنترل واظهار نظر اقلام بسته بندی و مواد اولیه موثر بر کیفیت با واحد کنترل کیفی و آزمایشگاه سازمان می باشد.

در هنگام ورود مواد اولیه توسط مسئول انبار فرم درخواست بازرسی /اقلام ورودیF10-W07 را تکمیل ودرخواست بازرسی محموله را برای کنترل کیفیت ارسال می نماید.

واحد کنترل کیفی مطابق با مشخصه های کنترلی مربوط به  اقلام ورودی، در فرم توصیف مواد ورودی کنترل های مربوطه را در فرم ثبت نتایج کنترل اقلام ورودیF08-W07 ثبت می نماید. در هنگام حمل ونقل وتخلیه محصولات پس از کنترل چنانچه محصول ضربه یا صدمه و پاره گی و به صورت غیر عمد یا عمد پیدا کند مسئول انبار آنرا در انبار قرنطینه نگهداری و به کنترل کیفی اعلام و کنترل کیفی طبق روش اجرایی تعیین تکلیف محصول غیر ایمن بالقوه واقلام نامنطبق اقدام می نماید. وتا تعیین تکلیف در انبار قرنطینه نگهداری می نماید.

درصورت تائید محموله مراتب مطابق فرم درخواست بازرسی کالا/اقلام ورودی F10-W07 به اطلاع واحد انبار و امور مالی رسانده می شود. در صورت عدم تائید نیز تعیین تکلیف مورد نظر بابت برگشت محموله در همین فرم توسط پرسنل کنترل کیفیت مشخص می گردد.

چنانچه اقلام ورودی مصرفی واحد تولید یا سایر درخواست کنندگان باشد مسئول مربوطه  قبل از استفاده اقدام به کنترل مشخصه های مربوطه, نموده و در صورت تایید مورد استفاده قرار می گیرد.

1-2-کنترل آب مصرفی:

آب مورد استفاده در سازمان شامل آب مصرفی جهت تولید محصولات و مورد استفاده برای شستشو وضدعفونی می باشد.

آب آشامیدنی مورد استفاده در محصولات از تامین کنندگان معتبر مطابق دستورالعمل ارتباطات تامین می گردد. آب مورد استفاده جهت CIP مطابق مورد سختی گیری وکلرزنی قرار می گیرند. وآب مورداستفاده برای مصارف شستشوی عمومی از آب چاه استفاده می گردد.

مشخصات آب مصرفی در سازمان مطابق جدول ذیل بصورت ماهیانه توسط آزمایشگاه داخلی یا آزمایشگاه های معتبر بیرون از سازمان مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج آن در فرم آزمایش آب F01-W07 ثبت می گردد.

درصورت مشاهده مشکل نتایج آزمایش نمونه به آزمایشگاههای معتبر برون سازمانی ارسال می گردد.

 2- کنترل کیفی حین تولید و محصول نهائی :

کلیه نقاط کنترل حین تولید (کنترلهای کیفی و کنترلهای نقاط بحرانی) مطابق با طرحهای کنترل ودستورالعمهای نحوه انجام آزمایشات آزمایش وکنترل می گردد ودر فرمهای مورد نظر(مانند گزارش فرآیند تولید-پایش OPRPوCCPو...) ثبت می گردد.کنترلهای فرآیندی تجهیزات نیز مطابق روند تعیین گردیده در طرح کنترل HACCP انجام می پذیرد.

در صورتی که محصول حین تولید دارای مغایرت باشد مطابق رویه تعیین تکلیف محصول غیر ایمن بالقوه و نامنطبق عمل می شود. وکلیه موارد در انبار قرنطینه تا زمان تعیین تکلیف نگهداری می شود و در صورت نیاز دستور توقف تولید توسط مدیرتیم ایمنی مواد غذایی/مسئول آزمایشگاه صادر می گردد. پس از رفع مغایرت دستور مجدد راه اندازی خط صادر و راه اندازی انجام می گردد وکنترل انجام می پذیرد. پس از اقدام اصلاحی QC موظف به کنترل موارد اصلاحی می باشد, چنانچه مجدداً مغایرت مشاهده گردید این سیکل دوباره طی خواهد شد . معیار های پذیرش برای اقلام دوباره کاری شده همان طرحهای کنترل می باشد.

بازرسین کیفیت پس ازاتمام تولید محصول نهائی را قبل از ارسال به انبار یا مشتری ،مطابق با مشخصه های کیفی مندرج طرحهای کنترلی بازرسی نموده ونتایج را بنا به نوع محصول در فرمهای نتایج آزمایش هر محصول F02-W07ثبت می نمایند. جمع بندی این گزارشات در فرم گزارش ماهانه آزمایشات میکروبی و شیمیایی F03-W07برای هر محصول بصورت مجزا ثبت و برای مراجع قانونی ارسال می گردد.

پرسنل کنترل کیفیت و آزمایشگاه موظف هستند تنها از ابزار کالیبره شده جهت بازرسی و آزمون استفاده نمایند و در صورت مشاهده خرابی یا خارج از دقت بودن ویا انقضای مهلت کالیبراسیون ابزارها , بایستی مورد را به مسئول کنترل کیفی اطلاع دهند .در صورتیکه بعد از ارسال محموله به مشتری سازمان متوجه شود که محصولات تولیدی با ابزار غیر کالیبره کنترل گردیده بایستی موارد سریعاً به اطلاع مشتری رسانده شود و درخواست بازرسی مجدد در محل مشتری یا برگشت محموله مطابق دستورالعمل پس گیری عمل شود.

 تذکر: پس از هرمرحله توقف خط به هر دلیل از قبیل توقف ماشین آلات ، توقف خط به دلیل خرابی تجهیزات و... و یا در راه اندازی اولیه دستگاه  مسئول کنترل کیفی موظف به کنترل نمونه های اولیه تولیدی مطابق طرحهای کنترلی می باشد.

4-2-کالیبراسیون وآزمایشگاه:

1- کالیبراسیون

مسئول آزمایشگاه وکالیبراسیون کارخانه، کلیه تجهیزات و ابزارهای اندازه گیری و تست واقع در خط تولید ، آزمایشگاه ، انبارها  را که می توانند براثبات کیفیت و مشخصه های ایمنی محصول و انطباق آن با الزامات قانونی تأثیر بگذارند در لیست ابزارهای اندازه گیری F04-W07 لیست نموده و با تخصیص یک کد منحصر به فردشناسایی می نماید.

مسئول کالیبراسیون وآزمایشگاه ابزار و تجهیزات ذکر شده در فرم شناسایی و سوابق کالیبراسیون ، براساس مواردی چون میزان استفاده از تجهیزات ، مکان ، حساسیت تجهیزات، توصیه سازنده وسوابق کالیبراسیون ، مطابق فرم برنامه زمانبندی کالیبراسیون F05-W07، نسبت به تعیین زمان کالیبره و برنامه ریزی کالیبراسیون این تجهیزات اقدام می نماید.

زمان انجام کالیبراسیون برای هر ابزار براساس مدت اعتبار نتایج کالیبراسیون قبلی تعیین می گردد. ابزار و تجهیزات اندازه گیری و آزمون در زمان برنامه ریزی شده ، توسط مسئول اجرای قید شده در فرم برنامه زمانبندی کالیبراسیون برای ارسال آماده می شوند .

تجهیزاتی که ارسال آنها باعث قطع عملیات آزمون، اندازه گیری و کنترل در حین دریافت مواد ورودی، تولید و ارسال محصولات به بازار می شوند، باید با هماهنگی شرکت کالیبره کننده طوری برنامه ریزی گردد که در زمان انجام کالیبراسیون ، تجهیزات رزرو وجود داشته و یا در غیر اینصورت تمهیدات لازم دیده شده باشد. مانند کالیبراسیون در محل شرکت.

به منظور حصول اطمینان از وضعیت کالیبره بودن تجهیزات و ابزارآلات بازرسی و آزمون، پس از انجام کالیبراسیون باید برچسب کالیبراسیون بطور محکم و با دوام  از طرف شرکت کالیبره کننده روی آن زده شود . وجود برچسب کالیبراسیون برروی ابزارآلات و تجهیزات ، به شرطی که مدت کالیبراسیون آن منقضی نشده باشد به منزله کالیبره بودن ابزارآلات و تجهیزات می باشد.

در انتخاب تامین کنندگان کالیبره کننده باید توجه داشت که مراجع کالیبراسیون باید دارای گواهینامه معتبر ملی یا بین المللی از موسسه اســــتاندارد و تحقیقات صنعتی باشند .

درصورتیکه سازمان متوجه شود که محصولات ارسالی با ابزاری غیر کالیبره کنترل شده است می بایستی مطابق دستورالعمل پس گیری اقدام به فرآخوان محصولات ارسالی نماید.

-        کالیبراسیون داخلی:

-         کالیبراسیون PH متر:

 کالیبراسیون PH متر بصورت داخلی وتوسط پرسنل آزمایشگاه انجام می گردد. این کالیبراسیون بصورت ماهیانه وهمچنین در مواقعی که احساس شود تجهیز از کالیبره خارج شده است انجام وسوابق در فرم کالیبراسیون داخلی F06-W07 ثبت می گردد.

-         کالیبراسیون دماسنج:

کلیه دماسنج های مورد استفاده درنقاط حساس تولید مانند نقاطCCP توسط مراجع برون سازمانی کالیبره می شوند. سایر دماسنج های مورد استفاده توسط مسئول کالیبراسیون بصورت داخلی مورد تصدیق مقایسه ای قرار می گیرند ونتایج درفرم کالیبراسیون داخلیF06-W07 ثبت می گردد. برای ابزارهای کالیبره شده بصورت داخلی نیز برچسب کالیبراسیون داخلی F09-W07تهیه و برروی ابزار نصب می گردد.

2- آزمایشات:

مسئول کنترل کیفی لیستی از آزمونهایی که در این سازمان امکان انجام آنها می باشد مشخص نموده و برای هر یک از آزمونهای مورد انجام در سازمان دستورالعمل آزمایشگاهی مطابق فرم تشریح نحوه انجام آزمونF07-W07 تهیه می شود تا کلیه افراد انجام دهنده آزمون از یک متد صحیح و مشابه استفاده نمایند.

تذکر : کلیه افراد انجام دهنده آزمایش باید حتماً صلاحیت انجام آزمایش را داشته باشند ( دوره آموزشی انجام آزمون را دیده باشند.)

5- مدارک پیوست :

 - فرم آزمایش آب                                                                      F01-W07

نتایج آزمایش محصول                                                               F02-W07

گزارش ماهانه آزمایشات میکروبی وشیمیایی                                       F03-W07

لیست ابزارهای اندازه گیری                                                            F04-W07

برنامه زمانبندی کالیبراسیون                                                           F05-W07      

فرم کالیبراسیون داخلی                                                       F06-W07

فرم تشریح نحوه انجام آزمون                                                         F07-W07

فرم ثبت نتایج کنترل اقلام ورودی                                         F08-W07      

- برچسب کالیبراسیون داخلی                                                 F09-W07

- فرم درخواست بازرسی کالا/اقلام ورودی                                    F10-W07


استاندارد کیفیت ، سیستم مدیریت کیفیت ، استاندارد کیفی ، کالیبراسیون ، کنترل کیفی ، کنترل کیفیت ، استاندارد ایزو ، شرکت معتبر ایزو ، شرکت استاندارد ، استاندارد ملی ، استاندارد ایزو ، شرکت بین المللی ایزو ، مرکز ملی تایید صلاحیت ، روش اجرایی ایزو ، BRSM , BRS ، شرکت BRSM

امور آموزش شرکت BRS

تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰

تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱

www.BRSMENA.com

www.BRS.ir

#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی

منبع : https://brs.ir/node/124