وجود افراد (پرسنل) در تمام سازمان‌ها ضروری است. عملکرد سازمانی به نحوه استفاده از صلاحیت‌ها و شایستگی‌های افراد در محل کار بستگی دارد. موفقیت سازمان‌ها مستلزم مدیریت شایستگی و توسعه افراد در سطح سازمانی، تیمی، گروهی و فردی است.
بدیهی است که مدیریت شایستگی و توسعه افراد با یکدیگر ارتباط دارند: توسعه افراد بخشی از مدیریت شایستگی است و افراد شایسته به توسعه نیاز دارند. این دو ساختار ارتباطی درونی با هم دارند و از بسیاری جهات جدا نشدنی و غیرقابل تفکیک هستند.
به‌کارگیری فرآیندهای برنامه ریزی شده و منظم برای مدیریت شایستگی و توسعه افراد، کمک شایانی به سازمان‌ها می‌کند تا بتوانند توانایی‌های خود را بهبود بخشند، مسیر استراتژیک خود را طی کنند و به نتایج مورد نظر برسند. مدیریت شایستگی در افزایش توانایی‌های سازمان در ایجاد و ارائه ارزش از اهمیت بسزایی برخوردار است.
اصول مدیریت کیفیت زیر بنای رده استانداردهای ISO 9000 است (که استانداردهای رده ISO 10001 تا ISO 10019 بخشی را تشکیل میدهند) و بر اهمیت افراد شایسته و فرهنگی که رشد و توسعه بیشتری را رواج می‌دهد، تأکید می‌کند.
این گزارش، در حوزه موضوعات مربوط به مدیریت شایستگی و توسعه افراد، سازمان‌ها و کارکنان آنها را راهنمایی می‌کند و ممکن است هر زمان که نیاز به راهنمایی باشد برای افراد شایسته / توسعه یافته در رده ISO 9000 سیستم‌های مدیریت کیفیت، یا در هر استاندارد دیگر در زمینه سیستم‌های مدیریتی، به عنوان مثال مدیریت بحران یا مدیریت زیست محیطی، مورد استفاده قرار گیرد.
این گزارش راهنمایی برای کمک به سازمان‌ها در مدیریت شایستگی و توسعه افراد خود است.
این گزارش دستورالعمل هایی به سازمان ارائه می‌دهد تا بتواند سیستم‌های مدیریت شایستگی و توسعه افراد را ایجاد، اجرا و حفظ کند و آن را ارتقا دهد و از این طریق بر نتایج حاصل از مطابقت محصولات و خدمات با نیازها و انتظارات ذینفعان مربوطه تأثیر مثبت بگذارد.
این گزارش صرف نظر از نوع و اندازه، برای کلیه سازمان‌ها قابل اجرا است. در این گزارش چیزی به الزامات مربوط به رده ISO 9000 یا استانداردهای دیگر اضافه نشده، از آن کم نشده و تغییر نکرده است.
گزارش پیش رو در متن به گونه ای ذکر شده است که بخشی یا تمامی محتوای آنها الزامات این گزارش را تشکیل می‌دهد. برای منابع تاریخ دار، فقط ویرایش آن ذکر میشود. برای منابع بدون تاریخ، آخرین ویرایش از مطلب مورد استفاده (شامل هر گونه اصلاح) ذکر میشود.
ISO 9000: 2015، سیستم‌های مدیریت کیفیت - اصول و واژگان
با توجه به اهداف این گزارش، عبارات و تعاریف ذکر شده در ISO 9000: 2015 و موارد زیر به کار گرفته می‌شوند.
ISO و IEC پایگاه داده اصطلاحات علمی و فنی برای استفاده در استاندارد سازی بوده که از طریق سایت‌های زیر در دسترس هستند:
- بستر مرور آنلاین ISO: در https://www.iso.org/obp
- الکتروپدیای IEC: در http://www.electropedia.org
1-3- شایستگی
توانایی استفاده از دانش (3-4) و مهارت (3-3) برای دستیابی به نتایج مورد نظر
[منبع: ISO 9000:2015, 3.10.4، اصلاح شده - علائم ورودی حذف شده اند.]
2-3- توسعه افراد
تشویق کارکنان برای به دست آوردن شایستگی (3-1) جدید یا پیشرفته از طریق ایجاد فرصتهای یادگیری و آموزش و شرایطی برای استفاده از نتایج به دست آمده
3-3- مهارت
توانایی آموخته شده درباره انجام وظیفه برای یک انتظار خاص
[منبع: ISO 30401:2018, 3.30]
3-4- دانش
سرمایه انسانی یا سازمانی که تصمیمات و اقدامات مؤثر در شرایط مختلف را ممکن می‌سازد
[منبع: ISO 30401:2018, 3.25، اصلاح شده - علائم ورودی حذف شده اند.]
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
منبع :https://brs.ir/node/93
ممیزی شخص سوم کترینگ بایا بر اساس طرح ایمنی و بهداشت SHS : 2020 با موفقیت به سرانجام رسید. شرکت BRSM بعنوان مجری انحصاری پیاده سازی وصدور گواهینامه ایمنی وبهداشت SHS:2020 جهت مقابله با ویروس کرونا (کووید19) اقدام به ممیزی کترینگ بایا واقع در منطقه صتعتی عباس آباد خاوران تهران نمود. کترینگ بایا با تامین شرایط زیرساختی براساس طرحریزی کشور آلمان موفق به کسب امتیاز کامل در بررسی الزامات GMP گردیده است. این شرکت با رعایت اصول ایمنی وبهداشتی بصورت سیستماتیک، موفق گردیده است زنجیره انتقال آلودگی بین پرسنل وعموم جامعه را قطع کرده واز سلامت محصولات خود در طبخ وبسته بندی وانتقال اطمینان کسب نموده است. پیاده سازی سیستم مدیریت ایمنی وبهداشت در کترینگ بایا در خرداد ماه 1399 توسط تیم مشاور شرکت مشاوران مدیریت رادمهر آغاز گردید وپس از طی نمودن الزامات وپروتکل های بهداشتی سازمان جهانی بهداشت WHO و ممیزی تیم ممیزی شرکت BRSM گواهینامه این مجموعه صادر گردیده است. رعایت فاصله اجتماعی- گندزدایی مواد اولیه ورودی- کنترل مستمر بهداشت فردی پرسنل – نظافت وضد عفونی مستمر محیط از مهمترین مشخصه های ایجاد گردیده در این شرکت می باشد که توسط ممیزین شرکت BRSM صحه گذاری گردیده است.
گواهینامه کترینگ ، استاندارد کترینگ ، استاندارد غذایی ، ممیزی کترینگ ، کترینگ بایا ، بهداشت کترینگ ، شرکت BRSM
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #مشاوره #مشاوره_مدیریت #مشاوره_ایزو #مشاوره_استاندارد #مشاوره_سیستم #برندسازی
منبع :https://brs.ir/node/92
شاخصهایی که از سال 1500 (از طریق برخی ارزیابیها حتی از سال 1200) تا 1800 بیروند بودند، طی چند دهه تغییر کردند. از دهه 1820 تا دهه 1870، بریتانیا، آمریکا، فرانسه و آلمان یکی یکی از گروه مورد نظر خارج شدند. مسیر دو شاخص این کشورها(خروجی بر حسب نفر و دستمزد واقعی متوسط[1]_توسعهای فوقالعاده در تاریخ دنیا بود.
باتوجه به ارزیابیهای کنونی، خروجی بر حسب نفر در بریتانیا در سال 1815 با پایان جنگهای ناپلئونی، افزایشی صعودی را حفظ کرد و هرگز برنگشت. این خروجی از دهه 1830 تا سرتاسر دهه 1860 رشد چشمگیری داشت. اکنون در آمریکا خروجی بر حسب نفر به عنوان افزایش صعودی حفظ شده در حدود سال 1820 در نظر گرفته میشود. در فرانسه و بلژیک، این خروجی در دهه 1830 افزایش قابلتوجهی داشت و آلمان و پروس[2] نیز در دهه 1850 این افزایش را داشتند. این افزایشهای فوقالعاده همیشه با مورخ اقتصادی آمریکا یعنی والت روستوف[3] مرتبط هستند، کسی که اولین محققی بود که این افزایشها را مشخص کرد. او این افزایشها را توسعه[4] مینامد - توسعه نسبت به رشد اقتصادی پایدار.
حقوق واقعی متوسط نمونه مورد نظر را دنبال کرد. در بریتانیا، دستمزد روزانه در صنایع که برای آن دادههایی داریم، در سال 1820 یا حدود آن افزایش حفظشدهای داشت_که این مسئله کمی بعد از زمانی بود که خروجی برحسب کارگر کاهش پیدا کرد. در آمریکا، دستمزدها در اواخر دهه 1830 کاهش پیدا کردند. کشورهایی که یکی یکی شاهد افزایش بهرهوری خود بودند، شاهد افزایش دستمزدهای واقعی خود نیز بودند. (فصل 2 افزایشهای مورد نظر را میسنجد). مورخ اقتصادی آلمانی متولد لهستان یورگن کوسزینسکی[5] کاهش دستمزد را دهه 1930 آشکار کرد. او که یک مارکسیست افراطی بود، در اقتصادهای افراطی تنها بدتر شدن شرایط کار و افزایش تهیدستی را دید. هنوز دادههای او حتی پس از اصلاحاتش نشان میدهند که تا قبل از اواسط دهه نوزدهم، دستمزدها تا حد زیادی در تمام کشورهایی که او مطالعه کرده است کاهش یافتند: آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان.
با تسریع رشد چهار کشور در خروجی بر حسب نفر و دستمزدها، هر کدام از اعضای گروه مورد نظر از طریق ادامه دادن به تجارت با رهبران و افزایش تجارت به منظور بهره بردن از تفاوتهای بروزکننده، میتوانست سریعتر رشد کند_به طور خلاصه از طریق شنا کردن در جریان پسرو، مانند ماهیان پشت یک نهنگ.
نظرات پیشگام در مورد توسعه که توسط دو دانشمند برجسته اقتصاد نوین یعنی کوسزینسکی و روستو [6]بیان شد، اقدام فوقالعادهای را شکل داد که غرب در قرن نوزدهم انجام داد. مورخان و اقتصاددانان پرسیدند، منشا این پدیدههای بیسابقه چه بوده است؟ اقتصاددانان از تفکر اقتصادی معمول یا سنتی استفاده کردند.
بسیاری از اقتصاددانان معمول فرض کردند که پاسخ مورد نظر در افزایش شدید سهم سرمایه_دستگاهها و تجهیزات_در مزارع و کارخانجات طی قرن نوزدهم قرار دارد. اما شکل گیری سرمایه نمیتواند _حتی به صورت جزیی_افزایش خروجی سرانه در ایالات متحده از اواسط قرن نوزدهم تا قرن بیستم را به درستی تبیین کند. در واقع، افزایش سرمایه و و زمین مورد استفاده، تنها یک سوم این افزایش را تبیین کرد. رشد سرمایه در قرن هجدهم ممکن است برای تبیین رشد کم و متغیر بهرهوری در آن دوره کافی بوده باشد. اما رشد سرمایه در قرن نوزدهم گرچه تسریع شد، نمیتوانسته است افزایش بهرهوری و دستمزدها را قدرت بخشد. به خاطر بازدههای نزولی، رشد پایدار یا حفظشده سرمایه نمیتواند به تنهایی رشد پایدار یا حفظشده خروجی بر حسب کارگر و متوسط درآمد واقعی را ایجاد کند.
برخی از اقتصاددانان سنتی دشواری را احساس کردند و بیان کردند که پاسخ مورد نظر در اقتصادهای مقیاس قرار دارد. آنها بیان کردند، زمانی که کار افزایش پیدا کرد و سرمایه حفظ شد، خروجی بر حسب کارگر (و برحسب واحد سرمایه) افزایش پیدا کرد. اما بهرهوری حدود سه برابر بین سالهای 1820 و 1913 در آمریکا و بریتانیا، آنقدر افزایش زیادی نیست که آن را به اقتصادهای مقیاس نشئتگرفته از توسعه کار و سرمایه نسبت داد. و اگر چنین توسعهای در آن دوره تاثیر زیادی داشته است، چرا یک توسعه مشابه از دهه 1640 تا دهه 1790 هیچ تاثیر قابل مقایسهای نداشته است_یا در واقع هیچ تاثیری نداشته است؟ علاوهبراین، اگر اقتصادهای مقیاس بهرهوری و دستمزدها را تا حد زیادی افزایش داده بودند، چرا در ایتالیا و اسپانیا تاثیر مشابهی ایجاد نکردند؟ جمعیتهای مازاد آن کشورها برای جستجوی فرصتهای اقتصادی بهتر، به آمریکای شمالی و جنوبی فرار کردند. علاوهبراین، دستیابی به اقتصادهای مقیاس جدید طی قرن بیستم در اقتصادهای کاهشی، باید کار دشوارتری میبوده است. افزایشهای کار و افزایشهای سرمایه که میتوانستند اقتصادهای مقیاس جدید را تغذیه کنند، فروکش کردند. هنوز خروجی بر حسب کارگر و دستمزدها به رشد کردن طی بیشترین بخش قرن بیستم تا اوایل دهه 1970 ادامه دادند. (بهرهوری با سرعتی بین 1925 و 1950 افزایش پیدا کرد، حتی طی دوران رکود اقتصادی شدید دهه 1930 و دوباره از 1950 تا 1975 افزایش داشت).
سایر اقتصاددانان سنتی فرض کردند که پاسخ مورد نظر در توسعههای مداوم بازرگانی داخل کشورها و توسعههای تجارت بین کشورها طی بیشترین بخش قرن مورد نظر قرار دارد_خارج شدن مردم از خودرایی و ایجاد کانالهای جدید و راهآهنها متصلکننده بازارها. البته، افقهای گستردهتر به دانش اقتصادها_اقتصادهای کاهشی و سایر اقتصادها_ افزود، در مورد اینکه چه چیزی باید تولید شود و حتی چگونه تولید شود. اما ما قبلاً در این نقطه بودهایم. اگر تمام تجاری شدن و تجارت از ونیز قرونوسطایی و برگز[7] تا گلاسگو [8]قرن هجدهم و لندن، برای افزایش خروجی بر حسب کارگر و دستمزدها کافی نبودند، ما به سختی میتوانیم باور کنیم که توسعههای نهایی بازرگانی و تجارت در قرن نوزدهم، بهرهوری و دستمزدها را تا حد زیادی افزایش داد. علاوهبراین، حتی اگر بازرگانی و تجارت برای یک اقتصاد کاهشی مهم بودند، نمیتوانستند رشد نامحدود خروجی و دستمزدها را که به نظر میرسید آشکار میشدند، قدرت بخشند. زمانی که پدیده جهانی شدن کامل شود، تجارت به عنوان موتور رشد، سوختش تمام میشود.
در دنیای اجتماعی، تقریباً هیچ چیز کاملاً مشخص نیست. اما به نظر میرسد که تنها افزایش دانش اقتصادی، دانش نحوه تولید و دانش اینکه چه چیزی تولید شود، میتوانسته است افزایش شدید در بهرهوری ملی و دستمزدهای واقعی در کشورهای کاهشی را ایجاد کند. همانطور که دیردر مکگلوسکی[9] میگوید، "نوآوری به جای خودداری[10] حاکم بوده است". و ما میگوییم، نوآوری به جای تجارت حاکم بوده است.
با گذر زمان، تاکید نوینگرا بر افزایش دانش_و این فرض که همیشه دانش بیشتری وجود دارد_بر تاکیدهای سنتی بر سرمایه، مقیاس، بازرگانی و تجارت غلبه کردهاند. اما این دانش از کجا میآید؟ این نوآوری چه کسی است؟
[1] average real wage
[2] Prussia
م: نام منطقهای نزدیک آلمان کنونی
[3] W. Rostow
[4] take-offs
[5] Jürgen Kuczynski
[6] Rostow
[7] Bruges
م : شهری در بلژیک
[8] Glasgow
[9] Deirdre McCloskey
[10] abstinence
اقصتاد مدرن ، شکوفایی ، نوآوری ، استاندارد ، سیستم اقتصادی ، سیستم مدیریت ، مدیریت پول ، مدیریت هزینه ، دارایی ها ، دارایی نامشهود ، نوآوری اجتماعی ، ایزو ، گواهینامه ایزو
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #مشاوره #مشاوره_مدیریت #مشاوره_ایزو #مشاوره_استاندارد #مشاوره_سیستم #برندسازی
منبع :https://brs.ir/node/91
فن‌آوری باعث تنهایی میشود. من یک کارآفرین درون‌گرا هستم که گاهی اوقات وقت زیادی را در خانه خود سپری میکنم و وقت کافی برای تعامل با دیگران ندارم. همچنین اغلب فکر کرده‌ام که انزوا و تنهایی فرصتی برای شارژ مجدد به من می‌دهد، بعلاوه متوجه شدهام که وقتی وقت زیادی را به تنهایی می‌گذرانم، نه تنها تنها می‌شوم، بلکه دفعات بعد که در کنار دیگران هستم احساس میکنم که تا حدودی بی دست و پا شدهام و سخنان من گیرا نیستند. این‌ها تنها علائم من هستند. بسیاری از محققان تأثیرات انزوا را در ذهن ما، توانایی‌های شناختی و سلامتی ما مطالعه کردهاند. روانشناس بالینی یان رابینز[1] دریافت که افرادی که به مدت چهل و هشت ساعت در اتاق‌های عایق صوتی در یک پناهگاه هسته‌‌ای سابق منزوی شده بودند، از اضطراب و پارانویا[2] رنج می‌بردند و عملکرد کلی ذهنی آنها بدتر شده است.(2) روانشناس اجتماعی، کِرِگ هانی[3] زندانی‌هایی را که زمان‌هایی را جدا از دیگر زندانیان در واحد مسکونی امنیتی با حداکثر امنیت زندان در خلیج پلیکان[4] گذرانده بودند، مورد مطالعه قرار داد و مشاهده نمود که تقریبا همه آنها از اضطراب، عصبی بودن و آسیب روانی رنج می‌بردند.(3) همچنین، بسیاری از مطالعات به انزوای اجتماعی و عدم وجود دوستان صمیمی به عنوان یک ریسک عمده برای سلامتی افراد مسن اشاره می‌کنند.
در حالی که ممکن است شما (خوشبختانه) نتوانید زندگی در انزوا و تنهایی را شرح دهید، همه ما در یک زمان یا در زمان متفاوتی احساس انزوا و تنهایی کرده‌ایم. و این همان طور که ما زمان دیدار چهره به چهره را با فیس‌تایم و برنامه‌های دیگر جایگزین می‌کنیم، بیشتر و رایج‌تر میشود.
فن‌آوری - بویژه رسانه‌های اجتماعی - حتی بیشتر ما را تنها و منزوی می‌کند. یک مطالعه روی 1787 جوان توسط روانشناسان دانشگاه پیتسبورگ[5] نشان داد که تنها دو ساعت استفاده از رسانه‌های اجتماعی در روز ریسک انزوای اجتماعی را دو برابر می‌کند.(4) محققان دانشگاه هوستون[6] کاربران فیسبوک را مورد مطالعه قرار دادند، و بررسی کردند که تا چه اندازه احتمال دارد که خود را با دیگران مقایسه کنند، چه احساسی نسبت به پست‌های افراد دیگر دارند و آیا در هنگام مرور (صفحات) علائم افسردگی را تجربه می‌کنند. آنها دریافتند که هرچه افراد در فیس بوک فعال‌تر باشند، افسرده‌تر می‌شوند.(5)
هیچ کس دقیقا نمی‌داند که چرا بین استفاده از رسانه‌های اجتماعی و افسردگی ارتباط وجود دارد، اما من یک نظریه دارم. وقتی وارد فیس بوک می‌شویم و بروزرسانی‌های دوستان خود را بررسی می‌کنیم، در سطح و به ظاهر ممکن است دستاوردهای آنها را تحسین کنیم یا از نوزادان جدیدشان هیجان زده شویم، اما در عمق و در درون، ما احساس عدم کفایت می‌کنیم. دلیلش این است که دستاوردهای خودمان دیگر کافی نیستند. اکنون ما نیاز به پیشی گرفتن از دیگران و نشان دادن موفقیت‌های خود - یکی شدن با دیگران در روند کار در رسانه‌های اجتماعی- داریم. در حالت آنلاین، ما به بهترین نسخه‌های روابط عمومی خودمان تبدیل شده‌ایم، اما من به این باور رسیده‌ام که هرچه تصاویر کودکان بیشتر به اشتراک گذاشته شود، ناخوشایند‌تر هستند. آنها از کودک برای پوشش دادن مواردی که در مشاغل یا ازدواج خود دارند، استفاده می‌کنند. ممکن است دوستانی داشته باشید که این کار را انجام میدهند یا ممکن است خودتان مقصر باشید. یک مطالعه جدید نشان داد که تنها 6 درصد از جوانان به دلیل نیاز به تحت تاثیر قرار دادن دیگران، تصویری کاملا واقعی از زندگی خود در رسانه‌های اجتماعی دارند.(6) اگرچه برخی رقابت‌های سالم نیز وجود دارد، اما شبکه‌های اجتماعی عمیق‌ترین ناامنی‌های ما را در مورد ارزش خود ما تقویت کردهاند. هرچه خوراکهای رسانه‌های اجتماعی خود را بررسی کنیم، زندگی خود را با دیگران مقایسه می‌کنیم. ما احساس می‌کنیم که هرگز نمی‌توانیم برابر باشیم و ما نمی‌توانیم سهم کاری منحصر به فرد خود را تحقق بخشیم.
رسانه‌های اجتماعی به سلامتی ما آسیب می‌رسانند
استفاده از رسانه‌های اجتماعی و فن‌آوری همچنین با سایر نتایج منفی همراه است. گالوپ با بیش از پنج هزار نفر مصاحبه کرد تا ارتباط بین فعالیت فیسبوک و فعالیت‌های اجتماعی در دنیای واقعی را بررسی کند و دریافت که استفاده از فیس بوک با سلامتی منفی همراه است.(7) اکنون فکر نکنید من اشتباه میکنم؛ حتی اگر من فیس بوک و سایر سیستم عامل‌های رسانه‌های اجتماعی را مثال می‌زنم، اما من همچنان هوادار بزرگ آنها هستم. حرف من این است که قرار بود این شبکه‌ها ما را به هم نزدیک کنند، اما علاوه بر این که ما را منزوی و مأیوس می‌کنند، آنها بر سلامتی ما نیز تأثیر منفی گذاشته‌‌اند و دیدگاه ما را که در مورد این که یک حرفه و زندگی معنادار چه می‌تواند باشد، تغییر داده‌‌اند.
این امر نکته‌ای را به ذهن متبادر می‌کند که من در طول کتاب آن را توضیح خواهم داد: هرچه فن‌آوری در زندگی شخصی و کاری ما فراگیرتر میشود، مهارت‌های بین فردی اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند. دان کِلام[7]، مدیر بازاریابی استعدادها و روابط فارغ التحصیلان در نیلسن[8] میگوید: "انجام کسب و کار کاملا مبتنی بر روابط است و مهارت‌های ایجاد رابطه هرگز بصورت خودکار انجام نمی‌شوند. مواردی مانند مهارت گوش دادن، همدلی، حل اختلاف و پیگیری مهم‌تر از همیشه خواهند بود. فن‌آوری و سیستم عامل‌های شبکه‌های اجتماعی راه‌های جدیدی را برای ایجاد روابط و حفظ روابط فراهم می‌آوریم، اما واقعا ایجاد یک ارتباط قابل اعتماد با کسی شامل ارتباطات 1:1 است".
اندرو میله[9]، مدیر توسعه در هتل‌ها و استراحتگاه‌های چهار فصل[10]، معتقد است که این ممکن است یک چالش دشوار برای متخصصان جوان باشد. "در حالی که فن‌آوری به عنوان واسطه‌‌ای برای تعامل اجتماعی توانسته است افراد را از مسافت‌های دور به هم متصل کند، اما در طولانی مدت می‌تواند برعکس شود. از نظر رفتاری، نسل‌هایی که از کودکی با فن‌آوری پرورش یافته‌اند، ممکن است جریان مشارکت و تمرکز در آنها دشوارتر شکل گیرد. کسانی که دارای توجه و تمرکز بیشتری هستند، و کسانی که توانایی تولید ایده‌ها را دارند، به احتمال زیاد بیشتر مورد نظر کارفرمایان آینده هستند".
افرادی که شما بطور مرتب با آنها در تعامل هستید، بر رفاه، خوشبختی و تحقق امور شما تأثیر می‌گذارند. وقتی اتصالات عاطفی را با اتصالات دیجیتال جایگزین می‌کنید، احساس حاضر بودن و احساس زنده بودن را از دست می‌دهید. هر بار که تصمیم به ارسال یک پیام به جای برداشتن تلفن خود یا کمی پیاده‌روی به سمت دفتر خود می‌گیرید، شما فرصتی برای ارتباط با هم تیمی‌های خود در سطح عمیق‌تر را از دست می‌دهید. به جای این که اجازه دهید فن‌آوری عصای شما باشد، بگذارید راهی برای تعامل، شادی و معنای بیشتر باشد.
[1] Ian Robbins
[2] Paranoia
[3] Craig Haney
[4] Pelican Bay
[5] Pittsburgh
[6] Houston
[7] Dan Klamm
[8] Nielsen
[9] Andrew Miele
[10] Four Seasons Hotels and Resorts
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد کتاب بازگشت به انسان ، بازگشت به انسان ، سرمایه انسانی ، منابع انسانی ، استاندارد ، کارکنان ، مدیریت ، امور اداری ، افسردگی ، رسانه اجتماعی
منبع :https://brs.ir/node/90
فن‌آوری باعث تنهایی میشود. من یک کارآفرین درون‌گرا هستم که گاهی اوقات وقت زیادی را در خانه خود سپری میکنم و وقت کافی برای تعامل با دیگران ندارم. همچنین اغلب فکر کرده‌ام که انزوا و تنهایی فرصتی برای شارژ مجدد به من می‌دهد، بعلاوه متوجه شدهام که وقتی وقت زیادی را به تنهایی می‌گذرانم، نه تنها تنها می‌شوم، بلکه دفعات بعد که در کنار دیگران هستم احساس میکنم که تا حدودی بی دست و پا شدهام و سخنان من گیرا نیستند. این‌ها تنها علائم من هستند. بسیاری از محققان تأثیرات انزوا را در ذهن ما، توانایی‌های شناختی و سلامتی ما مطالعه کردهاند. روانشناس بالینی یان رابینز[1] دریافت که افرادی که به مدت چهل و هشت ساعت در اتاق‌های عایق صوتی در یک پناهگاه هسته‌‌ای سابق منزوی شده بودند، از اضطراب و پارانویا[2] رنج می‌بردند و عملکرد کلی ذهنی آنها بدتر شده است.(2) روانشناس اجتماعی، کِرِگ هانی[3] زندانی‌هایی را که زمان‌هایی را جدا از دیگر زندانیان در واحد مسکونی امنیتی با حداکثر امنیت زندان در خلیج پلیکان[4] گذرانده بودند، مورد مطالعه قرار داد و مشاهده نمود که تقریبا همه آنها از اضطراب، عصبی بودن و آسیب روانی رنج می‌بردند.(3) همچنین، بسیاری از مطالعات به انزوای اجتماعی و عدم وجود دوستان صمیمی به عنوان یک ریسک عمده برای سلامتی افراد مسن اشاره می‌کنند.
در حالی که ممکن است شما (خوشبختانه) نتوانید زندگی در انزوا و تنهایی را شرح دهید، همه ما در یک زمان یا در زمان متفاوتی احساس انزوا و تنهایی کرده‌ایم. و این همان طور که ما زمان دیدار چهره به چهره را با فیس‌تایم و برنامه‌های دیگر جایگزین می‌کنیم، بیشتر و رایج‌تر میشود.
فن‌آوری - بویژه رسانه‌های اجتماعی - حتی بیشتر ما را تنها و منزوی می‌کند. یک مطالعه روی 1787 جوان توسط روانشناسان دانشگاه پیتسبورگ[5] نشان داد که تنها دو ساعت استفاده از رسانه‌های اجتماعی در روز ریسک انزوای اجتماعی را دو برابر می‌کند.(4) محققان دانشگاه هوستون[6] کاربران فیسبوک را مورد مطالعه قرار دادند، و بررسی کردند که تا چه اندازه احتمال دارد که خود را با دیگران مقایسه کنند، چه احساسی نسبت به پست‌های افراد دیگر دارند و آیا در هنگام مرور (صفحات) علائم افسردگی را تجربه می‌کنند. آنها دریافتند که هرچه افراد در فیس بوک فعال‌تر باشند، افسرده‌تر می‌شوند.(5)
هیچ کس دقیقا نمی‌داند که چرا بین استفاده از رسانه‌های اجتماعی و افسردگی ارتباط وجود دارد، اما من یک نظریه دارم. وقتی وارد فیس بوک می‌شویم و بروزرسانی‌های دوستان خود را بررسی می‌کنیم، در سطح و به ظاهر ممکن است دستاوردهای آنها را تحسین کنیم یا از نوزادان جدیدشان هیجان زده شویم، اما در عمق و در درون، ما احساس عدم کفایت می‌کنیم. دلیلش این است که دستاوردهای خودمان دیگر کافی نیستند. اکنون ما نیاز به پیشی گرفتن از دیگران و نشان دادن موفقیت‌های خود - یکی شدن با دیگران در روند کار در رسانه‌های اجتماعی- داریم. در حالت آنلاین، ما به بهترین نسخه‌های روابط عمومی خودمان تبدیل شده‌ایم، اما من به این باور رسیده‌ام که هرچه تصاویر کودکان بیشتر به اشتراک گذاشته شود، ناخوشایند‌تر هستند. آنها از کودک برای پوشش دادن مواردی که در مشاغل یا ازدواج خود دارند، استفاده می‌کنند. ممکن است دوستانی داشته باشید که این کار را انجام میدهند یا ممکن است خودتان مقصر باشید. یک مطالعه جدید نشان داد که تنها 6 درصد از جوانان به دلیل نیاز به تحت تاثیر قرار دادن دیگران، تصویری کاملا واقعی از زندگی خود در رسانه‌های اجتماعی دارند.(6) اگرچه برخی رقابت‌های سالم نیز وجود دارد، اما شبکه‌های اجتماعی عمیق‌ترین ناامنی‌های ما را در مورد ارزش خود ما تقویت کردهاند. هرچه خوراکهای رسانه‌های اجتماعی خود را بررسی کنیم، زندگی خود را با دیگران مقایسه می‌کنیم. ما احساس می‌کنیم که هرگز نمی‌توانیم برابر باشیم و ما نمی‌توانیم سهم کاری منحصر به فرد خود را تحقق بخشیم.
رسانه‌های اجتماعی به سلامتی ما آسیب می‌رسانند
استفاده از رسانه‌های اجتماعی و فن‌آوری همچنین با سایر نتایج منفی همراه است. گالوپ با بیش از پنج هزار نفر مصاحبه کرد تا ارتباط بین فعالیت فیسبوک و فعالیت‌های اجتماعی در دنیای واقعی را بررسی کند و دریافت که استفاده از فیس بوک با سلامتی منفی همراه است.(7) اکنون فکر نکنید من اشتباه میکنم؛ حتی اگر من فیس بوک و سایر سیستم عامل‌های رسانه‌های اجتماعی را مثال می‌زنم، اما من همچنان هوادار بزرگ آنها هستم. حرف من این است که قرار بود این شبکه‌ها ما را به هم نزدیک کنند، اما علاوه بر این که ما را منزوی و مأیوس می‌کنند، آنها بر سلامتی ما نیز تأثیر منفی گذاشته‌‌اند و دیدگاه ما را که در مورد این که یک حرفه و زندگی معنادار چه می‌تواند باشد، تغییر داده‌‌اند.
این امر نکته‌ای را به ذهن متبادر می‌کند که من در طول کتاب آن را توضیح خواهم داد: هرچه فن‌آوری در زندگی شخصی و کاری ما فراگیرتر میشود، مهارت‌های بین فردی اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند. دان کِلام[7]، مدیر بازاریابی استعدادها و روابط فارغ التحصیلان در نیلسن[8] میگوید: "انجام کسب و کار کاملا مبتنی بر روابط است و مهارت‌های ایجاد رابطه هرگز بصورت خودکار انجام نمی‌شوند. مواردی مانند مهارت گوش دادن، همدلی، حل اختلاف و پیگیری مهم‌تر از همیشه خواهند بود. فن‌آوری و سیستم عامل‌های شبکه‌های اجتماعی راه‌های جدیدی را برای ایجاد روابط و حفظ روابط فراهم می‌آوریم، اما واقعا ایجاد یک ارتباط قابل اعتماد با کسی شامل ارتباطات 1:1 است".
اندرو میله[9]، مدیر توسعه در هتل‌ها و استراحتگاه‌های چهار فصل[10]، معتقد است که این ممکن است یک چالش دشوار برای متخصصان جوان باشد. "در حالی که فن‌آوری به عنوان واسطه‌‌ای برای تعامل اجتماعی توانسته است افراد را از مسافت‌های دور به هم متصل کند، اما در طولانی مدت می‌تواند برعکس شود. از نظر رفتاری، نسل‌هایی که از کودکی با فن‌آوری پرورش یافته‌اند، ممکن است جریان مشارکت و تمرکز در آنها دشوارتر شکل گیرد. کسانی که دارای توجه و تمرکز بیشتری هستند، و کسانی که توانایی تولید ایده‌ها را دارند، به احتمال زیاد بیشتر مورد نظر کارفرمایان آینده هستند".
افرادی که شما بطور مرتب با آنها در تعامل هستید، بر رفاه، خوشبختی و تحقق امور شما تأثیر می‌گذارند. وقتی اتصالات عاطفی را با اتصالات دیجیتال جایگزین می‌کنید، احساس حاضر بودن و احساس زنده بودن را از دست می‌دهید. هر بار که تصمیم به ارسال یک پیام به جای برداشتن تلفن خود یا کمی پیاده‌روی به سمت دفتر خود می‌گیرید، شما فرصتی برای ارتباط با هم تیمی‌های خود در سطح عمیق‌تر را از دست می‌دهید. به جای این که اجازه دهید فن‌آوری عصای شما باشد، بگذارید راهی برای تعامل، شادی و معنای بیشتر باشد.
[1] Ian Robbins
[2] Paranoia
[3] Craig Haney
[4] Pelican Bay
[5] Pittsburgh
[6] Houston
[7] Dan Klamm
[8] Nielsen
[9] Andrew Miele
[10] Four Seasons Hotels and Resorts
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد کتاب بازگشت به انسان ، بازگشت به انسان ، سرمایه انسانی ، منابع انسانی ، استاندارد ، کارکنان ، مدیریت ، امور اداری ، افسردگی ، رسانه اجتماعی
منبع :https://brs.ir/node/90