این نگرانی وجود دارد که سیستم HACCP به آسانی برای استفاده در انواع خاصی از فعالیت‌ها، به ویژه مشاغل کوچک و خدمات سرویس غذایی مناسب نباشد. به عنوان مثال مشاهده میشود که HACCP به آسانی با صنعت خدمات پذیرایی که در آن غذاهای بسیار متنوعی ممکن است در یک فعالیت تهیه شوند و معمولاً هیچ روش استاندارد یکنواختی برای فرآیندهای آن وجود ندارد سازگار نیست. استدلال میشود (Sheard، 1986) که اغلب در بخش خدمات مواد غذایی دامنه گستردهای برای تغییر و ابتکار وجود دارد و این فرایندها نه تنها به تمایل به برآورده کردن خواسته‌های مشتری، بلکه به شرایط غالب و مهارت کارکنان مشغول به کار در یک زمان معین نیز بستگی دارد. با این حال، این نگرانی‌ها نه تنها (چه از نظر علمی و چه عملی) بی‌اساس هستند، بلکه ممکن است به همان اندازه مربوط به شناخت ناقص اصول و کاربردهای HACCP باشند. روشهای استفاده از این استراتژی برای عملیات خدمات مواد غذایی، عملیات فروش مواد غذایی در خیابان، آشپزخانه‌های محلی و کسب و کارهای خانگی توسط WHO مشخص شده است، و به روشنی توسط Bryan(1992) توضیح داده شده است. این رویه‌ها در چند کشور به صورت میدانی مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. HACCP در حقیقت یک رویکرد متداول در کنترل ایمنی مواد غذایی است. هرکسی که در فرآوری مواد غذایی، تولید، آماده سازی یا خدمات در هر سطح از زنجیره غذایی دخیل است را ملزم میکند در مورد سؤالات زیر تأمل نماید:
(1) فرایند من
چیست؟
(2)
چه خطراتی با فرایند من مرتبط هستند؟
(3)
این خطرات در چه مرحله از فرایند ممکن است رخ دهند؟
(4)
احتمال اینکه این خطرات برای مشتریان من ریسکی ایجاد کنند چقدر است و شدت این ریسک
چقدر است؟
(5)
برای اطمینان از ایمنی مشتریان، چه کاری باید به منظور جلوگیری یا کنترل این ریسک‌ها
انجام دهم؟
پس از شناخته شدن خطرات، شناسائی محل رخ دادن آنها و تدبیر روشهای جلوگیری یا کنترل وقوع آنها، مرحله مهم بعدی این است که کنترل‌ها را در آن مراحل از فرآیند که استفاده از آنها برای دستیابی به ایمنی بسیار مهم باشد اجرا و سوابق کلیۀ عملیات با اهمیت را ثبت کنیم. ملاحظه واقع‌گرایانه حقایق فوق مطمئناً منجر به پذیرش قابلیت کاربرد HACCP در هر نوع فعالیت، بدون توجه به اندازه آن، خواهد شد. اکثر عملیات خدمات پذیرایی مراحل کم و بیش مشابهی را طی میکنند، از سفارش/دریافت مواد غذایی و مواد متشکلّه و سپس انبارش، آماده‌سازی، پختن و سردکردن/انجماد ، نگهداری گرم/سرد، گرم کردن مجدد تا سرو (گرم یا سرد). استفاده از کنترل های مؤثر در نقاط کنترل بحرانی در فرایند پذیرائی ساده است. به عنوان مثال، دریافت مواد متشکلّه و خوراکی‌ها نقطه کنترل مهمی است که میتواند به راحتی در عملیات خدمات پذیرایی پایش و کنترل شود. ابتدا باید دانست که بررسی دمای محصولات عرضه شده (یک روش معمول در بسیاری از خدمات پذیرایی) در صورتی که محصولات از قبل از نقطه تأمین آلوده شده باشند ارزش عملی چندانی ندارد. به عنوان مثال، پخت و پز ممکن است باکتری‌ها یا ارگانیسم‌های دیگر موجود در مواد غذایی عرضه شده را از بین ببرد، اما نمی‌تواند سموم را نابود کند. بنابراین نقطه شروع، اطمینان از خرید مواد غذایی و مواد اولیه از منابع ایمن و معتبر است. لذا ممیزی عملیات تأمین کنندگان (یا تأمین کنندگان بالقوه) یک عنصر اساسی پایش در مرحله دریافت است، زیرا این یک گام مهم است که میتواند مبنای تصمیم‌گیری برای انتخاب تأمین کنندگان جدید یا تعلیق کسانی که معیارهای ایمنی مشخصی را برآورده نمی‌کنند باشد. به یک اندازه ضروری است که معیارهای پذیرش مواد غذایی و مواد متشکلّه به طور روزانه شناسایی، ثبت و کاملاً رعایت شود. سطح مجاز دما را میتوان در حد مناسب تنظیم کرد. به عنوان مثال، غذاهای منجمد در 18- درجه سانتیگراد (حد بحرانی=14- درجه سانتیگراد)؛ غذاهای سرد در دمای 5 درجه سانتیگراد (حد بحرانی=8+ درجه سانتیگراد) و غیره. وقتی چنین معیارهایی مشخص شد، کار با آنها آسان میشود، و کالاهایی که در این محدوده‌های بحرانی قرار نگیرند را میتوان به سادگی بر همین اساس شناسایی و رد کرد و سوابق این اقدامات را نگهداری نمود. دما و زمان پخت، گرم کردن مجدد و سرد و گرم نگه داشتن مواد غذایی نیز از نقاط کنترل بحرانی است که میتوان به راحتی در یک سرویس خدمات پذیرایی پایش و کنترل کرد. معیارهای کنترل دما برای فرآیندها را میتوان تنظیم و به شدت برای آنها تلاش کرد. به عنوان مثال، تمام مواد غذایی حساس میکروبیولوژیکی (از جمله مرغ و گوشت) برای مدت زمانی خاص باید در دمای داخلی (مرکز هندسی) حداقل 74 درجه سانتیگراد پخته شوند و امثال آن. مهمترین نکته این است که پرسنل مسئول پایش دما در وظایف محوله آموزش داده شوند و دلیل منطقی کنترل‌ها را درک کنند. در حقیقت، گزارش‌هایی از مواردی وجود دارد که شاغلین بخش مواد غذایی وظیفه نظارت بر دما و مستندات برای پر کردن نمودارهای دما برای یخچال و فریزرها را روزها پس از قطع کردن برق آنها انجام دادهاند. با آموزش و نظارت کافی میتوان تا حد زیادی از چنین شیوه‌هایی جلوگیری کرد. مطالب قابل توجهی حاوی راهنمایی‌هایی در مورد شناسایی و کنترل سایر نقاط کنترل بحرانی در عملیات خدمات پذیرائی منتشر شده است، برای مثال، بخش هایی از تک‌نگارICMSF (1988) ، HACCP در ایمنی و کیفیت میکروبیولوژیکی، انجمن تحقیقات مواد غذایی و نوشیدنیCampden (1991) دفترچه راهنمای فنی شماره 19، دستورالعمل‌های تعیین نقاط کنترل بحرانی آنالیز ریسک، و سایر مطالب منتشر شده. مشاغل کوچک و حتی موسسات فردی هم میتوانند HACCP را پیاده سازی کنند. در این حالت، تنها اپراتور باید برنامه‌ریزی، اجرا و کنترل را به عهده بگیرد، اما سیستم برای بازتاب عملیات باید ساده باشد. نکته مهم این است که خطرات کاملاً شناسایی شده و کنترل و پایش مؤثر در نقاط کنترل بحرانی اعمال شود.
تیم ایمنی ، طرح haccp ، تیم بهداشت ، چیدمان haccp ، استاندارد ۲۲۰۰۰ ، ایزو ۲۲۰۰۰ ، گواهینامه ۲۲۰۰۰ ، ممیزی ۲۲۰۰۰ ، شرکت ایزو ، شرکت معتبر ایزو ، استاندارد غذا ، گواهینامه غذا ، ممیزی صنایع غذایی ، شرکت صنایع غذایی ، طراحی استاندارد غذا ، مشاوره غذایی ، کنترل کیفیت غذا ، شرکت brsm ، شرکت استاندارد
امور آموزش شرکت BRSM
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱
www.BRSMENA.com
www.BRSM.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی
منبع :https://brs.ir/node/155
با وجود آنکه مراجع کتاب محور بسیاری در زمینه مدلها، نظریه ها، و روشهای توسعه یافته برای مدیریت ایمنی و سلامت وجود دارد، مساله مدیریت کردن اجرای قانون در این زمینه به ندرت در پیشینه تحقیقات مورد بررسی قرار گرفته است و به تاثیر عدم اجرای قانون حتی کمتر توجه شده است وقتی سازمانها تحلیل شده اند.
در میان تعداد کمی که این موارد را بررسی کرده اند، تحقیقی است که توسط هال و سوئوست (1998) انجام شده است که در آن به این مساله توجه شده است که چگونه قوانین ایمنی میتوانند محدودیتهایی ایجاد کنند که از خارج برای آزادی انتخاب برای افراد یا شرکتها به کار برده شده اند؛ و دستورالعلهایی ارائه کرده اند به شرکتها کمک میکند بتوانند مطابق قانون عمل کنند که با ایجاد یک پایگاه داده با راه حلهای عملی در خصوص مسائل ایمنی و سلامت قابل انجام است. همان تحقیق نشان دهنده این است که قوانین و مقرارت نمون ههایی از موانع نامرئی هستند که اخیرا اجرا شده اند و به شرکتها اجازه میدهند تا از تاثیر رویدادهای ناخواسته جلوگیری کنند، آن را کنترل کنند و حتی کاهش دهند. به عبارت دیگر، چارچوب قانونی در شرکتها میتواند به عنوان یک «سیستم محدودکننده سازمانی» در نظر گرفته شود.
سالها بعد، هولناگل (2004) این نظریه را تایید کرد که، در بازرسی حادثه وضع قانون میتواند به عنوان «سیستم محدودکننده سازمانی» در نظر گرفته شود که بخشی از فرآیند تحلیل حادثه با استفاده از مدل FRAM است (روش تحلیل تشدید تابعی). با این حال همانطور که هولناگل گفته است، ما نمیدانیم تا چه حد وضع قانون در زمینه ایمنی و سلامت یک سیستم محدودکننده سازمانی ارائه میکند.
در همین خصوص، لارنس (2005) تغییرات در ساختار استاندارد در صنعت معدن کاری استرالیایی را بررسی میکند، که در آن از روشی استفاده میکند که براساس اجرای قانون است تا روشی که براساس ریسک است، و در آن از پرسشنامهای استفاده میکند که به حدود 500 معدنچی در شمال غربی کشور داده شده است. او نتیجه میگیرد که:
·اداره کل نباید به ایجاد قوانین و مقرارت بیشتر ادامه دهد که همه جنبه های معدنکاری را در بر میگیرند.
·چنین استانداردهای قانونگذاری دقیق و گستردهای و طرحهای مدیریت امنیت و سلامت به معدنچی ها مرتبط نیستند.
·قوانین و مقررات موثر تنها راه ایجاد یک محل کار امن تر نیستند.
تحقیق دیگری در این زمینه توسط پاپلین (2008) انجام شده است که در ان مقایسه شده است که چگونه میتوان استانداردهای اجرای قانون میان آمریکا و استرالیا را در راستای تلاش برای توضیح دادن تعدادهای متفاوت حوادث در معدنهای ذغالسنگ میان دو کشور بررسی کرد. این محققان نیاز به به مطالعات موردی را مورد توجه قرار دادند تا بتوانند تاثیر وضع قانون را روی ایمنی و سلامت و موثر بودن آن در جلوگیری و کنترل خطر را بررسی کنند.
ایزو 45001 ، ایزو 45000 ، استاندارد 45001 ، استاندارد ایمنی و بهداشت حرفه ای ، استاندارد ایزو ، سیستم ایزو 45001 ، hse ، ایمنی و بهداشت شغلی ، مدیریت ایمنی و بهداشت ، طرح ایمنی و بهداشت shs ، ایزو 14001 ، شرکت brsm
استاندارد ایمنی ، ایزو ۴۵۰۰۱ ، HSE ، ایمنی و بهداشت ، بهداشت صنعتی ، قانونگذاری ، ایمنی ، بهداشت حرفه ای ، طب کار ، استاندارد ایزو ، OHSAS 18001 ، ISO45001 ، مدیریت کیفیت ، استاندارد بهداشت ، صدور ایزو ۴۵۰۰۱ ، شرکت صادر کننده ایزو ۴۵۰۰۱ ، شرکت ایزو، ایمنی در شرکتهای کوچک
امور آموزش شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۰۰۰۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد #دادهکاوی
منبع : https://brs.ir/node/142
1. مقدمه
براساس رأی انجمن اروپا (2005)، مسئولین کار در اروپا به سرپرستی وضع قانون، قوانین و مقرراتی متهم شدند که نیازها در محل کار را تغییر میدهند. به همین دلیل قانونگذاران روی فراهم کردن شرایط کاری ایمن با وضع قانون، متمرکز شدهاند.
قانونگذاری ایمنی و سلامت حرفه ای یکی از بخشهای مهم فرآیند است تا بتوان سازمانها و شرکتها را مدیریت کرد. برآورده کرده ملزومات قانونی اولین مسئولیت هر شرکت است. با وجود آنکه این یک روش ساده برای حفظ امنیت است، اولین قدم پیشگیرانه در هر سازمان است. همانطور که جاسینتو (2011) گفته است، به کارگیری صحیح قانون در شرکتها میتواند از رویدادهای ناخواسته جلوگیری کند و آنها را کنترل کند و حتی تاثیر آن را از بین ببرد.
طبق تحقیقات قبلی، وقتی حوادث رخ میدهند، در گزارش بازرسی باید همه مواردی که در زمان بازرسی شناسایی شده اند ارائه شود. باید تعیین شود که آیا خطایی مرتبط با حادثه وجود داشته است که به عنوان نقض قانون در نظر گرفته شود. علاوه بر آن وقتی مدلی بازرسی حوادث عمومی به کار برده میشود، که توسط مسئولین کار هدایت میشود، ارزیابی توسط متخصصی انجام میشود که میتوان از شهادت او در دادگاه استفاده کرد. حتی وقتی، همانطور که صالح (2010) گفته است، ترس از قانون باعث از بین رفتن برقراری ارتباطات آزاد درباره حقایق در بازرسیهای رویداد شود، هم مدارک بسیاری وجود دارند که میتوانند فرآیندها و نتایج ایمنی و سلامت در شرکتها را نشان دهند.
با این حال، در حوزه آکادمیک، انتقادهایی شده است که قوانین ایمنی و سلامت حرفه ای میتواند نوآوری و توسعه صنعتی را محدود کنند و در مقابل یک فرهنگ نامغایر در ادارات ایجاد کند. در چندین کشور، پیشنهاداتی ارائه شدند تا بتوان قوانین را لغو کرد و در نتیجه مرز قانونمند را هر جا ممکن است کاهش داد. با این حال، سازمانهای بین المللی مثل بانک جهانی وOECD از قوانین موجود دفاع میکنند و به کار بردن آنها برای توسعه اقتصادی حیاتی میدانند و مزیتهای مهمی برای رشد سودمند و بلندمدت نشان میدهند. علاوه بر آن همانطور که توضیح دادهاند شرکتهای رینفرت (2014) به عنوان افراد ذینفع، باید در فرآیند وضع قانون از ابتدای کار شرکت کنند. بنابراین قانونگذاران الزاما رقیبان انجمن قانونگذاری شده نیستند.
به ویژه در شرکتهای کوچک و متوسط (SME)، مدیریت امور قانونی در زمینه ایمنی و سلامت تبدیل به وظیفهای پیچیده شده است. شرکتهای کوچک نسبت به شرکتهای بزرگ به شکلی متفاوت سازماندهی شدهاند. نتایج حاصل از قانونگذاری با شرکتهای کوچک فقط زمانی مطابقت مییابند که نتایج به سادگی قابل سنجش باشد، و شرکت دارای صلاحیت باشد که تصمیم بگیرد چگونه به این اهداف دست یابد.
در شرکتهای کوچک و متوسط است که اکثر مشکلات وجود دارد. نمایندگی اروپایی متوجه شد که کشورهای عضو EU-15قبلی دارای 19 میلیون SME هستند که حدودا 75 میلیون کارمند دارند. در این کسب و کارهای کوچک و متوسط است که حدود 82% از جراحتهای مربوط به کارو بیش از 90% از حوادث مرگبار رخ میدهند.
بحثهای کمی درباره تعهدات موجود در مدیریت امور قانونی در شرکتها به ویژه در خصوص شرکتهای کوچک و متوسط انجام شده است. بنابراین دلیل این تحقیق این است که: به روشهای موفقیت آمیز و مشکلات، نقاط ضعف و محدودیتهایی که سازمانها با آن رو به رو هستند و در تلاش هستند با آنها مقابله کنند و به طور موثر قانونگذاری ایمنی و سلامت حرفه ای را مدیریت کنند، نگاهی بیندازد.تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
منبع : https://brs.ir/node/111
شناخت ISO 9001
ISO 9001 یک استاندارد بین المللیِ سیستم مدیریت کیفیت است که توسط ISO [5] صادر شده است. این استاندارد، یکی از استانداردهای ISO است که بیشترین کاربرد را در میان سازمانهای دنیا دارد [12]. این استاندارد برای اولین بار در سال 1987 منتشر شد و سپس در سالهای 1994، 2000 ، 2008 و 2015 موردبازبینی قرار گرفت [13].
ISO 9001 متشکل از بهترین روشهای سیستم مدیریت کیفیت است که انتظار میرود اگر بطورمداوم پیاده سازی شود، نتیجه ی چشمگیری را بدست دهد [5.6.7]. در این استاندارد، ذکر شده که هدف ISO 9001 اطمینان حاصل کردن از این مسئله است که سازمانها محصولات خود را براساس نیاز مشتریان، جلب رضایت مشتری و پیشرفت مداوم در اثربخشی سیستم مدیریت کیفیت تولید کنند [5].
ISO 9001 از نسخه ی 2000 خود تمام اصول مدیریت جامع کیفیت را در استاندارد ادغام کرده و بجای ارائه ی سند بیشتر بر فرآیند و عملکرد تمرکز دارد [13.14]. به علاوه، ISO 9001 همچنین روش پژوهش PDCA (طراحی انجام بررسی اقدام) را اتخاذ کرده است [5]. بطورخاصتر، ISO 9001 مبتنی بر هشت اصل مدیریت کیفیت است، به عبارت دیگر، تمرکز بر مشتری، مشارکت مردم، رویکرد فرآیندی، رویکرد سیستمی به مدیریت، پیشرفت مداوم، رویکرد واقع گرایانه به تصمیم گیری و ارتباط سودمند با تامین کنندگان [8.13].
این هشت اصل مدیریت کیفیت جامع، جایگزین پنج پیشنیاز اصلی ISO 9001 شدند [3]. اولین پیش نیاز، سیستم مدیریت کیفیت، با وظیفه ی سازمان برای مدیریت فرآیندها و مستندسازی سیستم مدیریت کیفیت مرتبط است. دومین پیش نیاز، مسئولیت مدیریتی، به مسئولیتهای مدیریت عالی نسبت به سیستم مدیریت کیفیت اشاره دارد [5]. سومین پیش نیاز، مدیریت منابع، سازمان را ملزم به مدیریت منابع موردنیاز توسط سیستم مدیریت کیفیت می کند. چهارمین پیش نیاز، شناختمحصول، با وظیفه ی فرآیند اصلی سازمان مرتبط است [5]. پنجمین پیشنیاز، اندازهگیری، تحلیل و پیشرفت، به وظیفه ی سازمان برای اندازه گیری، تحلیل و پیشرفت سیستم مدیریت کیفیت اشاره دارد [5].
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
ممیزی، شرکت ایزو، شرکت معتبر استاندارد، اداره استاندارد ، شرکت استاندارد ، شرکت معتبر ایزو، شرکت بیکران ، صدور گواهینامه ، ایزو ۲۲۰۰۰ ، ایزو ۴۵۰۰۱ ، ایزو ۱۴۰۰۱ ، ایزو ۹۰۰۱ ، صدور از مرجع ناسی ، صدور گواهینامه معتبر، ایزو ۲۲۰۰۰ ،مدیریت کیفیت ، استاندارد کیفی ، ایزو 9001 ، سیستم مدیریت ، گواهینامه ایزو 9001 ، گواهینامه استاندارد ، اخذ ایزو 9001 ، ایزو 9001 ویرایش 2015
منبع : https://brs.ir/node/103
در سال های اخیر، اهمیت نقش دارایی های نامشهود در اثربخشی فعالیت ها، خلق و بقای عملکرد مالی کسب و کارها در سطح صنایع مختلف بر همگان آشکار شده است. شناخت این نقش، نیاز سازمان ها به ارزیابی وضعیت برند خود و مقایسه آن با سایر رقبا را تقویت کرده و ضرورت سنجش ارزش آن با بهره گیری از جدیدترین شیوه ها و ابزارهای کیفی و کمی را یادآوری کرده است. دستیابی به مزیت رقابتی در دنیای امروز، تنها با تکیه بر ویژگی های کارکردی محصولات و خدمات حاصل نمی شود، بلکه در عصر حاضر، برند مهم ترین عامل متمایزکننده یک شرکت تجاری از رقبا است. اگرچه رویکردهای ارزشیابی برند در سطح جهان متفاوت است، لیکن تنها متدولوژی ها و ابزارهای معدودی قادرند با بررسی محیط پیرامون سازمان، تکیه بر نگرش برون به درون سازمانی و بهره مندی از شیوه های تحقیقاتی و اجرایی منسجم و هدفمند، داده های صحیحی را در خصوص وضعیت پویای بازار جمع آوری کرده و با تحلیل اکوسیستم تقاضای هر برند، وضعیت آن را به لحاظ مالی ارزیابی کنند.
برای سالیان متمادی، دارایی های مشهود مانند دارایی های مالی، سرمایه های اختصاص داده شده برای تولید، زمین و ساختمان به عنوان مهم ترین منابع در کسب و کار به شمار می رفتند. پس از مدتی مشخص گردید که نوع دیگری از دارایی ها نیز وجود دارند که ناملموس و نامشهود می باشند ولی روشی برای ارزشگذاری آنها در دست نبود. در حال حاضر نیز بیشتر روش های ارزیابی میزان عملکرد و سودآوری در فعالیتهای تجاری بر شاخص هایی مانند نرخ بازگشت سرمایه متمرکز بوده و ارزشهای ناملموس در رویه های حسابداری مانند ترازنامه و صورت سود و زیان در نظر گرفته نمی شوند. این به معنی قصور مدیریت در درک اهمیت دارایی های نامشهود نیست، چرا که همیشه برندها، فناوری، حق امتیازهای مختلف و کارکنان به عنوان عامل اساسی کسب موفقیت در شرکت های مختلف مورد پذیرش قرار گرفته و اهمیت آنها به طور مستمر مورد تاکید و تایید قرار گرفته است، ولی کمتر مورد ارزیابی و ارزشگذاری قرار گرفته اند.
ارزیابی وضعیت و ارزش برند، نشان دهنده نقاط قوت و ضعف آن در مقایسه با رقبا است. برند مهمترین عامل متمایز کننده یک شرکت تجاری از رقبا است. عموما ارزیابی عملکرد برند مبتنی بر معیارهای مالی مانند نرخ بازگشت برند (که دلالت بر قدرت برند در کسب درآمد دارد)، نرخ بازگشت فروش، سهم برند از بازار و ارزش واقعی برند است. ولی اتکای صرف به معیارهای مالی می تواند نتایج گمراه کننده ای برای استراتژیست های سازمان در پی داشته باشد. بنابراین لازم است سایر معیارهای موثر بر قدرت و ارزش برند نیز در ارزیابی های مربوط مد نظر قرار گیرند. این معیارها به طور کلی عبارتند از شاخص های عملکردی، ادراکی و روان شناختی. در این ترجمه تلاش گردیده است روش های ارزشگذاری برند براساس استاندارد بین المللی ISO10668:2010 وبا لحاظ نمودن دیدگاه های مدیریتی تشریح گردد. امید است تلاش انجام گردیده گامی کوچک در راستای بهبود سیستم ارزشگذاری برند در سازمانها وبنگاههای اقتصادی باشد.
برخی از بندهای اصلی استاندارد مدیریت و ارزشگذاری نام تجاری (برند)
6- ورودیهای ضروری ارزش گذاری
6-1- داده های مالی و مرتبط با بازار
برای ارزیابی ابعاد و گرایش بازاری که برند در آن فعالیت می کند ارزیاب می بایست به بازنگری انتقادی حجم بازار، ارزش، حاشیه سود و کانالهای فعلی و پیش بینی شده بپردازد. ارزیاب باید از انعکاس نتایج این تحلیل در پیش بینی صورت گرفته اطمینان حاصل نماید.
برای ارزیابی ارزش برند، تحلیل مالی میبایست در برگیرنده تحلیل جنبههای رفتاری برند در ارتباط با افراد ذینفع باشد.
در زمان استفاده از رویکرد درآمد، تحلیل جنبههای رفتاری برند برای تعیین سهم مالی قابل استناد به آن و برای ارزیابی ریسک مربوط به برند در زمان تعیین نرخ تنزیل لازم می باشد.
در هنگام استفاده از رویکرد بازار، تحلیل رفتاری جنبههای یک برند برای تعیین ضرایب مناسب لازم است .
در هنگام استفاده از رویکرد هزینه، تجزیه و تحلیل جنبههای رفتاری برای تعیین هزینه ایجاد یک برند با بهره مندی معادل باید صورت پذیرد.
ارزش گذاری برند باید مستقیما به راه های ارزش آفرینی برند بپردازد و تمام مزایای اقتصادی حاصل از کارکردهای برند در راستای زمینه کسب وکار را مد نظر قراردهد.
تذکر : بخش اصلی ارزش برند در معنی (مفهوم) دارایی در نزد سهامداران نهفته است. معانی مربوطه می تواند به استفاده از برند برای مقاصد مختلف محدود شده و یا از آن فراتر رود.
عواید اقتصادی مختلفی از قبیل موارد ذیل از یک برند حاصل می شوند:
الف- برند باعث شناخت بهتر و تبادل بهتر پیامهای ارتباطی گشته و بنابراین باعث افزایش کارایی در ارتباطات می شود. کارایی در ارتباطات به سودآوری کسب و کار (شرکت) دارای برند کمک می کند.
ب- برند به تمایز محصول و خدمات کمک می کند که وقتی این تمایز مناسب باشد تاثیر مثبتی بر رفتار خرید مشتری می گذارد. تمایز صحیح منجر به ایجاد برتری می شود که در نهایت به رشد مالی منجر خواهد شد.
پ- برند به جذب یا ابقای مشتریان و در نتیجه به دوام شرکت کمک می کند. برندها تضمین کننده تقاضا در آینده هستند و در نتیجه ریسک های عملیاتی شرکت را کاهش می دهند .
به منظور برآورد میزان حجم فروش، درآمد و ریسک‌ها در آینده باید در میان گروههای ذینفع مرتبط تجزیه و تحلیل قدرت برند صورت گرفته و در ارزیابی منعکس شود .
تذکر 1 : معیارهایی که معمولاً برای درک قدرت برند استفاده میشوند شامل آگاهی، ویژگیهای استنباطی، دانش، گرایش و تعهد میباشد.
تذکر 2 : کیفیت و کمیت داده های مربوط به قدرت برند که برای ارزش گذاری موجود می باشند از برندی به برند دیگر کاملا متفاوت است.
تذکر 3 : قدرت برند ممکن است کاملا تحت تاثیر تغییرات در رفتار مصرف کننده و روندها، سرمایه گذاری بر روی برند، فعالیت رقابتی و برنامه های حمایتی از نشان های تجاری باشد.
هر ارزش گذاری برند باید شامل ارتباط برند با محیط بازار خود باشد. برند تشریح کننده نفوذی است که بر تصمیم خرید در گروه هدف بازار مربوطه می گذارد. استفاده از داده های ارتباط برند با بازار مرتبط، تعیین می کند ارزش برند چه مقدار از ارزش کل را تشکیل می دهد.
تذکر : این اطلاعات نشان میدهد که چه مقدار از جریان نقدینگی کل به برند مربوط میشود.
ارتباط با برند را هم در ارتباط با وضعیت جاری و هم وضعیت آینده برند باید در نظر گرفت. بنابراین برآوردهایی از تغییرات (رشد یا افت) در ارتباط با برند در آینده در بازار یا بخش مورد بررسی باید در ارزیابی وجود داشته باشد.
در ارزیابی، میزان حمایتهای قانونی از برند باید برآورد شود و موارد زیر مشخص گردد:
- هر کدام از حقوق قانونی که از برند حمایت میکنند
- مالک قانونی هر کدام از آن حقوق قانونی
- پارامترهای قانونی که تاثیر منفی یا مثبتی بر ارزش برند میگذارند
تذکر 1: یک بخش مهم از ارزشگذاری برند ارزیابی حمایت قانونی است که در محکمههای قضایی مرتبط از برند میشود. حمایت قانونی باعث اطلاعرسانی ارزش برند میگردد زیرا اجازه میدهد که مالک برند از سیستمهای رسمی قانونی استفاده کرده و اشخاص دیگر را از استفاده از آن منع نموده و انحصار به وجود آورد.
تذکر 2: حقوق قانونی که برای حمایت جنبههای یک برند وجود دارد بین سیستمهای قانونی فرق میکند. با برخی استثنائات کوچک (مانند سیستم علامت تجاری اتحادیه اروپا)، حقوق قانونی که از برند حمایت میکند تنها در سطح ملی وجود دارد .
6-3-2- حقوق قانونی که باید ارزش گذاری شوند
یک تجزیه و تحلیل در قالب قوانین داخلی باید به عنوان یک جزء ضروری در ارزشگذاری برند وجود داشته باشد.
حقوق قانونی مرتبط با برند و مالکیت برند باید مشخص شوند.
تذکر: به طور عمومی مهمترین شکل از حمایت قانونی، علامتهای تجاری ثبت شده هستند. البته دیگر حقوق قانونی نیز ممکن است وجود داشته باشند که از جنبه های برند حمایت میکنند. مثالهایی از این دست عبارتند از حقوق حمایت از علامت های تجاری ثبت نشده بر مبنای استفاده، حقوق حمایت از طراحی های ثبت شده و ثبت نشده، حقوق حمایت از کارهای دارای کپی رایت و حقوق جلوگیری از رفتار ناجونمردانه، فریبنده یا ضد رقابت. چنین نیست که همه این حقوق قانونی در تمام بازارها کاربرد داشته باشند و دیگر قوانین ملی نیز علاوه بر این مثالها وجود دارد.
حقوق قانونی تنها میبایست به مالک تخصیص داده شوند.
حقوق قانونی باید مطابق قوانین مرتبط ملی و منطقه ای تعیین شوند.
تذکر: یک حق قانونی از طریق ثبت، کاربری یا قانونگذاری پدید میآید. حقوق قانونی یا به صورت یک حق قانونی منحصر به فرد یا به صورت مجموعهای از حقوق قانونی وجود دارند.
6-3-2-4- حقوق قانونی از طریق ثبت
حقوق قانونی باید از لحاظ علامت(ها)، کالا(ها)/خدمات و قلمرو(ها) مطابق با موارد مندرج در سند ثبتی تعریف گردند.
6-3-2-5- حقوق قانونی یا حقوق بالقوه قانونی یا هر دو که از طریق استفاده به دست می آید
حقوق اکتسابی بواسطه کاربری باید از سوی ارزیاب با درنظر گرفتن قلمروی کاربری و به رسمیت شناخته شدن بازار بر مبنای قانون ملی و منطقهای مربوطه به علاوه الزامات بند 6.3.2.2.2 تعریف گردند.
6-3-3- پارامترهای قانونی موثر بر ارزش برند
ارزیابی باید تمام پارامترهای قانونی که به طور منفی یا مثبت بر ارزش برند موثرند را در نظر بگیرد شامل :
الف- تمایز
ب- دامنه کاربرد /دامنه ثبت ( قلمرو، کالا یا خدمات)
پ- میزان استفاده
ت- شهرت/ میزان شناخته شده بودن برند
ث- ریسک ابطال، اولویت، کاهش توان و توانایی و /یا تمایل مالک برای به اجرا گذاشتن حقوق قانونی
تذکر 1: پارامترهای قانونی به تطابق میان حقوق قانونی برند و بازاری که در آن کار می کند بستگی دارند. این پارامترها تعریف کننده روابط بین حقوق قانونی و استنباط بازار هستند.
تذکر 2: حقوق شخص ثالث می تواند بر کاربرد مورد انتظار فعلی از برند و در نتیجه ارزش آن تاثیر بگذارد.
هر گزارشدهی برند باید به وضوح موارد زیر را دربرگیرد:
الف- موقعیت و وضعیت ارزیاب
ب- هدف ارزشگذاری
پ- شناسایی برند مورد بحث
ت- داراییهای مرتبط با برندی که ارزش گذاری شدهاند
ث- مخاطبین یا شنوندگان مورد خطاب
ج- فرضیه ارزش
چ- رویکردها و روشهای مورد استفاده
ح- تاریخ ارزشگذاری
خ- تاریخ ارزش
د- نتیجه ارزشگذاری مالی برند
ذ- منابع داده مورد استفاده
ر- بررسی حقوق قانونی جنبه های رفتاری و تجزیه و تحلیل مالی
ز- فرضیات و حساسیتهای اساسی
ژ- محدودیتها
ارزیاب باید قضاوت دقیق و حرفهای انجام دهد تا استقلال و بیطرفی در دستیابی به نظر درباره ارزشیابی را حفظ نماید.
تحقیق و توسعه شرکت BRS
تهران سعادت آباد خیابان سپیدار پلاک ۱۰
تلفن : ۰۲۱۲۶۷۶۱۲۸۱
www.BRSMENA.com
www.BRS.ir
#ایزو #استاندارد #مدیریت #ممیزی #مشاوره #سیستم_کیفیت #ایزو۹۰۰۱ #ایزو۲۲۰۰۰ #ایزو۴۵۰۰۱ #ایزو۱۴۰۰۱#استاندارد
ممیزی، شرکت ایزو، شرکت معتبر استاندارد، اداره استاندارد ، شرکت استاندارد ، شرکت معتبر ایزو، شرکت بیکران ، صدور گواهینامه ، ایزو ۲۲۰۰۰ ، ایزو ۴۵۰۰۱ ، ایزو ۱۴۰۰۱ ، ایزو ۹۰۰۱ ، صدور از مرجع ناسی ، صدور گواهینامه معتبر، ایزو 10668 ، سیستم 10668، استاندارد برند ، ایزو برند ، سیستم ارزشگذاری برند ، مدیریت برند ، هویت برند ، برند 10668
منبع :
http://iso-iran.ir/new/?p=871